“Het is geen last. Het klopt dat er verwachtingen van ons zijn, maar die liggen bij onszelf hoger dan bij de buitenwereld. Laten we ons focussen op de eerste wedstrijd, daarna op de tweede en dan op de derde. En na het WK pas kijken wat er met ons gebeurt.”
Een tikkeltje geïrriteerd stond Luka Modric deze week de pers te woord. In het voorbeschouwende praatje voor de wedstrijd tegen Nigeria waren twee woorden de grootste gemene deler: laatste kans. Dit WK is voor Kroatië niet alleen een mogelijkheid om met een leuke spelersgroep mooie dingen te bereiken, oordeelt men in het thuisland, het is voorlopig de laatste die Kroatië zal krijgen.
Scheurtjes in het goud
“Het is niet relevant of het onze laatste kans is”, reageerde Modric. Maar de feiten weerspreken hem enigszins. Hij heeft bij Real Madrid in Mateo Kovacic een landgenoot als teammaat en speelde in de finale van de Champions League tegen Liverpool-speler Dejan Lovren. Ivan Rakitic van FC Barcelona is een van de beste spelers op zijn positie, Mario Mandzukic een gewaardeerde kracht bij Juventus en Ivan Perisic stak dit jaar in topvorm bij Internationale. Ook de rest van de selectie draait simpel mee bij relatief grote Europese clubs. Bij een land als Kroatië, dat nog nooit de tweede ronde van het EK haalde, spreekt men dan over een gouden generatie.
In het goud beginnen echter scheurtjes te ontstaan. Modric en Mandzukic zijn 32 jaar oud, Rakitic draait al dertig jaartjes mee en Perisic heeft al 29 ringetjes in zijn stam staan. Het elftal begint heftig op leeftijd te raken en de opvolgers staan niet gelijk klaar. Kovacic, rechtsback Sime Vrsjalko (Atlético Madrid) en linksbuiten Marko Pjaca (Juventus) zijn de sterkhouders van de nieuwe generatie, maar moeten nog ontwikkeling doorgaan voor zij als Europese top kunnen worden beschouwd. Kortom: het is maar de vraag of Kroatië over twee of vier jaar een dergelijk aantrekkelijke selectie op de been kan brengen.
Broze opbrengst
Bovendien zou het eeuwig zonde zijn als de huidige selectie geen footprint in de Kroatische voetbalgeschiedenis kan achterlaten. Op het EK twee jaar geleden ging Kroatië er in de tweede ronde uit, op het WK vier jaar geleden kwam men de groep niet eens uit. Op het EK 2012 strandde men ook in de poule en voor het WK 2010 plaatste men zich niet eens. Op eindtoernooien is de opbrengst van de gouden generatie broos. Te broos, mag de Kroaat rustig concluderen.
Het is Modric’ recht te doen alsof het hem allemaal niks uitmaakt. Maar als vaandeldrager van de gouden generatie zou hij beter moeten weten. Het is echt nu of nooit voor de Kroaten.
