Die begon in de Eredivisie spectaculair. Toen de robuuste verdediger voor het eerst in de basis stond, maakte hij meteen twee doelpunten voor FC Groningen tegen ADO Den Haag. Net als Arjen Robben startte de profcarrière van Virgil van Dijk immers in het noorden. De man die hem in 2011 een kans gaf, was Pieter Huistra. De trainer denkt met plezier aan de samenwerking.
Hoe was het om te werken met de jonge Virgil van Dijk?
“Goed. Op het moment dat ik tekende voor FC Groningen was ik trainer van Jong Ajax en kreeg van het hoofd van de scouting, Henk Veldmate, te horen dat hij voor het seizoen erop was vastgelegd. Ik werkte dus in dezelfde competitie als waarin hij speelde. Dan ga je hem natuurlijk meteen met andere ogen volgen en merkte ik dat Virgil zowel in de A1 als voor de beloften van Willem II speelde, waardoor hij zowel op zaterdagen als maandagen vol aan de bak moest. Hij werd dus écht uitgewoond door de club. Zo kon ik duidelijk zien dat hij over veel potentie beschikte, maar nog veel moest leren, want hij was slechts een redelijke belofte.”
Vervolgens werd u deelgenoot van één van de belangrijkste momenten in zijn leven.
“Toen hij de overstap maakte, veranderde er veel voor hem, omdat Virgil in Breda nog bij zijn moeder en zus woonde. In Groningen moest hij zelfstandig worden. Om dat proces gemakkelijker te maken, hebben we hem laten samenwonen met een andere nieuweling, Tim Keurntjes (van De Graafschap, red.). Beiden zijn in een beschermde omgeving opgegroeid, waardoor de veranderingen groot waren. In de eerste weken betekende dat qua eten veel pizza en patat, waardoor we uiteindelijk hebben geregeld dat ze elke dag konden eten in het restaurant van Sip Bloemberg, een oud-speler van de club. Zo kregen ze in elk geval elke dag een goede maaltijd binnen. Het is één van de voorbeelden van zijn leerproces om topsporter te worden.”
Hoe verliep dat proces op sportief vlak?
“Virgil is niet alleen nu, maar ook toen al een imposante gestalte, die behalve sterk en groot ook heel atletisch is. Toch waren er de nodige strubbelingen met zijn toenmalige trainer bij de beloften, Dick Lukkien. Die waren nodig om hem tot een prof te maken. Toen dat proces achter de rug was, is het snel gegaan, want direct bij zijn eerste training met de selectie zag iedereen hem voor vol aan. Vaak worden met jeugdspelers grappen uitgehaald of ze worden in de maling genomen, maar dat was bij hem niet het geval.”
Oooh.
“Alle spelers hadden direct het gevoel: hij gaat ons beter maken. Zelfs zijn directe concurrent, degene die voor hem moest wijken, begreep dat het logisch was dat hij zijn basisplaats moest afstaan. En dat was niet zo maar iemand, want FC Groningen had Jonas Ivens voor veel geld gehaald (van KV Mechelen, red.). Al wil ik er wel bij zegen dat Jonas – net als Virgil – een échte professional is. Hij was altijd aanvoerder geweest, voelde goed aan hoe alles in elkaar zat en was eveneens kritisch op zichzelf. Die jongens waren niet alleen met zichzelf, maar ook met de rest van de ploeg bezig.”
Wat is de basis voor zijn succes?
"Virgil is gedisciplineerd, kan zich goed focussen en heeft veel zelfkritiek. Hij wil vooral zichzelf beter maken. In zijn eerste maanden had ik nauw contact over hem met Dick Lukkien, de trainer van de beloften, omdat we hem zagen groeien. Aan het eind van het seizoen konden we hem al laten meetrainen met de selectie, vervolgens enkele keren als invaller brengen en daarna lieten we hem op een belangrijk moment in de basis debuteren. We zetten hem in de spits, omdat we iets moesten forceren in de finale van de play-offs tegen ADO Den Haag, nadat we de heenwedstrijd met 5-1 hadden verloren. Mede dankzij twee doelpunten van Virgil wonnen we de return óók met 5-1, maar we hebben plaatsing voor Europees voetbal toch misgelopen in de strafschoppenserie. Het was dus logisch dat we hem het seizoen erop direct definitief bij de selectie haalden en hij zich al snel in de basis speelde. Behalve rond zijn ziekte heeft hij die plek niet meer verloren.”
Is het mooi om te zien hoe het verder is gegaan met Virgil van Dijk?
"Gezien mijn achtergrond in Schotland heb ik hem speciaal gevolgd tijdens zijn Schotse periode, maar ook daarna was het mooi om te zien hoe hij zich bleef ontwikkelen. Je kunt zien dat hij gedisciplineerd is en zich goed kan focussen. Dat heeft hij geleerd bij FC Groningen, maar hij boekte later bij Celtic en Southampton eveneens grote vooruitgang. Virgil zette steeds op de juiste momenten een vervolgstap naar een andere club. Hij heeft elke keer een nieuwe uitdaging nodig, omdat hij steeds de beste wil zijn. Elke topper wil elke keer laten zien dat hij de beste is. Zijn natuurlijke zelfvertrouwen is een uitstekende drijfveer geweest, maar tegelijkertijd accepteerde hij dat je niets cadeau krijgt. Je moet het elke keer opnieuw laten zien dat je de beste bent."
