Corona
Na maanden zonder voetbal is Bijker met zijn Mechelen inmiddels alweer vier wedstrijden onderweg in het nieuwe seizoen. "Voor ons vallen de maatregelen eigenlijk wel mee", vertelt hij in gesprek met ELF Voetbal. "Vooral voor de media gelden hier veel andere richtlijnen. Bij wedstrijden moesten we tot nu toe apart van de tegenstander het veld op. Dat zijn kleine dingetjes. In augustus mochten er geen supporters aanwezig zijn in het stadion. Dat is een vreemde gewaarwording. Het geeft een andere sfeer aan een wedstrijd. Dat heeft invloed gehad op veel ploegen. Na de interlandbreak mogen er wel weer supporters komen. Iedere club moet daarvoor een plan indienen bij de voetbalbond en hun eigen gemeente. In ons stadion kunnen 16.000 toeschouwers en mogen 4000 fans komen, dus dat is een bezetting van 25 procent. Het zal wel een andere sfeer geven dan de eerste wedstrijden het seizoen. Maar het is natuurlijk wel lekker om weer te voetballen. De voorbereiding op een wedstrijd is vrijwel hetzelfde. Toch mis ik wel het publiek, de sfeer en de beleving. Het blijft jammer dat het op deze manier moet."
"Het afgelopen half jaar was dan ook heel raar. Ik weet nog dat we voor de laatste keer op de club mochten komen. Toen was al besloten dat de laatste speelronde van de competitie niet door zou gaan. We moesten een week thuis blijven en afwachten wat er zou gaan gebeuren. Eigenlijk was het gevoel dat het niet zo lang zou duren. Ik had niet gedacht dat dit zo hectisch zou worden. Aan de andere kant is dit ook wel een beetje lekker. Ik heb vier kinderen en dan is het leuk om bijvoorbeeld 's ochtends samen te ontbijten. Normaal gesproken ben ik iedere ochtend om 06:00u van huis. De kinderen mochten op een gegeven moment ook alleen nog maar thuis blijven. Ik heb de afgelopen periode nog veel meer respect voor mijn vrouw gekregen. Na een aantal maanden thuis had ik wel echt zin om weer te beginnen. Al dat hardlopen en die krachtoefeningen, daar ben je op een gegeven moment ook wel klaar mee."
Friesland
De linkervleugelverdediger was in Nederland jarenlang te vinden bij Cambuur en Heerenveen. "Cambuur is de club waar ik in de jeugd heb gespeeld en mijn debuut in het betaald voetbal heb gemaakt. In mijn eerste echte seizoen bij het eerste elftal heb ik veel wedstrijden gespeeld en werden we meteen kampioen. De promotie naar de Eredivisie was voor mij de perfecte stap. Het is vaak lastig om de stap van de Eerste Divisie naar de Eredivisie te maken, maar voor mij kwam dat dus goed uit. Ik heb toen zelfs nog een aantal keer de selectie van Jong Oranje gehaald. Daarna heb ik nog de mooie transfer naar Heerenveen gemaakt. Daar heb ik ook twee mooie jaren gehad. Cambuur en Heerenveen zijn allebei ontzettend warme clubs, waar ik me altijd thuis heb gevoeld. Ik kom zelf uit Leeuwarden en mijn vrouw komt uit Heerenveen. Dat is dan lekker dicht bij elkaar. In die periode kregen we ook onze eerste zoon, dus dat was allemaal super. Uiteraard volg ik beide clubs nog, al kun je me er niet op betrappen dat ik hele wedstrijden ga zitten kijken."
Bijker (links) in het shirt van sc Heerenveen.
Cádiz CF
In de zomer van 2017 besloot Bijker het avontuur op te zoeken. "Mijn contract bij Heerenveen liep af, maar de club wilde graag langer met me door. Ik ben toen gaan nadenken en heb ik veel met mijn vrouw overlegd. Het altijd een droom van me geweest om in Spanje of Italië te spelen. Het Zuid-Europese leven leek me wel wat. Als je dan aan een vrouw vraagt of ze liever naar Spanje of Engeland gaat, zullen negen van de tien toch voor Spanje kiezen. Toen kwam Cádiz, een club uit het meest zuidelijke puntje van Spanje. Beter wordt het dan bijna niet. De club speelde toen nog op het tweede niveau, maar dat was zeker geen stap achteruit. Het leven was ook super. Bijna het hele jaar was het lekker weer en we hadden een mooi huis met een zwembad. Dat was echt zoals je het je zou voorstellen bij een avontuur in Spanje. Ik tekende voor drie jaar, maar tijdens het eerste seizoen bleek mijn vrouw zwanger van een drieling. Toen hebben we zelf besloten dat we graag terug naar Nederland wilden. De gezondheidszorg in Nederland is dan toch wel iets beter. Daarnaast konden we de hulp van familie ook goed gebruiken. Het was verstandiger om dichter bij huis te gaan voetballen en wonen. Ik zat nog met een tweejarig contract, maar gelukkig had de club veel begrip voor onze situatie."
Achter de Kazerne
Zo kwam de linkspoot uiteindelijk vrij snel in Mechelen terecht. "Ik heb toen tegen mijn zaakwaarnemer gezegd dat ik graag richting Nederland, Duitsland of België wilde. Na een paar dagen bleek Mechelen al interesse te hebben. Ik was er snel over uit dat ik daar, ondanks dat de club net gedegradeerd was, graag heen wilde. Het gevoel bij Mechelen was direct goed en ik heb binnen een week de knoop doorgehakt", aldus Bijker, die in zijn eerste seizoen direct succesvol was met De Kakkers. "Eigenlijk is het uitgepakt zoals we hadden gehoopt. De club had een stappenplan gemaakt voor een aantal seizoenen. Na de degradatie begonnen we met zestien nieuwe jongens aan het seizoen. We waren het eerste jaar met afstand de beste ploeg op het tweede niveau. We speelden de finale van de play-offs tegen Beerschot en promoveerden uiteindelijk naar de Jupiler Pro League."
