Euforie in de Nations League (2018)
Het meest in het oog springende duel is natuurlijk de laatste confrontatie met onze Oosterburen. Na een nipte nederlaag op Frankrijk werd het tweede Nations League-duel gespeeld tegen Duitsland. In de Johan Cruijff Arena wilde Oranje laten zien dat het op het WK van een paar maanden eerst thuishoorde. Er werd scherp gecounterd en licht geflatteerd met 3-0 gewonnen. De verdediging van Ronald Koeman had zijn handen vol aan Timo Werner en invaller Leroy Sane. Maar aan de hand van Georginio Wijnaldum en Memphis Depay werd er een prachtige overwinning geboekt. Het zorgde ervoor dat er in Duitsland een enorme schreeuw om verjonging viel te horen.
Opbouwen onder Van Gaal
Hoe anders was de tendens in november 2012. Op het EK had een jong en fris Duitsland Oranje op alle fronten afgetroefd. Bert van Marwijk moest het veld ruimen en ook in ons land vond er een sterke verjonging plaats. De nieuwe bondscoach Louis van Gaal had in het oefenduel niet de beschikking over Robin van Persie en zo kon het gebeuren dat Ruben Schaken in de basis mocht beginnen. Daarnaast stonden er met Kenneth Vermeer en Ricardo van Rhijn nog twee verrassingen in de basiself. Het Nederlands Elftal had het lastig, maar door compact voetbal en een matig Duitsland kwam de thuisploeg er genadig ervan af. Gescoord wer niet.
Duel van de verjonging (2005)
Ook in het 2005 was verjonging het kernwoord bij een vriendschappelijke wedstrijd tussen Nederland en Duitsland. Op het EK van 2004 hadden beide landen het ook al tegen elkaar opgenomen en teleurgesteld. De bondscoaches waren vervangen en zowel Marco van Basten als Jürgen Klinsmann kozen voor een nieuwe generatie. De talenten bij het Nederlands Elftal leken het grootst. De ploeg van Van Basten flonkerde in de eerste helft en stond dankzij een weergaloze Arjen Robben met 2-0 voor. Na de pauze werd er veel gewisseld en eindigde het duel uiteindelijk nog een een gelijkspel. Maar de kranten waren na de wedstrijd eensgezind en kopten: 'Oranje begint Marco van Basten te volgen'.
Westrijd tegen Duitsland als wondermiddel (2000)
Omdat het EK 2000 in Nederland en België werd gehouden, hoefde het Nederlands Elftal geen kwalificatieduels te spelen. Die werden vervangen door een grote dosis oefenwedstrijden. Zoals het treffen met de Duitsers in Arena. Frank Rijkaard kon wel een succesje gebruiken want onder zijn leiding had Oranje de afgelopen elf wedstrijden niet weten. Alleen zijn eerste interland tegen Peru leverde de volle buit op.Het treffen met Duitsland bleek een mooi wondermiddel. Er werd met 2-1 gewonnen dankzij doelpunten van Patrick Kluivert en Boudewijn Zenden. Vervolgens werd er niet meer verloren en speelde de ploeg van Rijkaard een goed EK.
Goede voorbode voor het EK (1996)
Het Nederlands Elftal had zich in de play-offs tegen Ierland ternauwernood weten te plaatsen voor het EK in Engeland. Het was opvallend omdat Guus Hiddink de beschikking had over een geweldig lichting. Een groep spelers die met Ajax tweemaal de finale van de Champions League had gehaald, aangevuld met grote namen als Aron Winter en Deniis Bergkamp. Maar toch liep het niet. Zodra de talenten van Ajax een Oranje-shirt aantrokken voetbalden ze ongeïnspireerd en ongemotiveerd. Het bleek ook de oefeninterland tegen Duitsland. De gasten wonnen verdiend met 0-1 door een treffer van Jürgen Klinsmann. Het bleek een goede voorbode voor het EK. Het Nederlands Elftal stelde teleur en Duitsland won het toernooi.
