Onverstaanbaar
Seedorf, een neefje van, speelde vorig seizoen bij Inverness Caledonian Thistle in de Schotse Championship. Hoe is dat in vredesnaam zo gelopen? “Ik was weg bij RKC en wilde verder kijken. Mijn agent kwam met een avontuur in Schotland door. Ik hou wel van een avontuur en dacht ‘kom maar op’, Inverness is ook een mooie club met veel supporters. Vooral als verdediger kan je in Schotland een hoop leren. We hebben ook de beker gewonnen, na een jaar ben ik om privéredenen teruggekomen.”
Met nekklachten van alle hoge ballen? “Dat wel, haha. Ze doen daar niet aan opbouwen, spelen direct de bal lang. Ik kon de mensen eerst niet verstaan. Wat die daar praten is niet echt Engels, maar een zwaar dialect. Soms had ik gewoon een tolk nodig om dingen te vertalen. Uiteindelijk vond ik daar mijn draai en heb ik aardig wat wedstrijden gespeeld.” Hoeveel heeft Seedorf meegekregen van het gezuip in Inverness, stad die zelfs binnen Schotland nog een reputatie heeft voor een overmatige voorliefde voor de fles?
“Tja, als je wint, hoort daar voor iedereen wel een drankje bij”, spreekt de verdediger met gevoel voor understatement. Dat was nieuw voor mij, ik ben zelf ook niet zo’n drinker. De cultuur kon ik wel waarderen, de mensen zijn er supervriendelijk. De stadions zijn groter dan in Nederland, overal echt gras. Het gekste was toch wel de overwinning in de Challenge Cup (ook wel IRN-Bru Cup genoemd naar het favoriete drankje van Schotland, red.) tegen Dumbarton.” Inverness won die finale met 1-0 en haalde zo een van de eerste prijzen uit de clubhistorie. “We maakten vijf minuten voor tijd de goal, het stadion ontplofte. Dat leefde in de hele stad.”
Ambitie
Seedorf vertelt het met een glimlach op zijn gezicht. We geloven best dat die oprecht is en dat hij het in Schotland echt naar zijn zin heeft gehad, toch vermoeden we dat die grijns ook te maken heeft met wat zich enkele minuten eerder afspeelde. Eindhoven stevende af op een doelpuntloos en bloedeloos gelijkspel met koploper FC Den Bosch totdat Seedorf in de slotfase voor 1-0 zorgde, waarna zelfs de tweede goal nog viel. Hij zat er goed in ook. “Ja, we trainen veel op standaardsituaties. Dan is het wel heerlijk als je hem binnen kan prikken, vlak voor tijd op 0-0 tegen de koploper. De bal kwam vrij en ik prik hem er gewoon in.”
Schotse niveaus zullen ze niet halen, maar mocht FC Eindhoven onverhoopt promoveren, zou het feestgedruis dan enigszins vergelijkbaar zijn? Het zijn vragen waar ze in Eindhoven even ongestraft over mogen filosoferen, na een reeks van 22 punten uit negen wedstrijden. “Oe, ik denk dat het nóg iets gekker zal worden. Dat zou een geweldige prestatie zijn. Dus ja, waarom niet? Laten we het hopen.”
