Napoli is meer dan een voetbalclub merk je als je de tribune van het Stadio San Paolo betreedt. Volwassen mannen gaan tekeer alsof hun leven van het resultaat afhangt, inclusief Italiaanse gebaren. De club is dan ook hét symbool voor de hele stad, waar mensen veelal weinig bezitten. Het is het symbool van afkeer tegen de gevestigde orde van bijvoorbeeld de economische driehoek Genoa, Milaan en Turijn. Het is SSC Napoli op de eerste plaats, en dan pas de rest van het leven. In dat opzicht hebben de Italianen wel iets gemeen met Feyenoord, de tegenstander van vanavond in de tweede speelronde van de Champions League.
De levensloop van de club Napoli lijkt wel wat op een zware bergetappe in de Tour de France, hoewel de club vaker in het dal bivakkeert dan bovenop een berg. Degradatie loopt in de eerste jaren van het bestaan als een rode draad door de club. 1944, 1948, 1961, 1964; het moet voor de Napolitaanse fans een martelgang zijn geweest. In 1965 wordt Napoli een vrij stabiele club, maar pas in de jaren tachtig zou de club echt tot ontplooiing komen.
Pluisje
Als Maradona in 1984 overkomt van Barcelona kan niemand vermoeden dat hij zo populair zou worden in Napels. Met de winst van onder meer twee kampioenschappen, een beker en de UEFA Cup luidt Maradona de meest succesvolle periode van Napoli in. Maradona is een Che Guevara-achtig persoon geworden voor Napels. Daardoor zou je haast vergeten dat de Argentijn twee compagnons naast zich had staan die ook bij de beste middenvelders van de Serie A hoorden.
Het middenveld werd liefkozend MaGiCa genoemd. Maradona, Careca en Bruno Giordano leidden Napoli naar succes. De Braziliaan Careca scoorde bijvoorbeeld liefst 73 keer in dienst van Napoli, slechts acht minder dan Maradona. Toch is de Argentijnse God op voetbalschoenen logischerwijs degene waarvan het nalatenschap het beste te zien is in en rond het stadion. Meerdere kolossale doeken van Maradona decoreren het stadion.
Inktzwart
Maar na de hoogste top volgt zoals vaker een heel diep dal. Eind jaren negentig speelt het degradatiespook weer op. Er wordt dat seizoen slechts drie keer gewonnen, maar daarmee is de ellende nog niet op, want in 2004 wordt de club zelfs failliet verklaard. Een grote stad als Napels zonder voetbalclub; het is ondenkbaar. De club wordt gered door de flamboyante Aurelio De Laurentiis. Wel wordt Napoli teruggezet naar de Serie C, maar dat is voor de fans geen reden om de club te laten vallen.
Sterker nog: ze zetten zelfs een record neer voor meeste supporters in een wedstrijd in de Serie C. Op het derde niveau nemen liefst 51.000 mensen de moeite om hun idolen aan te moedigen. Sindsdien is Napoli uitgegroeid tot een topper op het hoogste Italiaanse voetbalniveau. Toch staan ze nog steeds in de schaduw van het machtige Juventus, dat zes keer op rij kampioen is geworden.
Maar er gloort hoop, wederom. De start in de competitie is uitstekend, want net als rivaal Juve heeft het nog geen puntverlies geleden. De Maradona van het huidige Napoli heet Dries Mertens. Mocht de Belg Napoli dit seizoen naar de titel schieten zal hij voor altijd door het bloed van de Napolitanen stromen. Mertens geeft, net als Maradona, de supporters een stem. En als er één club vorig seizoen heeft aangetoond dat lang wachten loont, is het opponent Feyenoord wel.
