Javier Alejandro Mascherano zag op 8 juni 1984 het levenslicht in San Lorenzo, een kleine stad in de provincie Santa Fe. Sante Fe is vruchtbare grond gebleken voor Argentijnse voetballers aangezien onder andere Lionel Messi en Gabriel 'Batigol' Batistuta uit die regio komen.
Het was voor de jonge Mascherano al vrij snel duidelijk dat zijn grote passie voetbal was. Toen Javier vier jaar was meldde hij zich aan bij de plaatselijke voetbalclub Cerámica San Lorenzo. Voor de enthousiaste jongeling werd een uitzondering gemaakt, want normaal gesproken zijn kinderen pas vanaf hun zesde welkom. Via Barrio Villa kwam hij terecht bij CA River Plate, waar hij in 2003 een krabbel zette onder zijn eerste profcontract.
Het inkt op die verbintenis was amper droog toen toenmalig bondscoach van Argentinië Marcelo Bielsa Mascherano al opriep voor de nationale ploeg. Bielsa liet Mascherano op 17 juli 2003 in de oefenwedstrijd tegen Uruguay debuteren. Zo kon het gebeuren dat Mascherano eerder een interland op zijn naam had staan dan een wedstrijd in de hoofdmacht van een profclub.
Dat debuut volgde exact twee maanden later. Op 17 september kwam hij tijdens de met 1-4 gewonnen wedstrijd in de Copa Sudamericana - de Zuid-Amerikaanse evenknie van de Europa League - tegen CA Independiente in de 71ste minuut in het veld voor Daniel Ludueña.
In 2005 vertrok Mascherano naar het Braziliaanse SC Corinthians Paulista. Daar ontmoette hij ene Carlos Tévez die diezelfde zomer ook vanuit zijn geboorteland naar Brazilië vertrok. Beiden ruilden de Argentijnse hoofdstad Buenos Aires in voor São Paulo. Mascherano dus vanuit River Plate, Tévez kwam over van de grote rivaal. Boca Juniors.
Naar Europa
Na een jaartje in de Braziliaanse miljoenenstad en het winnen van de Braziliaanse landstitel in 2005 vonden de twee het tijd om de oversteek te maken naar Europa. Na het WK voetbal van 2006 in Duitlsand kreeg West Ham United het voor elkaar de twee toptalenten te strikken en dus was Upton Park twee attracties rijker.
Carlos Tévez en Javier Mascherano worden gepresenteerd bij West Ham United. In het midden staat trainer Alan Pardew.
Het was die zomer niet de vraag of de twee naar Europa kwamen, maar welke topclub zou toeslaan. FC Barcelona, Real Madrid, FC Bayern München? Nee, West Ham United. Een groot succes werd de Londense periode voor Mascherano niet. Als je het aantal wedstrijden van Mascherano bij The Hammers ziet is dat te vergelijken met het bekende lied dat de supporters voorafgaand aan elke thuiswedstrijd ten gehore brengen.
I'm forever blowing bubbles,
Pretty bubbles in the air,
They fly so high, nearly reach the sky,
Then like my dreams they fade and die.
Fortune's always hiding,
I've looked everywhere,
I'm forever blowing bubbles,
Pretty bubbles in the air.
Fortune verstopte zich inderaad op het eerste gezicht voor El Jefecito (de kleine baas). Zeven wedstrijden speelde hij slechts voor de Londenaren. In 2007 huurde Liverpool FC de centrale verdediger annex verdedigende middenvelder. Coach Rafael Benítez was na een jaar zo overtuigd van diens kwaliteiten dat hij hem definitief naar Anfield haalde. Bij club aan de rode kant van de rivier Mersey groeide Mascherano uit tot een vaste kracht en onmisbare schakel in het team dat in het seizoen 2007/08 pas na verlenging in de halve finale van de Champions League het onderspit moest delven tegen Chelsea.
Mascherano druk coachend in het tricot van Liverpool.
