Zo werd het een prettig weerzien voor Wiljan Vloet. Hij was een seizoen in Den Haag werkzaam. Dat was twee jaar geleden, toen hij de club via de play-offs op spectaculaire wijze naar de Eredivisie leidde. De trainer koos daarna voor een baan in de relatieve luwte als hoofd jeugdopleidingen bij PSV. In het najaar van 2009 nam hij bij NEC het trainersstokje over van Dwight Lodeweges. Onder Vloet onttrok NEC zich aan direct degradatiegevaar. Na de zege in Den Haag is NEC definitief verzekerd van eredivisievoetbal volgend seizoen.
ADO-trainer Maurice Steijn stelde dezelfde elf spelers op als in de gewonnen uitwedstrijd tegen FC Utrecht. Doelman Gino Coutinho kreeg dus de voorkeur boven de van een schorsing teruggekeerde Barry Ditewig. Coutinho moest al na vier minuten handelend optreden bij een goed gemikte kopbal van Patrick Pothuizen. NEC begon beter aan de wedstrijd, zonder verder gevaarlijk te worden. Omdat ADO aanvallend ook weinig kon brengen, speelde het duel zich veelal af op het middenveld.
Mitchell Burgzorg stond aan de basis van de Haagse voorsprong bij rust. De rechtsback liep de bal knullig over de zijlijn. Karim Soltani nam de inworp snel op Lex Immers. Terwijl diverse NEC-spelers nog aan het protesteren waren over de juiste plek waarop de inworp genomen werd, had Immers de bal alweer teruggegeven aan Soltani. Diens schot verdween via het been van Bram Nuytinck in het doel.
Vloet greep in de rust in en wisselde Burgzorg voor Rick ten Voorde. Een gouden wissel. Ten Voorde had nog geen vijf minuten nodig om de bal snoeihard tegen de lat te trappen. ADO leek de wedstrijd te beslissen toen Wesley Verhoek er 2-0 van maakte. Uit een slecht verwerkte ingooi van Danny Buijs schoot hij raak. Het was voor Verhoek, die komende zomer vooralsnog werkloos is, zijn zevende competitietreffer.
De tweede helft was een stuk aantrekkelijker dan het eerste bedrijf. Toch zag het er niet naar uit dat NEC iets zou halen in Den Haag. Dat gebeurde op miraculeuze wijze wel. Ruim vijf kwartier hadden de Nijmegenaren nauwelijks iets laten zien. Maar in een tijdsbestek van zeven minuten scoorden ze liefst drie maal. Ten Voorde met het hoofd, Goossens en Pothuizen uit een van richting veranderde vrije trap. Een bizar slot van een niet zo goede, maar zeker wel enerverende wedstrijd.
