Andriy Shevchenko
De beste voetballer aller tijden van Oekraine schitterde bij Europese topclubs en is tegenwoordig bondscoach van zijn vaderland. Tussendoor deed Sheva heel wat anders. Na het EK in eigen land verruilde hij zijn voetbalschoenen voor de vergaderzalen. Met de partij Oekraïne Voorwaarts, wat zomaar de naam van een amateurclub uit de regio Donetsk had kunnen zijn, deed hij een gooi naar politieke macht. Zonder succes. Tijdens de verkiezingen haalde Shevchenko geen enkele zetels, waarop er een snel einde kwam aan zijn politieke carrière. 
Pelé
Voetbal invoeren als verplicht vak op scholen. Het was een van de vele ideeën van Pelé. Al in de jaren tachtig kon de Braziliaanse superster voor het eerst aan de slag als minister van sport. Hij mikte hoger en ging voor de positie van regeringsleider. Tevergeefs. In de jaren negentig nam Perla Negra alsnog het aanbod aan en werd hij minister van sport. Tot 2001 bekleedde hij deze functie. Toen zijn naam werd genoemd in een corruptieschandaal, stapte Pelé op. 
Romario
Sportvelden voor arme kinderen en betere drinkwatervoorziening in de arme Braziliaanse wijken. Het waren in 2010 de verkiezingsbeloftes van Romario. Met succes. De voormalig goaltjesdief veroverde met 147.000 stemmen een plek in het Braziliaanse parlement van deelstaat Rio de Janeiro, net als oud-ploeggenoot Bebeto. Zes jaar later deed Romario opnieuw van zich spreken. Inzet was dit keer de burgemeesterspost van Rio, maar dat bleek te hoog gegrepen voor de oud-PSV'er. 
Sol Campbell
Burgemeester van Londen. Dat leek Sol Campbell wel wat in 2015. Als je kunt voetballen in een stad met acht miljoen inwoners, dan kan je die immers ook besturen, niet waar? Dat viel de 73-voudig international vies tegen. De shortlist van vier kandidaten haalde hij namelijk niet. Zijn politieke carriere zit er inmiddels op, maar Campbell blijft verrassen. Tegenwoordig is de voormalig centrumverdediger actief als assistent-trainer van Trinidad & Tobago. 
George Weah
Ellen Johnson Sirleaf of George Weah? Helaas voor alle voetbalfans koos de Liberiaanse bevolking in 2005 voor de eerste optie. Sindsdien heeft het land een vrouwelijke president, de eerste in de historie van alle Afrikaanse landen. Weah gaf niet op en veroverde in 2014 wel een zetel in de Liberiaanse senaat. Dit jaar doet de voormalig wereldvoetballer van het jaar opnieuw een gooi naar het presidentschap. 
Marc Wilmots
In 2003 stopte Marc Wilmots als voetballer en in 2004 begon hij zijn trainerscarrière. Een politieke loopbaan dacht de 70-voudig international er wel even bij te doen. Dat viel tegen. Met ruim 100.000 voorkeursstemmen verkreeg hij een zetel in de senaat, maar wegens tijdgebrek wilde hij deze in 2005 weer opgeven. Dat bleek niet mogelijk. Wilmots móést aanblijven, omdat opvolgers niet beschikbaar waren. Toen zijn termijn in 2007 afliep, kwam alsnog een einde aan de mislukte politieke carrière van de latere bondscoach. 
De Haan, Van Gaal, Houtman
In Nederland hebben we nooit een oud-voetballer gehad die het ver schopte in de politiek. Wel is Foppe de Haan rondom de komende Tweede Kamerverkiezingen lijstduwer van de PvdA en deed Louis van Gaal ooit vergelijkbare activiteiten voor het CDA. Op gemeentelijk niveau zat Feyenoord-speaker Peter Houtman vier jaar in de gemeenteraad van Spijkenisse.
