Hij kan de Champions League-wedstrijd van Ajax tegen Bayern München van woensdagavond niet live zien, vertelt Galásek aan de telefoon. Als analist voor de Tsjechische tv kijkt hij naar Viktoria Plzen tegen AS Roma. “Maar daarna kijk ik natuurlijk de samenvatting van Ajax tegen Bayern München. Ik ben benieuwd of Ajax kan winnen", zegt de Tsjech tegen ELF Voetbal. "Ze hebben een goede ploeg. Ik denk dat ze nog ver kunnen komen in de Champions League, misschien wel verder dan wij met Ajax en Ronald Koeman in het seizoen 2002/03. Toen gingen we in de kwartfinales eruit tegen AC Milan. Ik was net als Rafael van der Vaart geschorst voor de return in San Siro. We zagen vanaf de tribune hoe Jon Dahl Tomasson vlak voor tijd die 3-2 maakte. Het was echt zenuwslopend. We waren zo dicht bij de halve finale. Nu overheerst de trots op onze prestaties in dat Champions League-seizoen, maar toen voelden we vooral teleurstelling. Het was een ongelooflijk avontuur.”
BEROOFD
Twee seizoenen later speelde Galásek weer met Ajax in de Champions League. De Amsterdammers werden toen derde in een groep met Juventus, Bayern München en Maccabi Tel Aviv. In het laatste groepsduel speelde Ajax op 8 december 2004 in Amsterdam tegen Bayern. Roy Makaay opende na negen minuten de score. Een half uur later haalde aanvoerder Galásek van afstand uit. Zijn schot met links werd van richting veranderd door Martin Demichelis, waardoor keeper Oliver Kahn kansloos was. “Dat was een geweldig moment, maar ik kwam er later achter dat de goal helemaal niet op mijn naam stond. Ik bladerde door een boekje met statistieken over de Champions League en zag dat de UEFA mij had beroofd van mijn enige goal in het hoofdtoernooi van de Champions League, ongelooflijk, haha. Ze maakten er een eigen doelpunt van Demichelis van. Wanneer Klaas-Jan Huntelaar of Robert Lewandowski zo scoort krijgen ze die goal gewoon op hun naam… Ach ja, ik had wel mijn feestje op het veld. We revancheerden ons met 2-2 voor de 4-0 nederlaag tegen Bayern in München.”
In zes seizoenen speelde Galásek meer dan tweehonderd wedstrijden voor Ajax. Vier keer kwam hij met Ajax uit in de groepsfase van de Champions League. De oud-aanvoerder van de Amsterdammers denkt nog met veel plezier terug aan duels met AS Roma, Olympique Lyonnais, Arsenal en AC Milan. “We hebben met Ajax op het prachtige Highbury tegen Arsenal gespeeld. Dat was heel bijzonder om mee te maken. We kwamen al vroeg op achterstand tegen een geweldig Arsenal. Daarna kwamen wij met een heel jonge ploeg terug in de wedstrijd en ik gaf toen de assist op Nigel de Jong, die de mooie 1-1 scoorde. Met meer geluk dan wijsheid bleef het gelijk. Ik stond toen op Dennis Bergkamp, een groot voetballer. Tegen hem ging het beter dan later tegen Kaká, die liet mij alle hoeken van het veld zien. Ik was elke keer te laat als hij aan de bal kwam. Hij was een van de beste spelers van de wereld. De beste tegenstander die ik heb gehad was Zinédine Zidane bij een interland in Parijs tegen Frankrijk. We wonnen wel met 0-2. We hadden een gouden generatie met Tsjechië, met Karel Poborsky, Jan Koller, Pavel Nedved, Tomas Rosicky en meer topspelers. Ik ben er trots op dat ik in die periode bij de nationale ploeg speelde”, vertelt Galásek in goed verstaanbaar Nederlands.
TRAINERSCHAP
Hij is nu assistent van bondscoach van Jaroslav Silhavy bij Tsjechië. De Tsjechen handhaafden zich in Divisie B van de Nations League in een groep met Oekraïne en Slowakije. In de EK-kwalificatiereeks is Tsjechië ingedeeld bij Engeland, Bulgarije, Montenegro en Kosovo. “Er zijn kansen voor ons om bij de eerste twee te komen in de groep. Het doel is om EURO 2020 te halen. We hebben nu niet meer de sterren van vroeger, maar we bouwen aan een nieuw team met veel jonge jongens.”
