Bij het lezen van interviews waarin Frenkie de Jong en zijn geliefde, Mikky Kiemeney, fungeren als hoofdrolspeler is het haast onvermijdelijk je eigen relatie te bestempelen als zwaar ondermaats. Hun interviewsquotjes geven blijk van een volmaakte liefde. Van hun toekomstbeeld, bestaande uit vijf kinderen en een grote tuin, tot de liefdevolle omschrijving van Frenkie (spontaan, lief, enthousiast) uit de keel van Mikky. Stuk voor stuk ingrediënten voor een liefdeskaars om bij weg te smelten.
Natuurlijk, het behoeft weinig toelichting om De Jong te bestempelen als balkunstenaar. Zijn patent op technisch hoogstaande acties in de kleine ruimte en passes spreken immers boekdelen over zijn kwaliteiten als voetballer. Piek op de kerstboom was de prijs voor beste speler van FC Barcelona. Met deze staat dienst dreigt Frenkie de Jong als een soort baldakijn te hangen boven de persoon Mikky Kiemeney. En in zekere zin mondt deze dreiging uit in waarheid. Zonder Frenkie had haar faam vermoedelijk het niveau genaderd van dat van een willekeurige Gertrude uit Urk. Desalniettemin heeft Mikky haar eerste stappen gezet in een prille mediacarrière. Een reeks sponsordeals en een kledinglijn behoren onder andere tot haar wapenfeiten. Niet geheel toevallig modelleerde de voetballer wiens shirt kan rekenen op nummer 21 voor het merk van Mikky.
Hoe groot, bejubeld en bewonderd het tweetal ook mag zijn (gezamenlijk telt hun Instagram-achterban pakweg tien miljoen leden), enige vorm van patserigheid lijkt hen vreemd. Dat laatste blijkt uit een recente serie vakantiefoto’s genomen aan de Italiaanse kust. Een samenvatting: Frenkie snorkelt, Mikky heeft een sudoku met succes afgerond en tot slot eet het stelletje iets dat op pasta lijkt. Het bescheiden karakter van de activiteiten op de foto’s wekt de indruk dat Jan Modaal er eenzelfde levensstijl op na kan houden. Al berust dit laatste natuurlijk op een misverstand. Een banksaldo dat jaarlijks met zo’n tien miljoen euro stijgt maakt een kloof tussen de gemiddelde Nederlander en een voetballer onvermijdelijk.
De tortelduifjes die al sinds hun middelbare schooltijd een romance onderhouden, leunen op een bepaald soort Nederlandse normaalheid waaraan het menig voetbalkoppel ontbreekt. Mikky beschikt over een uiterlijk dat niet tot in den treure is aangetast door cosmetische ingrepen. Frenkie voldoet evenmin aan de stereotypering van de topvoetballer die in Amsterdamse terminologie past binnen de kaders van het patjepeeër-zijn. Gezamenlijk vormen ze een kuur voor ijdelheid, zelfoverschatting en narcisme. Drie onderdelen van het vergif dat in het voetbalwereldje de boventoon lijkt te voeren. Soms is sober gedrag genoeg om een unicum te zijn.
