De oprichting in 1900 stelt ze wel alvast in goed gezelschap, het is dezelfde jaargang waarin ook Ajax, Bayern München en RCD Espanyol het levenslicht zagen. Negen vrienden richtten de club op als atletiekvereniging. De clubkleuren zijn een hommage aan de Griekse vlag, die dan weer symbool staat voor hun favoriete onderdeel: de marathon. Omdat er al een sportvereniging Roma heette, hebben ze zich destijds Lazio genoemd, naar de provincie waar de Italiaanse hoofdstad zich in bevindt. Het maakt dat aartsvijand AS Roma de fans van de club spottend ‘boeren’ kan noemen.
Datzelfde AS Roma werd in de jaren ’20 gevormd door het fascistische regime dat Italië regeerde. Zij besloten alle Romeinse voetbalclubs te laten fuseren tot één grote, sterke vertegenwoordiger. Lazio was de enige ploeg die zich tegen de plannen verzette en zelfstandig bleef opereren. Dat deed de club wel in de marge van het Italiaans voetbal, totdat het in het begin van de jaren ’70 ineens uit de schulp kroop. In 1974 won Lazio zowaar de landstitel, maar het probleem dat als een rode draad door de clubgeschiedenis loopt, ontnam hen de kans om Europees de kunsten te vertonen.
Een deel van de Lazio-aanhang toont zich al decennialang onverbeterlijk. Als er niet gevochten wordt, maken sommige toeschouwers zich wel onmogelijk door middel van racistische, xenofobe of antisemitische uitingen. Paolo di Canio, die zijn onsmakelijke ideologieën nooit onder stoelen of banken heeft gestoken, is niet voor niets zeer geliefd bij vooral die supporters. Enkele maanden geleden nog kwam de club in het nieuws door wanstaltige uitingen over Anne Frank. Het zou onjuist zijn om te doen alsof alleen Lazio last heeft van dit soort onruststokers, ook andere Italiaanse clubs hebben te maken met dergelijke uitlatingen.
Lazio bleef altijd het zwarte schaap. Weinig mensen rouwden erom toen de club in de jaren ’80 afzakte naar de spelonken van het nationale voetbal. Nog minder mensen rolden de rode loper uit toen Lazio weer terugkwam. Niemand kan desondanks ontkennen dat de ploeg van 2000 die de tweede en laatste Scudetto won een prachtige was. Aangejaagd door Alessandro Nesta en Pavel Nedved wist de club zich tot kampioen te kronen.
De landstitel kwam nooit meer binnen Lazio’s handbereik, als zoethoudertje kon de club in 2013 wel de Coppa Italia winnen ten koste van uitgerekend Roma. In het huidige seizoen heeft de ploeg de halve finale van het bekertoernooi bereikt, alsmede de laatste 32 van de Europa League. De Roemeense opponent Steaua Boekarest lijkt bovendien te kloppen. Dit seizoen overtuigt de ploeg bovendien door fris voetbal dat veel aanvallender is dan we van Italiaanse ploegen kennen. Wat de komende 118 jaar ook gaan brengen voor de club, zeker is dat ze altijd voor controverse zal blijven zorgen.
