In tegenstelling tot zijn collega's bij Feyenoord of PSV, heeft De Boer zes wedstrijden voor het einde van de competitie zijn favoriete basisopstelling nog steeds niet gevonden. 'De bank bepaalt de sterkte van je elftal', is een vaak gehoorde uitspraak. Een vaste basisopstelling werkt ook wel mee, toch? De opstelling van de aanstaande landskampioen PSV laat dit seizoen weinig aan de verbeelding over, de elf namen zijn iedere week hetzelfde, blessures en schorsingen daargelaten: Zoet; Willems, Rekik, Bruma, Arias; Guardado, Wijnaldum, Maher; Depay, De Jong, Narsingh.
Bij Feyenoord idem dito, enkel de rechtsback (Wilkshire, Boulahrouz, Karsdorp) en linksbuiten (Manu, Boëtius) wisselen. Voor de rest zijn de keuzes wel gemaakt: Vermeer; Nelom, Kongolo, Van Beek, rechtsback; El Ahmadi, Clasie, Immers; linksbuiten, Kazim-Richards, Toornstra.
Bij Ajax ligt dat dit seizoen anders, met het ontbreken van een herkenbaar elftal voor de fans als gevolg.
Serero-Klaassen-Andersen
Vlak voor de winterstop leek Frank de Boer zijn belangrijkste puzzel opgelost te hebben. Waar eerder bijvoorbeeld Vurnon Anita en later Daley Blind op het middenveld, beter gezegd op de positie van nummer 6, de ontbrekende schakel bleken, leek die rol gaandeweg het huidige seizoen weggelegd voor Thulani Serero. Samen met de diepgaande Davy Klaassen en het Deense talent Lucas Andersen, die eindelijk zijn belofte kwam inlossen, had De Boer zijn ideale middenveld weer samengesteld.
Momenteel is eigenlijk alleen Klaassen zijn positie op het middenveld zeker. De achterhoede lijkt nog het meest duidelijk met Jasper Cillessen op doel, Ricardo van Rhijn rechtsback, Joël Veltman centraal in de verdediging en Nicolai Boilesen als aanvoerder op de linksbackpositie. Voorin is zelfs 'steunpilaar' Lasse Schöne zijn plek verloren en staan er vrijwel nooit dezelfde drie voorhoedespelers twee wedstrijden achter elkaar op het wedstrijdformulier.
Is De Boer zoekende omdat Ajax uit vorm is, of is Ajax uit vorm omdat De Boer zoekende is?
