Dit jaar is dat FK Östersunds, een ploeg uit het afgelegen Zweedse stadje Östersund. Nou ja, afgelegen, binnen Zweden ligt de stad juist heel centraal. Maar waar er vanaf Utrecht Centraal gemiddeld iedere twee minuten een trein vertrekt, krijgt het centraal station van Östersund ieder uur bezoek. Het kwik komt er al weken niet meer boven nul. En morgen, morgen speelt het grote Arsenal hier tegen de plaatselijke FK. Een sprookje dus. Het sprookje wordt ELF Voetbal verteld door Fredrik Sjölund, die de club volgt voor de Östersunds-Posten. “Wil je dat ik bij het begin begin?”
Het begin
Heel graag. Sjölund vertelt. “De club is in 1996 ontstaan door een fusie tussen een paar lokale verschillende ploegen. Ze speelden voortdurend op de lagere niveaus, totdat in 2011 Daniel Kindberg hier de voorzitter werd. Zijn eerste aanstelling was de huidige trainer: Graham Potter. Hij veranderde de speelstijl. In Noord-Zweden waren we gewend aan ouderwets voetbal met lange ballen, die heeft Potter eruit geramd. Hij veranderde formatie en bracht nieuwe ideeën over voetbal die we hier nog nooit gezien hadden”, begint Sjölund.
“Het succes kwam onmiddellijk. De club promoveerde en haalde David Accam uit Ghana. Accam speelt nu in de MLS, hij speelde hier maar een seizoen. Hij maakte van Östersunds een topploeg. In de beslissende wedstrijd wonnen ze, waardoor ze een tweede keer op rij promoveerde. Nu speelden ze in de Superettan, het tweede niveau. Daar hebben ze drie seizoenen gespeeld, ze werden tiende en vijfde voordat ze uiteindelijk naar de Allsvenskan klommen.”
Cultuuracademie
Wie de selectie van Östersunds bekijkt, treft vele verschillende nationaliteiten aan. Een stel Engelsen, maar ook jongens uit Irak, Palestina, Nigeria, Iran en Ghana. Hoe voorkom je dat die zich gaan vervelen in het stadje, waar na acht uur ’s avonds hooguit de brievenbus nog open is? “Ze zijn begonnen met een project dat de cultuuracademie heet. Ze hebben daarom veel culturele projecten gedaan: het Zwanenmeerballet gedanst, een zanguitvoering, een boek geschreven, een project met de inheemse Samen uit het noorden van het land.”
De spelers van Östersunds zijn dus echt lokale helden die nog midden in de gemeenschap staan. Nog een voorbeeld? Recentelijk werden vrouwen in het stadje geteisterd door seksueel geweld. Enkele selectiespelers van de club patrouilleerden daarop in het centrum om erop toe te zien dat jonge vrouwen na het uitgaan veilig thuis geraakten. Enkele maanden geleden organiseerde de club een handtekeningenactie voor kinderen. Nee, niet zoals gebruikelijk dat de selectiespelers shirts of ballen onder krabbelden, maar de kinderen moesten een contract tekenen met de belofte dat ze van de drugs af zouden blijven. Geen wonder dat het sociale leven in Östersund momenteel stilstaat. Mensen zonder kaartje zullen de kou trotseren om op het centrale plein op een groot scherm te kijken. De rij voor de kaartverkoop stond honderden meters lang.
Droomvlucht richting Arsenal
Sjölund vervolgt zijn verhaal. “In de Allsvenskan waren de mensen sceptisch. Zou hun voetbal hier wel werken? De club eindigde in het eerste jaar in de middenmoot. Iedereen was onder de indruk, maar voorzitter Kindberg niet. Die zei ‘dit is nog niks, ik wil in de Europa League spelen’. Iedereen lachen natuurlijk. Maar anderhalf jaar later won de club de Zweedse beker en was het echt zover”, besluit de Zweedse verslaggever. De rest van het verhaal is bekend. De beelden hoe Galatasaray werd uitgeschakeld gingen Europa door. Het werd nog gekker, in de poulefase wist Östersunds ook Hertha BSC onder zich te houden en ging het als tweede door.
Daarin wacht nu Arsenal. Dat is wel grappig voor Sjölund, die al jarenlang ook supporter van Arsenal is. De Gunners waren in 1999 voor het laatst in actie in Zweden, destijds in Stockholm. Niet in zijn wildste dromen had hij durven denken dat de Londense supermacht ooit voor een officieel treffen zou neerstrijken in Östersund. “Het is raar voor me. Ik ben vaak naar wedstrijden van Arsenal geweest, maar ik had nooit gedacht dat hun wegen die van Östersund ooit zouden scheiden. Ik was met trainer Potter tijdens de loting en ik was volledig verbijsterd.”
“Ik wilde eigenlijk helemaal niet tegen Arsenal spelen, ik had liever AC Milan ofzo gehad, ik vond het te raar. Maar nu zie ik het als een geweldige wedstrijd voor iedereen. Het had niet beter kunnen zijn voor Östersunds.” Tot slot: is er een kans dat Östersunds nog een keer stunt? “Ik sluit niks uit met deze groep. Ze zijn onderschat: veel spelers hebben grote klasse en zullen naar de grote competities vertrekken. Misschien wordt dit wel een wedstrijd die we later zullen zien als hun vuurdoop”, besluit Sjölund.
