Feyenoord - Heracles Almelo
Eredivisie
14 mei, De Kuip
Op woensdag 17 mei 2017 komt er een einde aan de voetballoopbaan van Dirk Kuyt. De voormalig aanvaller van FC Utrecht, Liverpool, Fenerbahce en het Nederlands elftal besloot na het tweede seizoen sinds zijn terugkeer bij Feyenoord dat het mooi geweest was. Fysiek had Duracell Dirk waarschijnlijk nog wel door kunnen gaan. In de Champions League had hij met al zijn ervaring zeker nog van waarde kunnen zijn voor de Rotterdammers, al was het maar als bankzitter. Maar Kuyt wist ook: een mooier afscheid dan dit zou hij nooit meer krijgen.
Want 14 mei 2017 was een dag die geen Feyenoorder ooit zal vergeten. Feyenoord nam het op tegen Heracles Almelo en zou bij winst voor het eerst in achttien jaar tijd weer de schaal omhoog mogen houden. De club had toen eigenlijk al een kampioensfeest achter de rug moeten hebben, maar op onverklaarbare wijze ging Feyenoord een week eerder met 3-0 flink onderuit tegen Excelsior. Dit keer was de sfeer dan ook een stuk meer gespannen. Wat als het weer mis gaat?
Al na veertig seconden maakt Dirk Kuyt een einde aan al die onzekerheid. Hij lijkt de bal kwijt te raken aan Heracles-verdediger Mike te Wierik, maar die glijdt weg. Zo komt de 36-jarige aanvoerder van de Rotterdammers plotseling oog in oog te staan met doelman Bram Castro. Kuyt aarzelt niet en haalt vol uit richting de verre hoek. Via de paal vliegt de bal binnen. De Kuip ontploft.
Dat laatste zou nog vaker gebeuren die middag. Onder andere na de voorzet van Eljero Elia, die, opnieuw door Kuyt, wordt ingekopt. Een ruststand van 2-0. Dit kan niet meer fout gaan. Langzaam maar zeker begint het Legioen het feest vast te vieren. Dan, in de 84e minuut, wordt Nicolai Jorgensen aan zijn shirt getrokken in het zestienmetergebied van de bezoekers. Strafschop. Natuurlijk is het Dirk Kuyt die de bal op de stip mag leggen. Hij stuurt Castro de verkeerde hoek in en schiet de 3-0 op het scorebord. Dat het even later nog 3-1 wordt door een prachtgoal van Van Ooijen, lijkt een groot deel van het feestende Legioen te ontgaan.
Na achttien jaar is de vijftiende landstitel voor Feyenoord eindelijk een feit. En uitgerekend Dirk Kuyt was goed voor alle drie de goals. Kuyt die terugkeerde om te doen wat hem in zijn eerste periode bij Feyenoord niet lukte: prijzen pakken. Kuyt die eerder dat seizoen langzaam zijn basisplaats verloor. Die Dirk Kuyt maakte zich die middag onsterfelijk in Rotterdam. Een mooier afscheid bestaat er niet.
