Wilkes was de eerste Nederlandse voetbalprof. Hij speelde als amateur bij HION en het Rotterdamse Xerxes. In 1949 vetrok hij naar Italië om voor Internazionale te gaan spelen. Daar groeide hij door zijn onnavolgbare dribbels uit tot een ware publiekslieveling.
Na drie seizoenen Inter verkaste hij naar Torino. Een jaar later keerde de voormalig aanvaller Italië de rug toe om voor Valencia te gaan voetballen. Ook daar was hij binnen de korste keren razend populair. In 1956 keerde hij terug naar Nederland. Daar speelde hij twee seizoenen voor VVV.
Omdat het professionalisme in Nederland nog in de kinderschoenen stond, ging Wilkes terug naar Spanje. Daar werd hij speler/trainer van Levante. Daarna koos hij opnieuw voor een terugkeer naar zijn vaderland. Fortuna'54 werd zijn nieuwe club. Op 38-jarige leeftijd verliet hij de Limburgse club om aan een laatste kunstje bij Xerxes te beginnen. Daar speelde hij tot zijn veertigste. In mei 1964 nam hij afscheid als speler.
Wilkes kwam in totaal tot 38 wedstrijden voor Oranje. Daarin scoorde hij liefst 35 keer. Omdat Wilkes overhoop lag met de nationale voetbalbond (die niet wilden dat hij prof werd) mocht hij tussen 1949 en 1956 niet uitkomen voor het Nederlands elftal. Pas toen het profvoetbal in Nederland was ingevoerd, was hij weer welkom bij de nationale ploeg.
Bron: NOS Teletekst