Na drie sterke seizoenen en 139 in de hoofdmacht van The Reds kwam Mascherano tot de conclusie dat hij op Anfield zijn prijzenkast wellicht niet zou kunnen vullen. Dus pakte hij zijn kans toen FC Barcelona in de zomer van 2010 langskwam met de vraag of hij wellicht voor FC Barcelona wilde voetballen. De Catalanen kende op dat moment de hoogtijdagen van het inmiddels legendarische tiki taka-tijdperk. De ploeg van Pep Guardiola was op dat moment de heilige graal voor iedere voetballer. Mascherano hoefde dan ook niet lang na te denken.
In Camp Nou turnde Guardiola Mascherano om van controlerende middenvelder naar centrale verdediger. Dit bleek een schot in de roos. De toptrainer zei zelfs dat hij Mascherano onder geen enkele voorwaarde wil verkopen en al helemaal niet met iemand wil ruilen. Wat in Engeland niet lukte compenseerde de Argentijn in Spanje ruimschoots: prijzen pakken. In zijn eerste jaar in Catalonië pakte hij meteen de landstitel en stond hij tijdens de met 3-1 gewonnen Champions League finale van Manchester United in de basis. De intelligente voetballer kwam in totaal 334 maal uit voor de Spaanse topclub. De Champions League zou hij vier jaar later in 2015 nogmaals winnen.
In 2018 liet hij Spanje achter zich en ging voetballen in China voor Hebei China Fortune, alvorens hij in januari van dit jaar terugkeerde in zijn geboorteland om zijn carrière af te sluiten bij Club Estudiantes de La Plata.
Met de cup met de grote oren in zijn handen. Rechts Jérémy Mathieu.
Recordinternational en finaletrauma
Javier Mascherano is recordinternational van Argentinië met 147 interlands. Vijf van die 147 wedstrijden waren finales. De kansen om met zijn land een prijs te pakken waren legio, maar alle vijf finales werden verloren. In 2004 werd de eindstrijd van de Copa América na strafschoppen verloren van Brazilië. In 2007 waren het wederom de Goddelijke Kanaries die Argentijns succes dwarsboomden in de Copa América. Ditmaal won de Seleção met 3-0 van Mascherano en co.
In 2014 werd de finale van het WK bereikt. De manier waarop staat bij zowel iedere Nederlander als Argentijn in het geheugen gegrift. Arjen Robben had in blessuretijd de kans om Oranje naar de finale te schieten, maar met een uiterste krachtsinspanning kon Mascherano de vleugelflitser afstoppen. Het leverde hem wel een gescheurde anus op, maar na strafschoppen ook de finaleplek. Die verloor Argentinië - met El Jefecito in de basis - met 1-0 van Duitsland. In 2015 was het weer tijd voor de Copa América. Ditmaal was Chili in de finale te sterk na penalty's. Dat scenario herhaalde zich een jaar later. Saillant detail: in drie van de vier WK's waar Mascherano actief was werd hij uitgeschakeld door Duitsland. In 2006 en 2010 in de kwartinale en vier jaar later dus in de eindstrijd.
Met het Argentijnse Olympische elftal werd hij wel tweemaal Olympisch Kampioen. In 2005 en 2009. In 2003 won hij het Zuid-Amerikaanse Kampioenschap voor spelers onder twintig jaar.
André Schürrle geeft zijn beroemde assists op Mario Götze. Javier Mascherano en Pablo Zabaleta komen te laat.
Prijzenkast
| AC River Plate | Argentijnse landstitel 1x (2005) | |||||
| SC Corinthians Paulista | Braziliaanse landstitel 1x (2006) | |||||
| FC Barcelona | Spaanse landstitel 5x (2011,2013,2015,2016,2018) | Spaanse Beker 5x (2012,2015,2016,2017,2018) | Spaanse Supercup 3x (2012,2014,2017) | UEFA Champions League 2x (2011, 2015) | UEFA Supercup 1x (2015) | FIFA Club World Cup 3x (2011,2015,2016) |
| Olympisch elftal Argentinie | Olympische Spelen 2x (2005,2009) | |||||
| Argentinië O20 | Zuid-Amerikaans Kampioen 1x (2003) |
