Jan Jongbloed
In het doel stond met Jan Jongbloed een echte Amsterdammer, De keeper die18 jaar lang als prof in de hoofdstad bij DWS en FC Amsterdam speelde, kreeg in 1974 flink wat hoon over zich heen omdat hij in de finale een ogenschijnlijke houdbare bal doorliet. In 1978 mocht hij weer mee naar het WK in schreef hij in zijn dagboek over de verschrikkingen die het Argentijnse volk te verwerken kreeg.
Wim Suurbier
Door zijn grappen en grollen was Wim Suurbier een opvallende persoonlijkheid in de selectie van het Nederlands Elftal. Het maakte de rechtsback uitermate populair, maar het zorgde ook voor slachtoffers. Een groepje introverte voetballers uit de provincie voelden zich gepest door Suurbier. Suurbier werd een wereldtopper bij Ajax en voetbalde daarna in de marge bij onder andere FC Metz, Sparta Rotterdam en Amerikaanse subtoppers.
Ruud Krol
De boezemvriend van Suurbier was Ruud Krol. Een man die waarschijnlijk een nog mooiere loopbaan had. Na het vertrek van Johan Cruijff was hij aanvoerder bij Ajax en met het Nederlands Elftal op het WK van 1978. Na zijn prachtige periode bij Ajax verwierf hij ook in Italië een legendarische status. Hij hielp Napoli uit de onderste regionen en groeide met ze mee naar de top.
Wim Rijsbergen
Naast Krol stond met Wilhelmus Gerardus Rijsbergen een bescheiden en degelijke verdediger uit Leiden in het hart van de verdediging. Na een jaartje PEC Zwolle trok hij naar Feyenoord, waar Rijsbergen zeven jaar lang een vaste kracht was. Waar hij als voetballer voornamelijk in Nederland voetbalde, ging hij als trainer het avontuur aan. Rijsbergen was coach in Chili, Saudi-Arabië, Trinidad en Tobago, Indonesië en de Salomonseilanden.
Hugo Hovenkamp
Hoewel Hugo Hovenkamp zich in de jaren zeventig profileerde als één van de topspelers in de Eredivisie en 31 interlands speelde, was hij er niet bij op de succesvolle wereldkampioenschappen van 1974 en 1978. De Groninger won met AZ landskampioen en haalde de finale van het de UEFA Cup, vervolgens sloot hij zijn loopbaan af in Oostenrijk bij Wacker Innsbruck.
Wim Jansen
Toen Wim Jansen in 1980 vertrok bij Feyenoord, zag het legioen hem als een held en één van de beste spelers die ooit bij Feyenoord had gespeeld. Kortom, hij was enorm geliefd. Maar alles veranderde toen de controleur na een kort avontuur bij Washington Diplomats bij Ajax tekende. Er werd in de klassieker door Feyenoord-hooligans een sneeuwbal op zijn oog gegooid en zo eindigde de loopbaan van Stille Willem erg merkwaardig.
Willy van der Kerkhof
Lang niet alle voetballiefhebbers zullen het weten, maar de broertjes Van der Kerkhof speelden de eerste jaren van hun loopbaan bij FC Twente. Nadat PSV de broertjes in 1973 overnam, ontwikkelden ze zich tot echte topspelers. Willy was de stofzuiger op het middenveld en zorgde ervoor dat een creatieveling als Willem van Hanegem bij het Nederlands Elftal op het middenveld de lijnen uit kon zetten.
Willem van Hanegem
Hij werd net al even genoemd, maar Willem van Hanegem zorgde er bij het Nederlands Elftal en Feyenoord voor dat er schwung in het elftal kwam. Met de buitenkant van de voet strooide de markante persoonlijkheid met geniale passjes, maar hij kon ook hardheid in het elftal brengen als dat nodig was. Doordat bondscoach Ernst Happel hem niet zou opstellen op het WK 1978, meldde hij zich huilend op tv af.
Johnny Rep
Nederlands WK-topscorer aller tijden is Johnny Rep. Het goudhaantje deed wat hij ook bij Ajax deed, aan de lopende band scoren en zijn ploeg groot succes bezorgen. Na een prachtige loopbaan die hem langs onder andere Ajax, Valencia, Bastia en Saint-Etienne had geleid, belandde Rep aan lager wal. Hij raakte door een alcoholverslaving vrijwel al zijn geld vrienden kwijt.
Johan Cruijff
In een elftal vol topspelers was Johan Cruijff de absolute wereldster. De nummer veertien debuteerde in 1964 bij Ajax en was jaar negen jaar lang een lust voor het oog. Hij won met Ajax alles wat er te winnen viel, zorgde in Barcelona voor een voetbalwonder en introduceerde met het Nederlands Elftal het totaalvoetbal op het wereldkampioenschap in Duitsland. De voetbalfans waren dan ook geschokt dat hij vier jaar later ontbrak.
Rene van der Kerkhof
We hebben de loopbaan van de broertjers Van der Kerkhof eerder al aan de lezer geïntroduceerd, maar zoomen nu in op de kwaliteiten van Rene. Hij viel op met zijn enorme snelheid en vlammende schot en had de weinig flatteuze bijnaam 'De Blinde'. In de WK-finale tegen Argentinië was hij middelpunt van een rel omdat hij opeens zijn gele manchet af moest doen. Daarop weigerde Nederland te spelen en liep het van het veld.
