Dat klinkt best verrassend. Liverpool is van alle Engelse clubs verreweg het meest succesvol geweest in Europees verband. De Champions League-winst in juni was de zesde in de illustere clubgeschiedenis. In theorie zou dit ook de zesde deelname zijn aan het WK voor clubs. De praktijk wijst anders uit, maar toch moet vastgesteld worden: The Reds hebben meermaals deelgenomen en iedere keer zonder succes. We maken een gang door de geschiedenis.
1977 en 1978: Voor ons tien anderen
Wie het Zuid-Amerikaanse voetbal nu al spijkerhard vindt, had in de jaren ’70 vermoedelijk een hartverzakking gekregen. In de jaren ’70 heette het toernooi de Intercontinental Cup: de kampioen van Europa en die van Zuid-Amerika troffen elkaar twee keer, allebei hadden ze een thuiswedstrijd. Het was destijds schering en inslag dat de Europese club bedankte voor de eer. Gebrekkige belangstelling, losgeslagen tegenstanders en verre vluchten: het beviel ze van geen kant. In 1977 kon Liverpool verliezend finalist Borussia Mönchengladbach zo gek krijgen om in hun plaats te gaan. Een jaar later werd de wedstrijd helemaal overgeslagen.
1981 en 1984: Nederlagen in Tokio
Vanaf 1980 werd de opzet gewijzigd: de kampioenen van Europa en Zuid-Amerika vlogen voortaan naar Tokio om daar in één wedstrijd uit te maken wie er met de eer ging lopen. Dat was een slimme zet: in de Japanse hoofdstad kwamen de ploegen tenminste opdagen, ook omdat het contractueel verplicht werd gesteld. In 1981 kwam Liverpool dezelfde tegenstander tegen als zaterdagavond het geval zal zijn: het Braziliaanse Flamengo. Al in de eerste helft werd duidelijk dat Flamengo hier ging winnen: de briljante Zico was veel te geslepen voor Liverpool. De ruststand, 3-0, bleek ook de eindstand.
De herkansing drie jaar later liep niet veel beter af. Independiente voelde de verantwoordelijkheid van heel Argentinië, waar anti-Engelse sentimenten op een hoogtepunt kwamen als resultaat van de Falklandoorlog. De Argentijnen schopten naar alles dat bewoog en ook naar alles dat niet bewoog. Independiente scoorde al vroeg in de wedstrijd en trok daarna een muur op die Liverpool nooit kon doorbreken. Zodoende ging ook de tweede poging in rook op.
2005: Arbitrale dwalingen nekken Liverpool
Het zou meer dan twintig jaar duren voordat Liverpool nog eens de kans kreeg om dit gat in de prijzenkast te vullen, dit keer was Sao Paulo de tegenstander. Voor de derde keer op rij kwam Liverpool vroeg op achterstand en ook nu kwam het nooit meer goed. Deels was dat te wijten aan slechte afronding in het team van Rafa Benitez, maar ook de arbitrage speelde een hoofdrol. Benito Archundia kneep een oogje toe bij enkele zware Braziliaanse overtredingen en keurde liefst drie Liverpool-doelpunten af, waarvan zeker één volledig onterecht.