Met zijn vrouw en zoon Tom woont Galásek in Eckental, onder de rook van Nürnberg in het zuiden van Duitsland. Daar wonen ze nu al twaalf jaar. Via Banik Ostrava, Willem II, Ajax, 1. FC Nürnberg, opnieuw Banik Ostrava en Borussia Mönchengladbach sloot Galásek zijn carrière in de zomer van 2012 af bij FSV Erlangen-Bruck. “Ik werd trainer bij Duitse amateurclubs en was al een keer eerder assistent-bondscoach bij Tsjechië onder Michal Bilek en Josef Pesice. Ik was daarna jaren trainer bij de amateurclub van mijn zoon. Dat was leuk, maar ik wilde hogerop. Ik heb toen gekeken of ik in Nederland, Duitsland of Tsjechië aan de slag kon, maar veel clubs kijken vooral naar de ervaring die je als trainer hebt. Ik had die alleen op amateurniveau. Voor iemand als John Heitinga of Mark van Bommel is het logischer dat je als clubman bij Ajax of PSV instroomt en dan steeds stappen maakt als trainer. Ik moet meer vechten voor mijn kansen. Ik heb nog met Willem II en Banik Ostrava over een rol als assistent gesproken, maar in beide gevallen ging het niet door. Ik ben blij dat ik nu wel bij de Tsjechische nationale ploeg meer ervaring kan opdoen. Ik hoop ooit op mijn eigen benen te staan als trainer, misschien wel in Nederland. Mijn vrouw heeft groen licht gegeven om ooit terug te keren naar Nederland, haha.”
ADRIAANSE
Galásek maakte in Nederland Co Adriaanse, Ronald Koeman en Danny Blind mee als trainers. “Ik heb van allen veel geleerd. Met Co heb ik het langst gewerkt. Eerst bij Willem II en later ook weer bij Ajax. Co wist precies op welke positie een speler het best tot zijn recht kwam. Ook al was dat soms verrassend voor de speler. Hij kwam ook vaak verrassend uit de hoek. Co liet ons ooit naar korfbal kijken om te zien hoe zij elkaar verdedigden. We hebben mooie jaren beleefd bij Willem II. Niemand verwachtte ooit dat wij in de Champions League zouden spelen. Het was een mooie ervaring, maar we kwamen tekort tegen Spartak Moskou, Bordeaux en Sparta Praag. Praag-thuis was voor mij een nachtmerrie. Ik veroorzaakte een penalty, kreeg rood en zij wonnen met 3-4. Co was toen niet zo blij met mij, haha. Ik heb nog weleens contact met jongens van toen, zoals Arno Arts, Raymond Victoria en Jimmy van Fessem. Ik heb hen het Tsjechische woord slepý geleerd. Dat betekent blinde. Dat zeiden we soms tegen scheidsrechters. Die hadden geen idee wat we zeiden. Scheelde een gele kaart, haha.”
Vriendelijk, maar ook hard als het moet. Zo omschrijft Galásek zichzelf als trainer. Of hij net zo hard als Adriaanse kan zijn? Adriaanse liet de spelers van Willem II, onder wie Galásek, in de zomer van 1999 na een oefennederlaag tegen AA Gent (6-1) 26 kilometer wandelen. “Misschien doe ik dat ooit ook, maar dan loop ik wel zelf mee. Zo ben ik dan ook weer. Co deed dat niet. Hij wist altijd bijzondere straffen te bedenken in plaats van geldboetes. Hij pakte ook eens Shota Arveladze bij Ajax aan omdat hij na een wedstrijd niet door de mixed zone wilde gelopen. Shota moest tien keer van het spelershome voorbij de pers lopen, haha.”
NEDERLAND
Regelmatig komen Galásek en zijn vrouw in Nederland. Dochter Denisa (23) studeerde in Nederland en werkt voor Danone in Zoetermeer. Zoon Tom is achttien en overweegt ook in Nederland te gaan studeren. “We hebben ook nog altijd veel vrienden in Nederland en ik ben in de afgelopen jaren een paar keer bij Willem II en Ajax geweest. Twee weken terug nog bij Ajax – ADO Den Haag. Dan voel ik me wel heel oud als ik Huntelaar zie. Ik heb met hem samengespeeld bij Ajax. Dat heb ik trouwens ook als ik beelden zie van Zlatan Ibrahimovic of van jongens als Nigel de Jong en Wesley Sneijder. De kinderen die ik trainde in Tsjechië geloofde niet dat ik ooit met Zlatan heb gespeeld. Dan zochten ze beelden op YouTube, haha. Bij Ajax heb ik de mooiste jaren van mijn carrière beleefd. Als jonge jongen droomde ik al ervan om voor een topclub als Ajax te spelen. Ik ben met Ajax twee keer kampioen geworden, heb twee keer de beker gewonnen en speelde wedstrijden in de Champions League. En ik heb ook veel gelachen in Amsterdam, met onder andere Aron Winter en Richard Witschge. Willem II blijft voor mij ook altijd een speciale club, een echte familieclub. Als ik daar nu nog kom voel ik me direct thuis.”
In zijn huis in Eckental heeft Galásek een muur in zijn kantoorruimte behangen met ingelijste shirts van clubs waarvoor hij heeft gespeeld. In een kast hangen nog meer shirts van tegenstanders, met wie hij shirtjes heeft geruild. “De dierbaarste zijn die van Bergkamp, Inzaghi, Seedorf, een Zweden-shirt van Zlatan, die Rui Costa van Portugal van EURO 2004 en een Juventus-shirt van Pavel Nedved. Wanneer ik alleen in dit huis zou wonen had ik meer shirts opgehangen, maar dat vindt mijn vrouw nu niet zo leuk, haha. Als ik in mijn werkkamer kom, komen allerlei mooie herinneringen naar boven aan mijn profcarrière. Al blijft het steken dat de UEFA mijn goal afpakte. Misschien teken ik nog een keer protest aan, haha.”
