De in Purmerend geboren Jacobs voetbalde jarenlang in de jeugdopleiding van de Volendammers. Als eerstejaars C-junior ging hij voetballen voor Het andere Oranje, nadat hij was gescout bij FC Purmerend. Maar toen AZ zich meldde twijfelde Jacobs geen moment. "Als je A-junior af bent, ben je in principe transfervrij. Ik had nog geen contract en toen kwam AZ. Het was een makkelijke keuze, want het is een prachtige club met een van de beste opleidingen van Nederland."
Dat is onder meer af te lezen aan de ontwikkeling van Jacobs, die snel is verlopen. Hij wist dat deze stappen er zouden in zitten, maar beseft dat hij het 'toch maar even moest doen'. Met vier doelpunten en acht assists heeft hij een wezenlijke bijdrage geleverd aan het kampioenschap in de Tweede Divisie. "Door de diepte in mijn spel kom ik vaak in de situatie waarin ik een speler vrij kan zetten voor de keeper. Ik heb hele grote stappen de goede richting ingezet. Dat merk ik in wedstrijden, waar ik makkelijker aan de bal blijf, vaker de goede kleur inspeel en vooral ook fysiek en conditioneel een stuk sterker ben geworden."
John van den Brom
Waar ploeggenoten als Jeremy Helmer, Owen Wijndal en Guus Til inmiddels hun opwachting mochten maken in het eerste, moet Jacobs voorlopig nog plaatsnemen in de wachtkamer. "Op korte termijn zit dat er nog niet in voor me, maar wie weet op langere termijn wel. Dat is natuurlijk wel mijn doel. Er zijn genoeg jongens uit ons team die, misschien nu nog niet, maar over een paar jaar zeker die stap kunnen maken. Ik train nog niet mee met het eerste en heb ook niet echt contact met trainer John van den Brom, maar ik weet absoluut waar ik aan moet werken, vooral via Martin Haar. Elke dag ben ik er mee bezig. Ik zal me vooral moeten verbeteren in de kleine ruimte en de passing."
De drang om indruk te maken op de trainers van het eerste houdt de spelers, volgens Jacobs, scherp. Hoewel Jong AZ twee weken geleden al het kampioenschap mocht vieren, eist iedereen nog steeds het uiterste van elkaar. "Aan de ene kant is het wel raar dat er nu geen spanning opstaat, maar we zijn een jong team en uiteindelijk wil iedereen in het eerste spelen. Dus is het zaak om elke wedstijd te laten zien aan je eigen trainers en die van het eerste dat je toe bent aan de volgende stap."
Voetbalfamilie
Jacobs komt uit een echte voetbalfamilie. Beide opa's voetbalden, vader was speler van de Volenwijckers en ook zijn broertje Joey voetbalt in de jeugdopleiding van AZ, in de Onder 17. "Ik heb een goede band met hem, vroeger voetbalden we altijd met elkaar. Op straat, maar ook bijvoorbeeld op het strand. Qua spel lijken we niet op elkaar. Je zou kunnen zeggen dat ik iets meer de voetballer ben, Joey heeft weer andere kwaliteiten. Hij is centrale verdediger en knalt er altijd bovenop."
Met een beetje fantasie, geluk en hoop zou het kunnen dat de broers volgend seizoen samenspelen in de Jupiler League. Een stap waar de oudste van de twee aan toe is. "In sommige wedstrijden ging het te makkelijk, maar we hebben ook duels gespeeld waarin we het lastig hadden. Ik weet niet precies hoe hoog het niveau in de Jupiler League is, maar Jong FC Utrecht en in het verleden Jong PSV en Jong Ajax hadden het in het eerste seizoen lastig. Ik hoop me volgend seizoen dusdanig te laten zien in de Jupiler League dat ik eventueel kan aansluiten bij het eerste elftal. Dat is een mooi doel voor me."
