Onbuigbare ploeg
“Dit betekent ongelofelijk veel voor de mensen. Ik had ook geen idee toen ik in 1998 in Schotland ging wonen, maar het was meteen duidelijk dat het nergens mee te vergelijken viel. De Schotse voetbalbeleving is op een heel ander niveau dan die in Nederland, en zeker tijdens de Old Firm. Dan was de stad verdeeld, in het westen Rangers en in het oosten Celtic. Op Hampden Park, het nationale stadion, ging dat dan ook zo voor de bekerfinales. Allebei 25,000 man, en wat een sfeer.
Ik had het dit seizoen wel een beetje zien aankomen. Vorig seizoen zijn ze heel goed begonnen, maar na de winterstop is het helemaal ingestort, ze verloren thuis zelfs van Hamilton. Maar dit seizoen is het heel sterk, het is een fantastische prestatie van Steven Gerrard. Voorin hebben ze met Alfredo Morelos en Kemar Roofe een paar goede spelers, en Ryan Kent, die hij heeft meegenomen uit de jeugdopleiding van Liverpool. Ze zijn ongeslagen in de competitie, hebben maar negen tegengoals. Ze hebben het echt heel goed gedaan. Ook weinig blessures gekend, dat heb je als het goed gaat. Dan hebben spelers minder last. Pas nu is James Tavernier geblesseerd geraakt, de rechtsback die zo vaak scoorde. Dat is het gevolg van het drukke schema dit seizoen.
Ten in a row gestuit
En het heeft dit seizoen ook een grotere betekenis voor de mensen, want Celtic had natuurlijk negen titels op rij gewonnen. Geen enkele club is er tot nu toe in geslaagd om tien op een rij te halen, en die van Celtic zingen er al jaren over, in de pubs. Het is een geweldig land, het is niet voor niets dat ik er na mijn tijd als voetballer ben blijven wonen. Als het goed ging was ik King Arthur, als het minder ging, ja, dan klonk er weleens een woord met vier letters. Maar ik genoot wel van de aanwezigheid van supporters, ik vind het heel raar om lege stadions te zien, in Nederland en in het buitenland.
Sommige spelers zullen misschien wel wat minder druk voelen nu, zo zonder publiek. Maar ik vond ze altijd geweldig. Ik weet nog dat een van mijn eerste wedstrijden tegen Alloa Athletic was. Die club kende ik helemaal niet, ik moest hooguit aan Hawaii denken. Ik dacht dat er vijfduizend fans zouden zitten, maar met 50.000 mensen zat het helemaal vol. Zo zonder publiek is het toch minder.
Honderden foto’s en video’s
De wedstrijden dit seizoen kan ik soms online wel wat volgen, ik heb ook een manier om die na afloop terug te kijken. Maar op de Nederlandse televisie is dat nu niet meer te zien. Vroeger werd er wel Schots voetbal uitgezonden, maar nu er bij de grote clubs amper nog Nederlanders spelen, is het Schotse voetbal minder interessant. De Europese wedstrijden zijn wel op televisie te zien, ze moeten natuurlijk nog tegen Slavia Praag. Dat zal de supporters nu niet zoveel kunnen schelen. De stad zal een zee van rood, wit, blauw en oranje zijn.
Ja, ik heb al honderden foto’s en video’s gezien. De supporters gaan dit natuurlijk vieren op straat, dat zie je nu al. Daar kun je van alles van vinden, en in deze tijden kan dat eigenlijk ook niet, maar je houdt het niet tegen. En in de volgende wedstrijd is het Celtic-uit. Of die een erehaag gaan vormen voor de spelers van Rangers? Ik denk het niet. Dat had ik zelf niet gedaan in elk geval. In zo’n wedstrijd zou ik een paar schoppen uitdelen. Ik zal vanavond wel wat op drinken”, besluit Numan.
