Dat stelt Matt Scott van Inside World Football. De mogelijkheden lijken oneindig, er is geld genoeg voor iedereen. Onzin natuurlijk, ieder jaar degradeert vijftien procent van de Premier League en wat dan? Scott adviseert Premier League-clubs dan ook om de miljoenen die ze opstrijken uit de nieuwe deal omtrent de uitzendrechten niet te steken in wat emotioneel misschien het slimste lijkt, de kwaliteit van het eerste elftal, maar in wat rationeel het verstandigst is, gebieden die geld voor de lange termijn opleveren.
Arsenal, Chelsea, Liverpool, Manchester United, Manchester City en Tottenham Hotspur zijn momenteel op papier de enige teams die niet 'kunnen' degraderen. De overige veertien clubs kunnen door omstandigheden allemaal in een situatie belanden waarbij de onderste drie plekken akelig dicht in de buurt komen. Als je dan onverwachts degradeert en je beschikt als club gechargeerd gezegd enkel over reclameborden met de lokale garagehouder erop (er stroomt immers genoeg geld binnen via de tv-rechten, dus waarom verder kijken), dan hang je.
Als Premier League-club heb je als merk een bereik in meer dan tweehonderd gebieden wereldwijd en met miljoenen mensen. Waarom dus niet overstappen op digitale reclameborden, speciaal afgestemd op het gebied waar het uitgezonden wordt (Een gezin uit Thailand heeft weinig aan het zien van reclame van een typisch Brits bedrijf om de hoek bij White Hart Lane, terwijl als daar een bedrijf uit hun woongebied te zien zou zijn, het daadwerkelijk effect kan hebben)? Het verschaft je als club oneindige mogelijkheden en garandeert duurzame commerciële inkomsten en verkleint tegelijkertijd de afhankelijkheid van en de wisselvalligheid van lokale sponsoren, zo stelt Scott.
Het vergt echter wel een stadionverbouwing en een andere manier van denken. Het idee bestaat al langer bij veel Amerikaanse sportteams, die hun stadions en de grond eromheen dusdanig vercommercialiseerd hebben dat iedere bouwsteen tegenwoordig zijn waarde heeft - geen, of niet alleen nostalgische, maar vooral een economische.
Clubs die in hun hunkering naar de Premier League-miljoenen enkel gefixeerd blijven op het versterken van de eerste selectie en bovenstaande beleidsvoering afhouden, zij het omdat ze niet willen (nostalgie) of niet kunnen (wanbeleid), zijn om met de woorden van Johan Cruijff te spreken, 'een dief van hun eigen portemonnee', waarschuwt Scott.
