“Op dat moment had Willem II het beste verhaal. De mooiste beloften. Ik woon nog steeds in Tilburg, dus het plaatje paste. Maar ik had beter kunnen weten”, vertelt Koks tegenover ELF Voetbal, als de situatie in de zomer van 2015 wordt aangehaald. Hij is dan zeventien en hoopt zijn carrière een boost te geven.
Drie jaar eerder heeft Ajax het talent weggeplukt bij Willem II. “De mooiste stap voor een jeugdspeler. Bij Ajax was alles uitstekend geregeld. Elke dag kwam een chauffeur me om 13 uur op de middelbare school in Tilburg ophalen en bracht me naar Amsterdam. Na het trainen, eten en studeren reed hij me om 20 uur terug naar de Tilburgse wijk Reeshof, waar ik nog steeds woon. Als we het gebouw op De Toekomst uitliepen, stonden vijftien Mercedes-busjes keurig op een rij ons op te wachten. In het tweede jaar reed er een jongen uit Nieuwegein mee. De andere jaren had ik een privéchauffeur,” vertelt de Brabander met een lach.
“Ik beleefde daar een prachtige tijd. In mijn laatste jaar, in de B1, kregen we om de zes weken een nieuwe trainer. Ajax hanteerde destijds een roulatiesysteem. Stonden Gery Vink en Frank Peereboom onder meer voor onze groep. Individueel kreeg ik training van Dennis Bergkamp, van Bryan Roy. Mannen tegen wie ik opkeek. De concurrentie bij Ajax was groot. Achteraf misschien wel te groot. Niet alleen in mijn lichting, ook in die erboven waar ik moest opboksen tegen jongens als Donny van de Beek en Abdelhak Nouri.”
Vertrek
Nadat Koks een selectie voor de Future Cup, het prestigieuze toernooi voor B-jeugd, misliep, besloot hij te vertrekken. “In een gesprek met Wim Jonk (hoofd jeugdopleiding, red.) en Michel Kreek (hoofd opleiding Almere City, gedetacheerd door Ajax, red.) kwamen we tot de conclusie dat een afscheid voor de betrokken partijen de beste oplossing was. Ik keerde terug naar Willem II, maar achteraf had ik dat nooit moeten doen. Willem II heeft zelden omgekeken naar jeugdspelers en de hoofdtrainers in die periode (Jurgen Streppel en Erwin van de Looi, red.) deden dat al helemaal niet.”
“Na mijn eerste seizoen tekende ik een contract voor twee jaar, maar ik kreeg nooit het gevoel dat Willem II een plan met jeugdspelers heeft. We mochten meetrainen met het eerste elftal, maar dat voelde als opvulling. Spelers uit Jong Willem II kregen geen kans op speeltijd in het eerste elftal en nauwelijks begeleiding. Frenkie de Jong is daarvan het beste bewijs. We kennen elkaar sinds we zes, zeven jaar oud zijn. Hij heeft één wedstrijd in Willem II gespeeld en werd door Ajax eerder gehaald dan afgesproken, omdat hij toch niet speelde.”
“De visie is pas omgegaan bij de aanstelling van Adrie Koster (juli 2018, red.). Als ik een jaar langer was gebleven, had ik die kans misschien wel gekregen. Maar mijn contract liep af en mijn vertrouwen op dat moment verdwenen. In drie jaar heb ik me niet goed genoeg kunnen ontwikkelen. Onder Koster krijgen talentvolle spelers vaker een kans. Ik weet niet waarom daartoe niet eerder is besloten. Ik beschouw het nog steeds als een gemiste kans dat ik dat geluk niet had.”
In zijn speurtocht naar een nieuwe club belandde Koks in het noorden van Engeland. “Ik heb drie weken meegetraind bij Newcastle United. Ze waren tevreden. Ik zou een contract krijgen, maar tegen de afspraak in konden ze me toch geen fullprofcontract aanbieden. Daarop ben ik vertrokken. Bij FC Eindhoven liep ik aansluitend stage. Ik trainde daar ongeveer een maand mee en hoorde maar niets vanuit de technische staf. Totdat ik zelf informeerde. Een duidelijk antwoord kreeg ik nooit, maar van een contract kwam het ook daar niet. In de voetbalwereld worden spelletjes gespeeld, merkte ik steeds sterker.”
