'Goed. Ooh wat een goal! Wat een schitterend doelpunt zeg. Ja, niet te geloven zoals ie die bal uit de lucht oppakt in die hoek daar. Niet te geloven... Wat een weergaloos doelpunt!'
Het commentaar van Theo Reitsma tijdens de live-registratie vanuit het Olympisch Stadion van München werd legendarisch. Marco van Basten scoorde één van de mooiste doelpunten ooit en sowieso de mooiste in de finale van een landentoernooi. Zeven minuten na rust leek een lange voorzet van Arnold Mühren vanaf de linkerkant te hard en te onnauwkeurig. Maar vanuit een onmogelijke hoek nam San Marco de bal op de pantoffel: BAM! Oranje op 2-0.
Daarmee leek de eindstrijd voortijdig beslist en werd het sensationele bewerkstelligd. De poulefase was Oranje nog met hangen en wurgen doorgekomen. Na een openingsnederlaag tegen Sovjet-Unie (Vasili Rats!) en een 3-1 zege op Engeland (drie keer Van Basten!) werd Ierland pas net voor rust (lucky van Wim Kieft!) geklopt. Na een spektakelstuk in de halve finale tegen Duitsland moest Sovjet-Unie, dat in haar semi-eindstrijd afrekende met Italië, eraan geloven.
In het begin was de Sovjet-Unie de baas op het veld en moest Hans van Breukelen ingrijpen op een inzet van Igor Belanov. Een sterke actie van Ruud Gullit brak de wedstrijd open. Eerst werd de aanvoerder van het Nederlands elftal gevloerd en de daaropvolgende vrije trap van dezelfde Gullit werd tot hoekschop verwerkt door Rinat Dasajev. Uit deze hoekschop scoorde Gullit ongedekt het openingsdoelpunt na doorkoppen van Marco van Basten.
Na tien minuten in de tweede helft volgde de legendarische treffer van Van Basten. Adri van Tiggelen speelde de bal vanaf het midden naar de linkerzijde richting Arnold Mühren, die het leer vervolgens diagonaal naar Van Basten speelde. Van Basten trapte de bal in één keer uit een onmogelijke hoek over doelman Dasajev in het doel.
De kans voor de Sovjet-Unie om terug te komen, werd eigenhandig teniet gedaan door doelman Hans van Breukelen. Eerst vloerde hij Belanov al dan niet bewust. Vervolgens toonde Breukelen zijn beruchte vingertje onder het oog aan Belanov onder het motto 'ik weet wat je doet'. Van Breukelen keerde inderdaad de inzet van Belanov. Een uiterst belangrijk en mentaal zeer welkom moment.
Daarvoor schoot Belanov ook nog op de paal, in totaliteit het vierde schot op de paal tegen Oranje dat toernooi. Daarna kwam Nederland niet meer in gevaar en haalde Oranje zijn eerste (en voorlopig laatste) hoofdprijs. Een dag later werden de spelers als helden ontvangen in hun land, vooral het rondje in de grachten van Amsterdam ging de geschiedenisboeken in als een hoogtepunt.
Sovjet-Unie - Nederland 0-2 (0-1)
32. Gullit 0-1, 54. Van Basten 0-2. Scheidsrechter: Vautrot (Frankrijk). Toeschouwers: 72.308. Gele kaarten: Litovchenko (Sovjet-Unie), Van Aerle, Wouters (Nederland).
Sovjet-Unie: Dassajev; Demianenko, Aleinikov, Khidaitullin, Rats; Litovchenko, Zavarov, Michailitsjenko, Gotsmanov (68. Baltacha); Protasov (71. Pasulko) en Belanov.
Nederland: Van Breukelen; Van Aerle, Rijkaard, Ronald Koeman, Van Tiggelen; Vanenburg, Mühren, Wouters, Erwin Koeman; Gullit en Van Basten.
