1. PSV - Feyenoord 7-2 (20 oktober 1996)
Een prachtig doelpunt van Henrik Larsson brengt Feyenoord na twee minuten op voorsprong, maar door een even mooie goal van Wim Jonk wordt het een half uur later gelijk. Een spectaculaire wedstrijd lijkt gelijk op te gaan, totdat Feyenoord plotsklaps met tien man door moet na een rare rode kaart van George Boateng. De middenvelder zou bij een corner iets bij zijn tegenstander gedaan hebben, maar op televisiebeelden is niet terug te herkennen wat (wat een tijden...). De bijbehorende penalty wordt door Luc Nilis ingeschoten, waarna PSV in de tweede helft doorpakt. Door twee goals van Phillip Cocu en doelpunten van Boudewijn Zenden, Boudewijn Pahlplatz, Marc Degryse scoort PSV er lustig op los en wordt Feyenoord compleet vernederd. Een treffer van Clemens Zwijnenberg vlak voor tijd doet daar weinig aan af; PSV wint met 7-2.
2. PSV - Feyenoord 3-3 (26 april 1998)
Misschien wel de merkwaardigste ontmoeting van allemaal. In de eerste helft voetbalt PSV Feyenoord van het kastje naar de muur en gaat het met een marge van drie aan de thee. Door doelpunten van Peter Moller, Jonk (net als het seizoen ervoor) en Ovidiu Stinga lijkt niks meer mis te kunnen gaan voor de Eindhovenaren. U voelt de bui echter al hangen: het ging mis. Feyenoord tapt in de tweede helft uit een compleet ander vaatje en komt dankzij Giovanni van Bronckhorst, Julio Cruz en Jean-Paul van Gastel terug tot 3-3. Veel zou de formatie van Leo Beenhakker niet hebben aan het huzarenstukje, want hoger dan vierde zouden de Rotterdammers niet eindigen in dat seizoen. PSV werd, nipt boven Vitesse, tweede. Beide moesten toezien hoe de champagneflessen in Amsterdam werden ontkurkt, maar konden in ieder geval terugkijken op de meest spectaculaire wedstrijd van het seizoen.
3. PSV - Feyenoord 10-0 (24-10-2010)
De wedstrijd waarvan u wist dat hij niet zou ontbreken in deze lijst. Feyenoord won sinds deze beruchte dag vaker wel dan niet van PSV, is op dit moment de regerend kampioen en hecht meer waarde aan de rivaliteit met Ajax. Als in Rotterdam echter de uitslag 10-0 valt, is er even stilte. De pijn van destijds is misschien geheeld, maar het lidteken is nog goed zichtbaar. Op 24 oktober 2010 ging voor het Feyenoord van Mario Been alles mis wat mis kon gaan en beleefde het een nederlaag die voor altijd in de clubgeschiedenis getatoeëerd zal staan. Voor PSV vice versa. Drie doelpunten van Jonathan Reis, een eigen goal van Bruno Martins Indi, twee treffers van Jeremain Lens en Balázs Dzsudzsák én succesvolle inzetten van Ola Toivonen en Orlando Engelaar bezorgden de Eindhovenaren dat jaar geen kampioenschap, maar wel een historische overwinning op Feyenoord. 10-0.
4. PSV - Feyenoord 4-3 (17 december 2014)
Mocht Luuk de Jong vanmiddag in de basis starten bij PSV, zullen zijn gedachten ongetwijfeld even terugdwalen naar deze dag. In een enorm open wedstrijd vergeten PSV en Feyenoord even wat verdedigen is en bezorgen zij hun fans meer hartverzwakkingen dan menigeen aankon. Feyenoord kwam in Eindhoven tweemaal op voorsprong, maar zag beide treffers door Luuk de Jong scoretechnisch ongedaan gemaakt worden. De spits zorgde vervolgens zelf voor de 3-2, waardoor PSV een belangrijke zege voor de kampioensambities kan boeken. Een late gelijkmaker van Colin Kazim-Richards leek dat te voorkomen, totdat de thuisploeg in de diepe blessuretijd wéér toeslaat. Een lange bal op Florian Jozefzoon wordt breed getikt op Memphis Depay. De jonge linksbuiten zorgt ervoor dat PSV de punten in dit spektakelstuk in Eindhoven houdt.
5. PSV - Feyenoord 0-1 (18 september 2016)
Voor de neutrale toeschouwer is the last helaas the least, maar menig Rotterdammer zal daar anders over denken. Vorig seizoen legde Feyenoord in Eindhoven de basis voor zijn kampioensjaar en boekte het een 0-1 overwinning. Het winnende doelpunt kwam van Eric Botteghin, maar minstens net zo belangrijk was de late redding van Brad Jones. Met een ultieme reflex hield de Australiër een kopbal van De Jong uit de hoek en bezorgde hij zijn ploeg de drie punten. Op dat moment gaf de overwinning Feyenoord een enorme boost in de competitie, maar de importantie van de winst kon pas echt aan het eind van het seizoen opgemaakt worden. Het verschil tussen Feyenoord en Ajax na 34 speelronden was namelijk één schamel puntje.
