Bondscoach Fabio Capello had in de aanloop naar het duel gekozen voor een rechterflank met James Milner (in plaats van Aaron Lennon) en een spitsenkoppel van Wayne Rooney en Jermain Defoe (dus geen Emile Heskey). Het nieuwe duo maakte al na 23 minuten duidelijk waarom hun trainer zoveel vertrouwen in ze schonk. Milner zette voor vanaf rechts, Defoe kroop voor belager Marko Suler en Samir Handanovic was kansloos: 1-0.
De Engelse ploeg speelde, in tegenstelling tot de eerste twee groepsduels, fel en met passie. Er werden voldoende kansen afgedwongen. Zo ook één na een half uur voor Steven Gerrard - vlak nadat Defoe Handanovic nog twee keer had getest - maar de middenvelder kreeg de bal net niet langs de vingertoppen van de grabbelende sluitpost.
Na een uur leek het beslist. Rooney was weg en had de hoek voor het uitzoeken, maar koos verkeerd: hij mikte op de paal. Het was de zoveelste kans die Engeland liet liggen. En even leek de eeuwenoude en ongeschreven voetbalwet weer op te gaan, dat er dan aan de andere kant wordt gescoord. Het drietal Milivoje Novakovic, Valter Birsa en Zlatko Dedic mocht om de beurt uithalen tijdens een uitbraak, maar de bal wilde er ook aan die kant niet in.
In de slotfase liet Capello nog even van zich horen. De bondscoach haalde Rooney naar die kant, die daar niet blij mee leek. Joe Cole was zijn vervanger. Meer goals leverde dit niet op, maar daar maalden de Britten niet om. Die waren allang blij dat een catastrofe, uitschakeling in de groepsfase, was voorkomen. Als nummer twee in de groep speelt Engeland tegen de groepswinnaar van groep D (Duitsland, Ghana, Servië. Australië). Slovenië ligt eruit, omdat de Verenigde Staten in de slotfase nog wonnen van Algerije.
