Mexico
De inmiddels achttienjarige Braams werd geboren in Mexico en groeide ook op in Midden-Amerika. "Mijn moeder is vroeger al naar het buitenland verhuisd", legt Braams uit in gesprek met ELF Voetbal. "Ze heeft in de Dominicaanse Republiek en Honduras gewoond. Mijn ouders hebben elkaar in Nederland ontmoet op een feest van een gemeenschappelijke vriend. Mijn vader woonde op dat moment in Amerika en was ook even terug. Uiteindelijk hebben ze meer dan twintig jaar geleden besloten om in Mexico te gaan wonen. Daar zijn mijn broer en ik geboren."
"Tot mijn zestiende heb ik in Mexico gewoond. Ik ben geboren en opgegroeid in Querétaro, een stad met meer dan twee miljoen inwoners. Dat is heel iets anders dan Friesland. Het is een enorme stad met verschillende gebieden. Ergens met de fiets heen gaan is niet te doen. Dat is sowieso te ver, maar het is ook gevaarlijk. Ik moest overal met de auto heen. Naar de training moesten we een half uur rijden, terwijl de club gewoon in dezelfde stad is. Het is lastig uit te leggen omdat het voor mij normaal is. Het was wel even aanpassen toen ik in Nederland kwam."
Een van de dingen waar Braams mee te maken kreeg was het schakelen tussen Spaans en Nederlands. "Ik heb in Mexico natuurlijk eerder Spaans geleerd dan Nederlands. Spaans is mijn moedertaal en het Nederlands gaat steeds beter. Toen ik in Nederland kwam, moest ik zeker wel even wennen. Ik kon wel Nederlands praten, dat deed ik al met mijn ouders. Toch waren er veel woorden die ik nog niet goed kende. Ook het schrijven en de grammatica bleken lastig te zijn. Maar ik moest hier natuurlijk ook gewoon naar school, dus daar kon ik alles leren."
Braams (rode hesje) in actie tijdens een training met Mexico.
Querétaro FC
In Mexico werd al op jonge leeftijd duidelijk dat de aanvaller een goede voetballer was. "Ik heb eerst bij Chivas Guadalajara gespeeld. Dat is een grote club met een mooie historie. Toen ik tien was heb ik daar een half jaar gezeten. Het was ver van huis en ik kon daar niet gaan wonen. Dat avontuur ging dus niet door. Daarna heb ik vanaf mijn tiende met Querétaro door het hele land gevoetbald. Ik heb veel van Mexico gezien. Echt een prachtig land. Querétaro heeft niet echt een grote historie. Eigenlijk is het altijd een middenmoter, net als Heerenveen in Nederland."
"In Mexico wordt vrij vroeg gescout door profclubs, al gebeurt dat in Nederland ook wel. Je komt dan als jeugdspeler terecht in een druk proces. Er wordt niet veel gekeken naar het individu. Bij Heerenveen kijken ze juist naar je goede en zwakke punten, die je dan met de club kan verbeteren. Dat is iets wat ik in Mexico heb gemist. Daar gaat het op je dertiende al om winnen met het team. Fouten werden hard afgestraft. Het klinkt heel gek, maar op jonge leeftijd word je al als eindproduct gezien. Er was niet veel ruimte om individueel te trainen. Maar er was wel altijd een leuke sfeer. In Mexico is voetbal vooral plezier maken met elkaar. Je mag gekke dingen proberen. Daarin was ik vrij."
Ronaldinho
Tijdens seizoen 2014/15 stond niemand minder dan wereldster Ronaldinho onder contract bij Querétaro. Braams bewaart mooie herinneringen aan dat bijzondere jaar voor de club. "Ik heb wel eens met Ronaldinho gesproken en gelachen", vertelt de geboren Mexicaan. "Ik was vaak ballenjongen bij het eerste en dan zag ik hem spelen in het stadion. Hij liep ook gewoon rond op ons trainingscomplex. Dat was natuurlijk geweldig. Hij heeft geen moment rust gehad. Iedereen wilde op de foto en het stadion zat iedere wedstrijd bomvol om hem aan het werk te zien. Zeker voor mij als aanvaller was het heel gaaf om hem te ontmoeten."
Filmpje
In de zomer van 2018 maakte Braams de stap van Querétaro naar Heerenveen. "Eigenlijk was ik altijd al van plan om naar Nederland te gaan. Ik heb vroeger veel gehoord en gelezen over de Nederlandse voetbalschool. Dit is een goede plek om je als jonge speler te ontwikkelen. Toen ik vijftien was had ik voor de eerste keer contact met Heerenveen. Ik had een filmpje gemaakt met highlights en dat heb ik naar de club gemaild. Toen mocht ik voor een toernooi naar Nederland komen en dat ging goed. Omdat ik pas vijftien was, mocht ik geen transfer maken. Dat kwam omdat ik in Mexico ook bij een profclub speelde. Toen ik zestien werd ben ik nog een keer naar Nederland gegaan en toen heb ik in de zomer van 2018 de stap naar Heerenveen gemaakt."
