Dat vertelt de nu 79-jarige Amsterdammer in de nieuwe editie van ELF Voetbal, een special over Nederlandse records in het betaalde voetbal. Vier daarvan staan op naam van de voormalige doelman, waardoor Jongbloed uiteraard niet kan ontbreken in de extra dikke editie. Op zijn 36ste werd hij pas fullprof. "Ik bracht eerst leesmappen rond, daarna werkte ik in een laboratorium. Vaak was ik om zes uur klaar. Om zeven uur stond ik op het trainingsveld."
Hengelsportzaak
"Toen ik de kans kreeg om in de Jan Hanzenstraat, bij het Ten Kateplein, een sigarenzaak over te nemen, greep ik die aan. De zaak liep goed. Als zogenaamde bekende Nederlander kwamen veel mensen speciaal langs om een praatje te maken. Eigenlijk hield ik daar niet van. Ach, het hoorde erbij. Ook de komst van de Toto deed de zaak goed. Als visliefhebber opende ik een tweede zaakje in het pand ernaast. Een hengelsportzaak. Toen ik naar Roda (in 1976, red.) vertrok, heb ik alles van de hand gedaan. Ik liep onlangs nog voorbij. Er zit nu een leuk pastarestaurant (Spaghetteria, red.)."
Een nekhernia zorgde ervoor dat zijn Zuid-Limburgse periode in het voorjaar van 1981 ten einde kwam. "Ik moest een operatie ondergaan en Roda JC vond het risico te groot om me een nieuw contract aan te bieden." HFC Haarlem bood hem de mogelijkheid om als assistent van oefenmeester Hans van Doorneveld aan het trainerschap te ruiken. Zijn toekomst leek bezegeld tot op een vrijdagochtend in de koude winter van 1983 de telefoon ging. Trainer Henk Wullems wilde hem naar Go Ahead Eagles halen. Binnen twee uur moest hij beslissen.
Hartinfarct
Jongbloed, dan net 42 jaar, moest proberen de rust terug te brengen bij Go Ahead Eagles, dat in degradatiegevaar verkeerde. Het meevoetballen zag Wullems als prettige bijkomstigheid. "Deventer was een klere-eind, maar waarom niet? Mijn afscheid bij Roda JC had onbevredigend gevoeld." Go Ahead Eagles won zes van de elf duels met Jongbloed onder de lat en bleef Eredivisionist. Twee succesvolle seizoenen in De Adelaarshorst volgden. Het ging goed tot 8 september 1985. Die zondag kreeg hij in de slotfase van HFC Haarlem – Go Ahead Eagles (2-1, red.) last van steken in zijn borst. "Ik speelde dat duel uit, maar na afloop werd de pijn erger. Bleek dat ik een hartinfarct had gehad."
In ELF Voetbal legt hij vervolgens welke hinder hij daarvan nu nog ondervindt. Met zijn leeftijd van 44 jaar, negen maanden en veertien dagen is hij nog altijd de oudste speler in de Eredivisie. "Ik stond daar toen niet bij stil. Het verbaast me nog steeds dat er geen andere keeper is geweest die het zo lang volhield." Met 717 wedstrijden bezit hij ook het recordaantal wedstrijden in het betaald voetbal. "Het zijn er 734 hoor. Ik heb het aantal opgevraagd bij de KNVB, maar in overzichten kom ik telkens 717 tegen. Hoe dat kan? Geen idee."
Jongbloed vertelt in ELF Voetbal ook uitvoerig over zijn huidige leven, blikt terug op de WK's van 1974 en 1978, de droom als kind om profvoetballer te worden, zijn trouw aan DWS/FC Amsterdam, zijn werk als radioanalist en zijn loopbaan als trainer. "Ik heb nooit de papieren Trainer-Coach Betaald Voetbal gehaald", om daarna te vertellen waarom niet.
In de Recordspecial van ELF Voetbal zijn naast het artikel met Jan Jongbloed ook veertien andere interviews te lezen met recordhouders zoals Roy Makaay, Hans Kraay jr., Patrick Pothuizen, Koos Waslander, Hans Venneker, Afonso Alves en Nico van Zoghel. Ook drie grote verhalen over records.
De Recordspecial van honderd pagina's is ook online te bestellen. In een minuutje gebeurd. Vind hier de informatie. Een abonnement is helemaal gemakkelijk. Doe dat hier! Zoek je eigen welkomstgeschenk uit. Veel leesplezier!
