In Nederland gaat het, mede als gevolg van het ontbreken van Oranje op het WK, al enkele maanden over slechts één speler. Matthijs de Ligt maakte dit seizoen een stormachtige ontwikkeling door en het rijtje geïnteresseerde topclubs wordt alsmaar groter. Zijn leeftijd, kracht, passing en rust maken van De Ligt een ideale aanwinst voor vrijwel iedere topclub. Goed, de gekte rond de Leiderdorpse groeibriljant kennen we inmiddels. Naast Amsterdam kwamen meerdere scouts in de zoektocht naar een complete verdediger terecht in Duitsland. Freiburg welteverstaan, waar de deskundige ogen al enige tijd gericht zijn op een Turkse topverdediger in opleiding.
Caglar Söyünçü versleet in zijn jonge jaren de jeugdopleiding van verschillende Spor’s. De in Izmir geboren verdediger beleefde na periodes bij Menemen Belediyespor, Bucaspor en Gümüsorduspor zijn grote doorbraak bij Altinordu, de club uit zijn geboortestad die al enkele jaren acteert op het tweede Turkse niveau. Nadat Söyüncü in het seizoen 2014/15 met vier optredens in het eerste elftal mocht ruiken aan het leven als profvoetballer, groeide hij nog geen jaar later uit tot een absolute sterkhouder. De getalenteerde verdediger kwam tot dertig competitieduels, scoorde twee keer en speelde zich in de kijker bij verschillende buitenlandse clubs.
Een jonge Caglar Söyüncü in het shirt van Altinordu
Avontuur
Een veelvoud van de jonge talenten van Turkse afkomst kiezen liever voor een binnenlandse overstap naar Fenerbahçe, Galatasaray of Besiktas. Söyüncü zag het echter niet zitten om in Turkije te blijven en was toe aan een nieuwe prikkel. Na onderhandelingen met meerdere clubs trok SC Freiburg aan het langste eind. De Duitse club was zojuist gepromoveerd naar de Bundesliga en kon een flinke kwaliteitsinjectie gebruiken. Freiburg had geen tientallen miljoenen op de bank staan voor een verdediger die zich al had bewezen in een topcompetitie, waardoor het uitkwam in de Turkse tweede divisie. De Bundesliga-club betaalde uiteindelijk zo’n tweeënhalf miljoen euro voor de jongeling en zag in hem een toekomstig leider in de verdediging.
De ontwikkeling van Söyüncü in Duitsland verliep sneller dan verwacht. De destijds pas twintigjarige verdediger had in zijn eerste maanden bij Freiburg nog wat aanpassingsproblemen, maar wist razendsnel de knop om te zetten. In zijn eerste Bundesliga-seizoen kwam hij tot liefst 24 basisoptredens en ontpopte hij zich steeds meer tot een betrouwbaar puzzelstuk in de Freiburgse defensie.
Söyüncü in duel met Jadon Sancho van Borussia Dortmund
Het seizoen 2017/18 moest voor Söyüncü het jaar worden waarin hij zich definitief zou voorstellen aan de top van Europa. En dat gebeurde. De nog altijd pas 22-jarige Turk zette de ingezette lijn door en boezemde wekelijks angst in bij zijn directe tegenstander. Steeds vaker werd de zestienvoudig international gelinkt aan een overstap naar de Premier League, La Liga of een grotere club in de Bundesliga. Inmiddels hebben Manchester City, Atlético Madrid, Borussia Dortmund en Arsenal het jonge Freiburg-talent naar verluidt hoog op het verlanglijstje staan. Het zal niemand dan ook verbazen als Söyüncü na de zomerstop het shirt draagt van een club die meedoet op het allerhoogste niveau.
On-Turkse stijl
Jarenlang stonden Turkse verdedigers bekend als slagers pur sang. Neem het EK 2008, waar de Turkse achterhoede werd gedirigeerd door Servet Cetin. Met een sik waar je u tegen zegt groeide hij tien jaar geleden uit tot de grootste cultheld van het Europese eindtoernooi. Servet schopte, irriteerde, provoceerde en deed er alles aan om als winnaar uit de strijd te komen. De bron van onverzettelijkheid was de verpersoonlijking van brute kracht waar de Turkse verdediging lang op steunde.
Cultheld Servet Cetin, naast doelman Volkan Demirel
Met de introductie van Söyüncü in het nationale team is het Turkse voetbal begonnen aan een nieuw tijdperk. De Turkse versie van Matthijs de Ligt speelde in zijn jeugd vaak als aanvallende middenvelder, iets dat nog altijd aan hem is af te zien. Söyüncü moet het vooral hebben van zijn passing, snelheid en positionering zonder bal. De atypische verdediger was precies wat de Turkse ploeg nodig had. Söyüncü, wie zijn debuut voor het nationale elftal al maakte in zijn tijd bij Altinordu, moet het schoolvoorbeeld worden voor jonge Turkse voetballertjes die graag verdediger willen worden. Natuurlijk zal er altijd ruimte blijven voor een snoeiharde tackle, maar een gezonde combinatie van passie en rust is het devies.
