Thomas, de amateurclub waar jij een band mee hebt is Juventa ’12. Wat is dat voor een club?
“Een open en vriendelijke club. Ik vind het een club die normaal doet, niet uit de hoogte. Als je je inzet en eerlijk bent, ben je er op je plek. Alles kan er.”
Jij speelde vroeger bij SV Omhoog, een club die in 2012 fuseerde met WVV Wierden tot Juventa ‘12. Hoe sterk zijn jouw herinneringen aan die tijd?
“Ik ben er nu zo’n zeventien jaar weg. Het was eigenlijk dezelfde club als Juventa nu is, alleen was SV Omhoog iets kleiner. Ik speelde op zaterdag altijd twee wedstrijden. Eerst met mijn eigen team, daarna met een team uit een oudere leeftijdscategorie. Op zondag was ik er weer. Mijn vader speelde om negen uur ’s ochtends en daar ging ik met mijn broertje kijken. Ik kreeg van huis uit mee dat SV Omhoog dé club van de omgeving was.”
In 2013 vertrok je naar FC Twente. Was het moeilijk om de band met de club te houden?
“Nee, dat was vrij simpel. Ik speelde mijn eigen wedstrijd op zaterdag en kon op zondag bij mijn vader blijven kijken. Ik kwam nog vaak op de club en behield het contact met de mensen. Zo bleef het allemaal heel vertrouwd.”
Als speler van Heracles Almelo besloot je training te gaan geven aan de jeugd van Juventa ‘12. Waarom deed je dat?
“Er werd aan mij gevraagd of ik dat wilde. Ik vond het mooi om kinderen te helpen die ervan dromen jouw werk later te beoefenen. Daar kwam bij dat ik probeerde mijn TC/3 (trainerscursus van de KNVB, red.) te halen. Ik had op dat moment nog niet de capaciteiten om een team bij de jeugdopleiding van FC Twente/Heracles te trainen, dus kwam ik bij Juventa terecht. Ik leidde de C1 samen met mijn toenmalig ploeggenoot Dennis Telgenkamp (nu FC Emmen). Ik heb het eerste jaar een soort van meegelopen met hem. Hij had het al een jaar gedaan en was ermee bekend. Daarna deed ik het alleen of met mijn neefje.”
Heracles speler en trainer van Juventa B1 Thomas Bruns viert de overwinning op Cambuur met G-team Juventa'12. pic.twitter.com/Nq4AFPH2V5
— Juventa '12 (@Juventa12Fans) March 14, 2016
Je hebt een keer geregeld dat jouw team in het Polman Stadion mocht spelen. Hoe ging dat?
“Dat was op een dag met heel veel sneeuw. De A1 en C1 moesten spelen en wat zaterdagteams uit de senioren. Voor mijn team, op dat moment de B1, was weinig ruimte. Toen vroeg ik aan de clubleiding van Heracles of het mogelijk was de wedstrijd in het Polman Stadion af te werken. Dat was geen probleem.”
Hoe was dat voor de spelers?
“Die vonden het geweldig. Als je in Wierden woont, ben je voor Heracles of FC Twente. In mijn team waren er een stuk of negen à tien voor Heracles. Dan is het prachtig in dat stadion te mogen spelen. Aan de andere kant merkte ik dat een paar jongens veel zenuwachtiger waren dan normaal. Er kwam niet per se meer publiek kijken, maar het was een entourage die ze niet waren gewend.”
Hoe is de band op dit moment met Juventa ‘12, nu jij wat verder weg speelt?
“Als mijn eigen programma het toelaat, probeer ik te gaan kijken. Mijn zusje speelt op vrijdagavond en mijn broertje op zondag, dus als het meezit ben ik twee keer per week op de club. Dat is goed te doen, want ik woon nog steeds in Wierden. Er zijn nog veel dezelfde koppen als vroeger. Dat zijn mensen die zich de hele week inzetten voor de club; daar heb ik heel veel respect voor.”
Wat is het grootste verschil tussen het amateurvoetbal en het profvoetbal?
“Het profvoetbal is resultaatgericht en het amateurvoetbal is puur voor het plezier. Dat betekent niet dat ik geen plezier heb als profvoetballer. Integendeel: ik houd van mijn werk. Maar het is toch anders. We hebben met Vitesse nu twee wedstrijden op rij niet gewonnen. Dan komt er druk op de volgende wedstrijd te staan. Als jij als amateurclub twee wedstrijden verliest, maakt dat eigenlijk niks uit. Je wilt winnen, maar daar zitten geen grote verantwoordelijkheden aan vast. Niemand wordt ontslagen als je een keer verliest.”
Tot slot: hoe zie je je rol later bij de club voor je?
“Ik zou graag een rol van betekenis willen spelen. Het lijkt mij heel mooi om coach van het eerste elftal te zijn. Ik heb ambities in het trainersvak. Alleen: je kan niet beginnen als coach van Ajax 1, je moet dat opbouwen. Ik denk dat Juventa mij die kans kan geven en ik Juventa daarin kan helpen.”
De amateurclub van… Thomas Bruns
Club: Juventa ’12 (fusieclub uit SV Omhoog en WVV Wierden)
Locatie: Wierden
Jaren gespeeld voor de club: 6
Favoriete jeugdtrainer: Richard Bruns (“Mijn pa is een tijdje mijn trainer geweest. Hij zat kort op mij en eiste veel. Dan kan je er niet met de pet naar gooien”)
Favoriete ploeggenoot: Wouter Woolderink
Favoriete medewerker buiten het veld: alle vrijwilligers
De club omschreven in één of twee woord(en): “Familiaire club”