"Dat was vooral in het begin heel pittig. In Mexico woonde ik in een grote stad, was het iedere dag lekker weer en had ik mijn familie en vrienden. Toen ik in Nederland kwam, ging ik wonen bij een gastgezin in Nij Beets. Dat is een dorpje met iets meer dan duizend inwoners. Daar was niks te doen. Natuurlijk was het gastgezin erg leuk. Dat zijn goede vrienden van me geworden. Zeker het eerste jaar was lastig. Ik miste mijn ouders en moest me op alle vlakken aanpassen. Daarna begon ik veel te spelen en scoren. Als het goed gaat met voetballen, dan komt de rest meestal vanzelf. Ik ben de club heel dankbaar voor de kans. De afgelopen tweeënhalf heb ik, mede dankzij de staf van Heerenveen, veel stappen gemaakt."
Braams namens sc Heerenveen tegen FC Twente / Heracles Almelo.
Jeugdinternational
Door zijn goede prestaties bij Heerenveen mocht Braams zich zelfs melden bij Mexico O17. "Toen ik nog in Mexico woonde, had ik al contact met de nationale ploeg. Ik werd echter nog niet opgeroepen. Bij Heerenveen O17 begon ik vervolgens veel te scoren en dat viel ook in Mexico op. Ik heb eigenlijk geen flauw idee hoe ze me vanuit daar in de gaten houden. Volgens mij kijken ze vooral veel video's. Daarna werd ik voor de eerste keer opgeroepen. Dat was echt geweldig. In Mexico is het een enorme eer om het nationale shirt aan te hebben."
"Inmiddels ben ik al voor een toernooi naar Japan geweest. Daar werd ik topscorer. Dat was meteen mijn eerste keer in Azië. Daarna hebben we met O17 ook in Amerika en Nederland gespeeld. Door de coronacrisis hebben we de afgelopen periode niet veel gevoetbald. Alleen wat oefenwedstrijden in Mexico. Op het toernooi in Nederland raakte ik geblesseerd. Daardoor miste ik het WK van 2019 in Brazilië. Ik ben wel naar Mexico geweest voor de voorselectie, maar ze hadden geen meetpunt om mijn vorm te zien na die blessure. De staf vond het niet slim om me mee te nemen. Dat was zuur, maar het WK O20 komt eraan en hopelijk kan ik er in Indonesië wel bij zijn."
Braams kan echter ook zijn interlands voor Nederland gaan spelen. "Die beslissing heb ik nog niet genomen. Ik vind dat ik daar nog te jong voor ben. Als dat een keertje moet dan zal ik er goed over nadenken. Ik ben dankbaar dat ik op dit moment mag uitkomen voor Mexico. Ik ben daar opgegroeid en werd op jonge leeftijd al uitgenodigd. Ik ben nu Mexicaans international en daar richt ik me op. Hoe het in de toekomst eruit zal zien weet ik niet. Die beslissing is nog niet genomen, maar daar heb ik nog genoeg tijd voor."
Goaltjesdief
Hoewel hij inmiddels al een aantal jaar in Nederland speelt, kijkt Braams vooral op naar Mexicaanse voetballers. "Ik kijk sowieso op naar Hirving Lozanzo, Javier Hernández en Raúl Jiménez. In sommige dingen zie ik ze ook als voorbeeld, maar ik probeer vooral mijn eigen weg te vinden. Het maken van doelpunten blijft voor mij het leukste wat er is. Ik ben een echte nummer negen, al speel ik ook wel eens rechtsbuiten of op tien. Mijn echte kwaliteiten liggen in de spits. In de zestien ligt mijn kracht. Voor het doel ben ik koelbloedig zoals ze dat noemen. Mijn werk buiten de zestien moet beter. Dat wordt bij Heerenveen ook gevraagd. Ik zou mezelf omschrijven als een goaltjesdief."
Braams namens sc Heerenveen tegen NAC Breda.
Dromen
"Ik ben altijd een grote dromer geweest. Daar word ik wel eens mee uitgelachen. Nu ligt mijn focus bij Heerenveen. Ik wil snel richting het eerste om mijn debuut te maken. Daar wil ik een vaste waarde worden en voor veel doelpunten zorgen. Uiteindelijk hoop ik bij een topclub te spelen en prijzen als de Gouden Schoen of Gouden Bal te winnen. Als je iedere dag voluit gaat dan kun je veel bereiken. Een terugkeer naar Mexico zie ik misschien op het einde van mijn carrière zitten. Daar ga ik niet in de piek van mijn loopbaan heen. Ik wil in Europa opvallen en succesvol worden. Het maakt me niet zoveel uit waar ik terecht kom. Duitsland, Spanje en Engeland zijn allemaal mooi."
Voorlopig is Braams echter nog te bewonderen in Heerenveen, waar hij zich soms bij het eerste mag laten zien. "Meestal traint het basisteam met jongens als Henk Veerman en Joey Veerman dan apart. Ik sta wel op het veld met Rami Hajal, Ibrahim Dresevic en andere jongens die bij het eerste wat minder spelen. Dat is een mooie ervaring. Het niveau ligt hoog en ik kan veel leren van de verdedigers. Dan weet ik waar ik op het niveau van de Eredivisie tegen moet aanvallen. Maar ik heb ook met Henk Veerman afwerkoefeningen gedaan. Hij bleef dan na de training even hangen. Het is heel gaaf om op die manier te leren. Het enige dat ik kan doen is hard werken en iedere dag een beetje beter worden. Wanneer mijn debuut komt kan ik niet zeggen. Als ik daar veel over ga nadenken, legt dat alleen maar extra druk op mijn schouders."
