Lachen vergaan
Zondagmiddag zijn ze duidelijk het kleine broertje. Zo’n tien minuten voor het begin geeft een meneer het woord door aan een mevrouw die stadionspeaker van dienst blijkt. In tien minuten produceert ze zoveel mislukte grappen dat Guido Weijers er jaloers op wordt. Vooral heel veel grapjes over HSV. Die zouden uit Stellingen komen, de voorstad van Hamburg waar het Volksparkstadion gesitueerd is. De opstelling van de gasten.. ‘Ha-Ha-Ha, oh, sorry, Haa-Es-Vau’. Het lachen lukte ons niet, het zou haar ook snel vergaan.
Toegegeven: er is veel uniek aan Pauli. De opkomstklappen uit Hell’s Bells van AC/DC zijn meer dan de moeite, de sfeeracties voorafgaand indrukwekkend. Er is reclame te zien, maar echt beduidend minder dan in de meeste voetbalstadions. Het programmaboekje is hier een heuse krant, de servetjes met clublogo zijn het stelen waard en de pers wordt uitermate goed verzorgd met grote schalen Bockwurst. Het is alleen jammer dat het voetbal moest beginnen. Alexander Meier, ook bekend als Fußballgott, probeert het halverwege de eerste helft met een fenomenale volley, die net naast vliegt. Tot zover Pauli.
Maatschappij en vuurwerk
HSV scoort kort voor rust 0-1, de wedstrijd heeft dan al stilgelegen voor vuurwerk. Misschien niet zo verstandig van Marcell Jansen en Oke Göttlich om op de ochtend van de wedstrijd in de Hamburger Morgenpost te verklaren voorstanders van pyrotechniek te zijn. De arme omroepster heeft niet alleen haar roeping als cabaretière misgelopen, ze moet gedurende de wedstrijd ook een keer of twaalf verzoeken om toch te stoppen met dingen afsteken. Op het veld wordt het intussen 0-2 en 0-3, interessant is vooral de plaagstootjes die de fanatieke aanhang van beide clubs uitwisselen. Vaak over politiek. St. Pauli is overtuigd links, de aanhangers staan voor de zaak en vergalopperen zich dan wel eens. Daar willen ze bij HSV graag een beetje over jennen. Echt onvriendelijk wordt het nooit. Rick van Drongelen heeft een zorgeloze middag, aan de overkant is Justin Hoogma continu in de weer om het niet nog erger te maken.
Enkele minuten voor tijd is het weer raak: vuurwerk. Niet dat het zo erg is dat het veld niet bespeelbaar meer is, maar de Duitse autoriteiten willen het simpelweg niet hebben. Felix Brych kan niet anders dan een tweede afkoelpauze op gang fluiten. Veel supporters zien daar een aanleiding voor om de U-Bahn maar vast op te zoeken. Of het feestje rondom de Reeperbahn voort te zetten, waar al vanaf het eind van de ochtend duizenden Pauli-fans hadden gezeten. Ze missen de 0-4, het zal ze niet spijten. Ze hadden zich hierop verheugd, maar de zaak mondde uit in een deceptie. HSV is weer Stadtmeister, gaat waarschijnlijk promoveren en bij Pauli, ach. Al snel na afloop blijkt dit inderdaad een bijzondere club: de zaak is vrij snel weggelachen.