"Als kers op de taart hadden we twee maanden later ook nog de bekerfinale. We promoveerden al in maart, maar speelden pas in mei de finale van de beker tegen Gent. Eigenlijk hadden we dus helemaal geen wedstrijden meer. Na een korte vakantie zijn we ons gaan voorbereiden op die ene wedstrijd. Gent was actief in Play-Off I en had iedere week een topper op het programma staan. Wij moesten het doen met oefenwedstrijden tegen het gedegradeerde Lokeren en een amateurclub. Dat was dus onze voorbereiding op de finale tegen een van de grootste ploegen van België. Iedereen dacht dat wij al blij waren dat we die finale mochten meemaken, maar uiteindelijk wonnen we ook nog met 2-1. Het was echt een geweldig jaar. We hadden een ontzettend leuke groep en de resultaten waren dus ook fantastisch. Dat zullen we hier niet zo snel meer evenaren."
Daarmee hield het succes van Mechelen echter niet op. Voordat het coronavirus de Belgische competitie stillegde, stonden Bijker en zijn ploeggenoten op een fraaie zesde plaats. "De selectie was al samengesteld om een stabiele middenmoter te worden op het hoogste niveau", vervolgt de voormalig jeugdinternational. "De basis hadden we en iedereen wist wat hij van de ander kon verwachten. Met een aantal versterkingen draaiden we opnieuw een fantastisch seizoen. Het is wel heel jammer dat we net niet beloond werden met Play-Off I. Dan speel je gewoon mee voor het kampioenschap, al hadden we onze achterstand nooit meer goedgemaakt. Maar het zijn wel tien wedstrijden tegen de bovenste clubs van de competitie. Dat zijn de duels waar je het voor doet. Uiteindelijk zijn we op die zesde plek geëindigd en dat is als promovendus ook bijzonder."
Bijker (rechts) na de gewonnen bekerfinale in 2019.
Arjan Swinkels
Inmiddels is Bijker de enige Nederlander in de selectie van trainer Wouter Vrancken. Zijn maatje Arjan Swinkels vertrok deze zomer namelijk naar VVV-Venlo. "Die transfer gun ik hem zeker. Ik ben ontzettend blij dat hij goed terecht is gekomen. Dat neemt niet weg ik dat ik wel erg heb gebaald dat hij niet meer bij Mechelen is. Ik ben het eerlijk gezegd niet helemaal eens met de redenen waarom hij geen nieuw contract heeft gekregen. Maar dat hoort ook een beetje bij de voetballerij. Arjan heeft nu een mooie nieuwe club gevonden en ik hoop dat hij daar nog wat jaren lekker kan spelen. We reden iedere dag samen naar de club. Dan zit je toch twee uur per dag samen in de auto. Het moet dan wel goed klikken om dat twee jaar lang zo te blijven doen. We hebben dezelfde interesses, humor en kunnen altijd praten over de kinderen. Wat dat betreft was dat een soort match made in heaven. We hebben in twee jaar tijd veel aan elkaar gehad. Het is balen dat hij moest vertrekken. Nu zit ik iedere dag twee uur alleen in de auto. Maar ook op het veld hadden we een goede klik. Voor mij is het echt ontzettend jammer dat Arjan is vertrokken. Ik spreek hem toch zeker nog twee keer in de week."
Toekomst
Bijker ligt nog tot medio 2021 vast in Mechelen, waar hij het dus ontzettend goed naar zijn zin heeft. "Het echte buitenlandse avontuur heb ik nu wel gehad. Mijn gezin staat volledig op nummer 1 en we hebben in onze woonplaats Breda de rust gevonden. Onze oudste zoon is hier net begonnen op de basisschool en we hebben een leuk huis in een mooie buurt. De enige verhuizing die we nog zouden willen maken, is richting het noorden. Daar hebben we nog een huis in Heerenveen. Als we daar terug zouden keren, zijn we ook wat dichter bij de rest van de familie. Voor mij zou dat nog wel een reden zijn om te verhuizen. Maar het liefste blijf ik nu lekker bij Mechelen. Ik verwacht eerlijk gezegd ook niet dat er nog hele bijzondere avonturen voorbij gaan komen."
Nu worden de pijlen eerst gericht op het nieuwe seizoen, waarin Mechelen tot nu toe vier punten pakte uit vier wedstrijden. "Een echte uitgesproken doelstelling hebben we niet. Het is hier allemaal ook iets anders dan normaal. De bovenste zes ploegen spelen eigenlijk om het kampioenschap en daaronder gaat het vrijwel nergens meer om. Dit seizoen gaan de eerste vier ploegen strijden om de titel en spelen de nummers vijf tot en met acht voor Europees voetbal. Het zou voor ons mooi zijn als we bij de beste acht eindigen. We moeten niet verwachten dat we dat zomaar even doen. We hebben hier immers grote clubs uit Club Brugge, Gent, Genk, Standard Luik, Anderlecht en Antwerp. Charleroi zat de laatste jaren ook steeds bij de top zes. Wij zullen niet snel in de war raken als de resultaten even wat minder zijn. Maar er zijn zeker ploegen die veel minder zijn dan wij", besluit Bijker.
