Vandaag deden The Spurs hun eerste aankopen in liefst achttien maanden. Jack Clarke komt over van Leeds United, al wordt hij komend seizoen nog verhuurd door Tottenham, en Tanguy Ndombele komt voor minstens zestig miljoen euro over van Olympique Lyon. Die transferdroogte van de Londenaren is opvallend te noemen, daar Engeland bekend staat als het land van veel en dure transfers. Echter, zelfs zonder de 517 dagen zonder transfer is het transfergedrag van Tottenham Hotspur opmerkelijk.
Nettoverlies
Wanneer je naar de vijf seizoen vóór de transferdroogte kijkt (dus 2013/2014 tot en met 2017/2018), dan staan The Spurs op plek zes van Engelse clubs met de grootste uitgaven. Tottenham gaf 446,45 miljoen euro uit in die periode, wat neerkomt op gemiddeld ongeveer 89 miljoen euro per seizoen. Een fors bedrag, maar verhoudingsgewijs geen spectaculair uitgavepatroon. In diezelfde periode verkocht de club namelijk voor 423,26 miljoen euro, wat neerkomt op een nettoverlies van 23,19 miljoen euro. Er waren liefst 25 clubs in Engeland die meer nettoverlies maakten.
Ter vergelijking: niet alleen Manchester City (707,53 miljoen euro nettoverlies) en Manchester United (566,07 miljoen euro nettoverlies) waren veel drukker met geld uitgeven aan spelers dan aan hen verdienen; ook clubs als Watford FC, West Bromwich Albion en AFC Bournemouth gaven meer dan honderd miljoen euro méér uit aan spelers dan dat ze verdienden aan de verkoop ervan. Tel daarbij op dat Tottenham Hotspur in vijf jaar tijd voor slechts vijf spelers dertig miljoen euro of meer of tafel legde en het transferbeleid van Daniel Levy bij The Spurs is vrij uniek te noemen.
Prestaties
Natuurlijk zijn er ontzettend veel clubs die minder uitgeven en geen dertig miljoen euro kunnen betalen voor een speler. Het unieke karakter van Tottenham Hotspur is dat ze boven hun transferbeleid presteren, met name in de Premier League. Vanaf het seizoen 2013/2014 heeft Tottenham een stijgende lijn ingezet, ondanks de constante transferbalans in een ontploffende transferwereld. Tot en met het seizoen 2017/2018 blijven de prestaties in de nationale en internationale bekertoernooien vergelijkbaar. De finaleplaats in de League Cup is nationaal het hoogtepunt, terwijl The Spurs in de Europa League en Champions League niet verder komen dan de knock-outfase. In de Premier League wordt Tottenham Hotspur echter achtereenvolgens zesde, vijfde, derde, tweede en derde.
Het afgelopen seizoen was de bekroning op het bijzondere transferbeleid. De Londense club kwam met een nagenoeg identieke selectie als het seizoen ervoor een puntje tekort voor de derde plaats in de Premier League en moest het in de finale van de Champions League afleggen tegen Liverpool. Winst in de finale zou ook een ultieme bekroning zijn geweest voor Mauricio Pochettino. De Argentijnse coach staat al vijf jaar aan het roer in Londen en kan jaar in jaar uit op veel complimenten rekenen.
De belangrijkste reden voor het succes van Tottenham Hotspur is stabiliteit. Er worden geen belachelijk dure spelers aangekocht, nauwelijks belangrijke spelers verkocht en er heerst vertrouwen in de coach. De verhoudingen zijn in balans en precies daar lijkt het soms aan te ontbreken bij Arsenal en Everton, concurrerende clubs met vergelijkbare mogelijkheden. Dit seizoen is Levy wél weer bereid om de knip te trekken, getuige de recordtransfer van Tanguy Ndombele. Dat is ook nodig, aangezien bijvoorbeeld sterspeler Christian Eriksen heeft aangegeven open te staan voor een vertrek en enkele sterkhouders op leeftijd beginnen te raken. Met de transferban van Chelsea en voortdurende onrust bij Arsenal en Manchester United moet het voor The Spurs daarom ook komend seizoen weer mogelijk zijn om de top drie in de Premier League te bestormen.
