Wie Quintero dit wereldkampioenschap ziet voetballen, herkent direct de kwaliteiten die bij een rasvoetballer horen. Te vergelijken met Rodríguez. Oog voor de steekpass, technisch ongelooflijk vaardig en voetbalgogme tot en met. De goal van Quintero in de eerste groepswedstrijd tegen Japan bewees dat inzicht. Met precisie schoot hij de bal onder de opspringende muur van Japan door.
Zo zijn er nog veel meer momenten van Quintero uit te pikken. Bij het Colombiaanse elftal lijkt er een andere speler op te staan, want vier jaar geleden was de balvirtuoos op 21-jarige leeftijd ook al een van de meest opvallende spelers van Colombia op het wereldkampioenschap. Op dat moment had hij al twee jaar in Europa achter de rug, namelijk op huurbasis in Italië bij Pescara en bij FC Porto. Bij Porto, waar hij nog tot 2021 onder contract staat, speelde hij zijn wedstrijden en kende hij een goed eerste seizoen, maar echt volledig doorbreken lukte hem niet.
In 2015 liet Quintero Portugal achter zich om zijn geluk te beproeven in Frankrijk, bij Stade Rennes. Met Ousmane Dembele en Quintero leek de club over schier onhoudbare vleugelspelers te beschikken, maar waar de Fransman een transfer wist af te dwingen naar Borussia Dortmund, kwam Quintero amper aan de bak. De optie tot koop die de Franse club had bedongen werd aan het einde van het seizoen dan ook niet gelicht. Echt doorbreken in Europa bleek voor Quintero nog een brug te ver.
Quintero bij zijn vrije trap tegen Japan
Geboortestad
De aanvaller keerde in 2017 terug naar zijn geboortestad, Medellín. Bij Independiente Medellín kreeg Quintero zijn plezier in het voetbal weer terug. Met dertien doelpunten en zes beslissende voorzetten kon hij eindelijk weer eens van een geslaagd seizoen spreken. Vervolgens klopte River Plate op de deur voor zijn diensten. In Argentinië speelde hij het afgelopen halfjaar zijn minuten, maar waren zijn statistieken niet direct om over naar huis te schrijven. Er werd dan ook volop gespeculeerd dat Quintero niet fit genoeg was. Door zijn goede prestaties in Rusland lonkt er weer een kans in Europa, want vooral Tottenham Hotspur wordt genoemd als nieuwe werkgever.
Maar de geschiedenis wijst dus uit dat de aanvaller geen zekerheid is in Europa. Is daar een reden voor? Uiteraard. De jeugd die Quintero kende in Medellín speelt nog steeds een grote rol. Op tweejarige leeftijd verdween zijn vader in het door drugsgeweld besmeurde Medellín. Hij keerde nooit meer terug. Quintero heeft er één keer over gepraat en toen vertelde hij dat het inmiddels achter hem ligt, maar er makkelijk over praten doet hij niet.
Toen hij na een goede periode bij FC Porto een transfer naar Arsenal in het water zag vallen, knakte er iets in zijn hoofd. Hij zou zelfs in een identiteitscrisis zijn beland en wilde alles opgeven. Met muziek, voornamelijk reggaeton, vond hij een nieuwe passie om zijn creativiteit te uiten. Ook bij de Colombiaanse selectie speelde Quintero lange tijd geen rol meer van betekenis, want hij kwam in geen enkele WK-kwalificatiewedstrijd uit voor zijn land. Het lijkt wel of hij zich enkel kan opladen voor het allerhoogste podium. Op dat podium dwingt hij met zijn goede spel momenteel een transfer af naar een grote voetbalcompetitie. Waarschijnlijk naar Europa, het werelddeel waar hij nog iets heeft af te maken.
