Europa:
Sporting Gijón, Real Zaragoza, Valencia, FC Barcelona, Atlético Madrid… Een gebrek aan diversiteit op zijn Spaanse voetbal-cv kan David Villa niet worden verweten. Zijn dienstverbanden hadden één ding gemeen: overal scoorde de aanvaller. Zijn beste jaren kende Villa bij Valencia, waarvoor hij uiteindelijk 225 wedstrijden nodig had voor 129 doelpunten. De aanvaller won een hoop prijzen op het Europese continent, met drie uitschieters: de Champions League met FC Barcelona in 2011 en de EK-triomfen van 2008 en 2012.
Afrika:
Villa mag zelf misschien nooit voor een Afrikaanse club gespeeld hebben, toch zal het continent een fijne plaats in zijn voetbalhart hebben. Het WK 2010 in Zuid-Afrika vormt misschien wel de succesvolste maand uit de carrière van de spits. Op het door Spanje gewonnen toernooi speelde Villa in elke wedstrijd mee en was hij met vijf doelpunten een van de topscorers. Een jaar daarvoor was hij ook van de partij op de Confederations Cup. Die verliep minder succesvol voor Spanje: in de halve finales waren de Verenigde Staten met 0-2 te sterk.
Zuid-Amerika:
Hoe glorieus Afrika was, zo desastreus zal Villa’s herinnering aan Zuid-Amerika zijn. Op het WK 2014 in Brazilië moest de aanvaller het doen met een plek op de bank en diende hij lijdzaam toe te zijn hoe Spanje werd afgedroogd door Nederland en Chili. In de derde groepswedstrijd kreeg de B-keus een kans en had Villa een belangrijk aandeel in de 0-3 overwinning op Australië. Uitschakeling was helaas al een feit. Een jaar daarvoor was zijn aandeel op de Confederations Cup iets groter, maar ook hier was Villa een pion op het tweede plan. Wel bleef Spanje langer in het toernooi. Pas in de finale was Brazilië te sterk.
Noord-Amerika:
Genoeg interlandvoetbal, in 2014 koos Villa ook buiten het nationale elftal voor het avontuur. Na zijn dienstverband bij Atlético Madrid stapte hij over naar New York City, een pas opgerichte club in de Verenigde Staten. Hoewel de leeftijdsteller van Villa steeds hogere aantallen ging weergeven, bleef de spits ijzersterk in het produceren van doelpunten. 74 doelpunten in 113 competitiewedstrijden; goed voor een meer dan respectabel gemiddelde van 18,5 treffers per seizoen. Over enkele dagen wordt Villa 37, maar scoren is hij nog niet verleerd.
Oceanië:
New York City speelde pas in 2015 zijn eerste wedstrijden in de Major Soccer League, maar nam Villa in de zomer van 2014 onder contract. Een half jaar zonder voetbal? Nee, daar was wel iets beters op te verzinnen. Zo kwam Villa bij Melbourne City, net als de Amerikanen lid van de City Football Group, terecht. Nou kan de kritische blik erop wijzen: Australië hoort bij de Aziatische voetbalfederatie. Helemaal gelijk, maar volgens elke definitie van een continent in de geologie past het land eerder bij Oceanië dan Azië. Zo durven we Villa nog net ‘de meester der alle continenten’ te noemen. Op sportief gebied was zijn periode in Australië overigens weinig verhullend: hij deed maar vier wedstrijden mee en maakte twee goals.
Azië:
We noemden eerder al dat Villa de leeftijdsgrens van 37 rap nadert. Van stoppen wil hij desondanks niks weten. Hij gaat voor Vissel Kobe in Japan spelen en kan zodoende zijn continentenlijstje nog meer glans geven. Overigens heeft hij in zijn carrière al een officiële wedstrijd op Japanse bodem gespeeld. In 2011 was bij het land gastheer van het WK voor Clubteams. Met Villa in de basis versloeg FC Barcelona in de halve finale het Qatarese Al-Sadd met 0-4. De finale tegen Santos (wederom 0-4 zege) moest hij vervolgens laten schieten door een blessure aan zijn scheenbeen.
