De ex-jeugdspeler van onder meer PSV en NEC Nijmegen heeft het namelijk prima naar zijn zin in Katwijk. “De club is tevreden en ik heb best een turbulente loopbaan achter de rug met veel verschillende clubs. Nu kreeg ik de kans langer te tekenen en van daaruit kan ik verder bouwen en kijken wat ik naast het voetbal leuk vind om te doen. Ik zou afgelopen zomer eigenlijk naar VVSB gaan, omdat Quick Boys me vorig jaar wilde laten gaan. Na de winterstop werd ik echter vaste basisspeler en liet ik zien het niveau aan te kunnen. Zodoende is het balletje weer gaan rollen. Hoe het precies geregeld is met VVSB weet ik niet, maar het belangrijkste is dat het geregeld is en ik nu voor Quick Boys voetbal.”
Pleintje
Bosman wil benadrukken dat er in de amateurwereld weinig clubs zijn met de allure van Quick Boys. “Dat zou ik ook zeggen als ik niet voor de club zou voetballen. Iedere wedstrijd weer zijn de fans hartstikke fanatiek. In de Derde Divisie heb ik vorig jaar allerlei clubs en accommodaties gezien. Dan is Quick Boys simpelweg de mooiste. En ook in de Tweede Divisie kunnen er weinig clubs tippen aan de accommodatie, tribune en omvang van Quick Boys. Bovendien zijn we op de club heel ambitieus en zit er nog genoeg potentie in ons.”
Voor de rechtsachter, die in 2018 bij Quick Boys ging voetballen, staat zijn sport momenteel zelfs op de eerste plaats. Zo heeft hij ervoor gekozen om de vrijdag volledig in dienst te stellen van de wedstrijd van het weekend. “Ik heb sinds kort een baantje bij een kledingzaak. Dat bevalt me goed, maar ik heb het wel zo gepland dat ik vrijdag niet 7,5 uur in de winkel hoef te staan. Zo kan ik me optimaal voorbereiden op de wedstrijd van het weekend. Ik vind het belangrijk de dingen waar ik voldoening uithaal optimaal te doen en dat is voetbal.”
In duel met Danny van den Meiracker
Bosman begint met voetballen op het pleintje in zijn buurt. Hij groeit op dicht bij het Olympisch Stadion in Amsterdam Oud-Zuid. “Een hele fijne buurt. Mijn voetbalclub was op twee minuten lopen van ons huis. Dan liep ik met mijn voetbalschoenen over straat naar de club. Pal naast de vereniging lag een pleintje waarop je lekker kon voetballen. Daar was ik vroeger iedere dag te vinden en dat doe ik nog steeds in de zomer. Ik heb aan die tijd vrienden overgehouden die ik nog steeds spreek.”
Nigeria
Bosman blijkt talent te hebben en voetbalt zich via AFC naar PSV, waar hij twee jaar deel uitmaakt van de jeugdopleiding. “Ik heb weinig contact meer met jongens uit die tijd. Maar je komt weleens gasten tegen, zoals Dani van der Moot bij Rijnsburgse Boys. Ik ben nog een jaar met hem iedere dag van Amsterdam naar Eindhoven gereden. Samen met Steven Bergwijn en zijn vader. Met Mo Mahmoed speel ik bij Quick Boys en met Patrick Joosten heb ik nog goed contact. Hij is nu verhuurd aan Sparta Rotterdam en ik vind het mooi om van hem te horen wat er nodig is om te presteren in de Eredivisie. Daar kan ik zelf ook weer van leren.”
Van zijn ouders krijgt Bosman mee dat als je iets doet je het goed moet doen. “Mijn vader is Nigeriaans. Daar komt de naam Chima ook vandaan. Hij had het gedroomd en gaf me deze naam. Chima betekent: God knows. Ik ben zelf eenmaal in Nigeria geweest, maar dat was niet voor vakantie. Mijn oma was overleden en zou begraven worden. Ik heb haar nooit gezien, maar mijn vader vond het belangrijk dat ik mee zou gaan. Mijn familie komt uit Port Harcourt, dat in het zuiden van het land ligt. In de toekomst wil ik graag terugkeren om ook die kant van mijn familie weer eens te zien.”