Verenigde Staten
Hij stapte in het vliegtuig naar de Verenigde Staten. “Ik heb daar drie maanden voor Houston Dutch Lions (uitkomend in NPSL, derde niveau, red.) gespeeld. Een team met Amerikanen, Mexicanen en twee Nederlanders. De andere was keeper Mattijs den Biggelaar. Ik kende hem, maar wist niet dat hij ook de oversteek had gemaakt. De sportmentaliteit in de Verenigde Staten is top, maar op het gebied van professionalisering zoals spelers begeleiden kunnen ze nog heel veel leren. Houston is een mooie stad, een van de rijkste steden in de VS door de olie-industrie. De uitwedstrijden betekenden lange reizen. Met acht uur in de bus naar de grens met Mexico als uiterste reis. Het was een mooie periode, maar ik moest alles zelf ontdekken. Op dat gebied knapte ik af.”
Via zijn vriend Nelson de Kok, die zijn eigen voetbalschool 2Fast exploiteert waar Koks zijn techniek bijschaafde, kon hij terecht in België, bij KVV Vosselaar. “Daar verloor ik het plezier in voetbal. Het niveau was lager dan ik had verwacht, de velden slecht. Na een halfjaar leverde ik mijn spullen in. Vanaf dat moment heb ik bijna een jaar niet gevoetbald. Dat heeft mijn ogen geopend.” Hij pakte een studie International Marketing op de Fontys Hogeschool in Tilburg op, werd als bedrijfsleider aangenomen bij More-Itz, een restaurant annex trouw- en evenementenlocatie in Drimmelen en startte een eigen videoproductiebedrijf.
Dani Digitals
Onder de naam Dani Digitals heeft hij reeds twee producties uitgebracht. De video om de pracht van de stad Tilburg te tonen, als steun voor de inwoners in het tijdperk van de coronacrisis, kreeg lovende reacties. Deze is tevens te zien op het Instagram-account @danidigitals van zijn bedrijf, waarop ook een bedrijfsvideo van een slagerij in Breda prijkt. “Ik zou hiervan in de toekomst graag mijn werk maken. Van mijn vakanties maakte ik al jaren een video. Daar werd ik steeds handiger in en de video’s werden steeds beter. Over die van mijn vakanties in Egypte en Singapore ben ik erg tevreden.”
“Ik heb nu een professionele camera waardoor video’s er nog een stuk beter uit zien. Ik kan ook hulp bieden aan profvoetballers die graag eens video’s zouden willen maken over hun leven. Of over een dag in hun leven. Omdat social media en Instagram steeds belangrijker worden, een mooie toevoeging. Richting je fans, richting andere clubs, je zichtbaarheid. Als voetballers graag een dergelijke video zouden willen maken, kunnen ze me inschakelen.”
In de winterstop haalde Koks zijn voetbalschoenen weer uit het vet en sloot hij aan bij VV Sarto. Met de Tilburgse club stond hij bovenaan in de 2e Klasse F toen de coronacrisis uitbrak en alle competities werden afgebroken. “Ik heb het hier goed naar mijn zin. Afgelopen week heb ik met de trainer (Max Raeven, red.) overlegd en vertelt dat ik volgend seizoen blijf. Het is goed te combineren met mijn studie, werk en eigen bedrijf. Dat ik het niet heb gered in het profvoetbal, is spijtig. Vooral ook voor mijn ouders, die me bijna vijftien jaar op alle mogelijke manieren hebben geholpen. Het moment dat ik naar ze toe stapte om te vertellen dat ik zou stoppen, was zwaar. Maar hoe het nu is verlopen, zo heeft het blijkbaar moeten zijn. Ik zit nu weer lekker in mijn vel en zit boordevol inspiratie en ideeën.”
