Hij klinkt goedgemutst. De middagtraining van Würzburger Kickers zit er net op als hij met landgenoten Douglas en Chris David in de auto naar het hotel rijdt in de stad met 128.000 inwoners in het noorden van Beieren waar hij sinds 31 januari verblijft. De dag dat Van La Parra een contract tot het einde van het seizoen ondertekende bij de hekkensluiter in de Tweede Bundesliga. "Ook Chris en Douglas wonen in hetzelfde hotel, dat eigendom is van hoofdsponsor Flyeralarm. Een kwartiertje rijden van het stadion. We hebben veel contact, lopen regelmatig elkaars kamer binnen om te chillen. In deze zware periode moeten we er maar het beste van maken."
In zijn vrije tijd maakt de 29-jarige vleugelaanvaller regelmatig een ronde door Würzburg. "Het is geen grote, maar wel een leuke stad. Mijn eerste indrukken zijn beter dan die van Spanje waar ik voor de winterstop actief was. Ik sprak geen Spaans en de mensen daar geen Engels, waardoor ze heel gesloten waren. Duits kan ik goed verstaan. Met spreken wacht ik nog even, haha."
Achtste buitenlands avontuur
Voor Van La Parra is Würzburger Kickers zijn achtste buitenlandse avontuur. Het Franse SM Caen werd gevolgd door dienstverbanden bij de Engelse grootmachten Wolverhampton Wanderers, Brighton, Huddersfield Town en Middlesbrough en de Servische recordkampioen Rode Ster Belgrado. Dit seizoen kwamen daar UD Logroñés, uitkomend in de Spaanse LaLiga2, en het Duitse Würzburger Kickers bij. "Afgelopen zomer was ik clubloos en hield ik rekening met een terugkeer naar Engeland, maar de coronacrisis heeft de clubs daar flink geraakt. Clubs in Engeland moesten flink bezuinigen en trokken nauwelijks nieuwe spelers aan. Er lagen opties in verre landen, zoals Zuid-Korea. Daar kon ik goed cashen, maar dat wilde ik niet vanwege mijn privésituatie."
CD Logroñés bood uitkomst. "Dat verliep via mijn broer Sergio. Hij heeft Spaanse connecties. Ik wilde graag weer wekelijks voetballen en topfit geraken. Dat kon hier. Ik tekende tot het einde van het seizoen en had er zin in. Maar mijn verwachtingen kwamen niet uit.” Van La Parra strandde op drie invalbeurten in de competitie en een bekeroptreden. “Ik voelde geen vertrouwen en ben niet iemand die naar de trainer stapt om te eisen dat hij speelt. Die speeltijd moet je verdienen. Ik kon alleen maar hard werken, wat ik ook deed. Er lag van hun kant geen enkel plan. Ik had geen idee wat ze wilden. Ik vroeg in januari of ik mocht vertrekken. Ik had gehoopt dat de trainer me op andere gedachten zou brengen, maar hij stemde direct toe. Daarop besloten we het contract te ontbinden."
"Zat ik opnieuw thuis en dat was niet de bedoeling.” Via Amin Sakman, een Duitse zaakwaarnemer, kwam Würzburger Kickers in beeld. “Ik kende hem door mijn tijd bij Huddersfield Town. We hadden een aantal Duitse spelers in de selectie van wie hij zaakwaarnemer was. Ploeggenoot Abdelhamid Sabiri, met wie ik bevriend raakte, stelde een gesprek voor. Die boot hield ik af. Nadat ik weer vrij speler was, schoot me dat aanbod binnen. Na een goed gesprek met Amin kwam hij al snel met Würzburger Kickers. Duitsland heeft een goede naam op voetbalgebied en ik vond het fijn om niet ver van Rotterdam te wonen. Sinds kort ben ik vader van een zoontje waardoor ik niet meer afhankelijk wilde zijn van vliegreizen om naar huis te gaan. Nu ben ik in vijf uurtjes in Rotterdam."
Degradatiestrijd
Würzburger Kickers keerde afgelopen zomer terug in de Tweede Bundesliga. Met nog tien wedstrijden op het programma staan de roodhemden op de laatste plaats. "Die plek komt niet overeen met de kwaliteiten in onze selectie. Het gat met de play-off-plekken bedraagt zeven punten. En dit seizoen in de Tweede Bundesliga wijst uit dat iedereen van iedereen kan winnen. Als we zondag Hannover 96 verslaan, is de marge nog maar vier. Ik ben ervan overtuigd dat we het redden. Na enkele invalbeurten voel ik dat mijn eerste basisplaats eraan komt. Op de trainingen deze week maakte ik al enkele keren deel uit van de basiself. Ik heb er zin in. Ik wil hier het plezier weer terugvinden en dat gebeurt gelukkig langzaam."
Dat plezier raakte hij het afgelopen anderhalf jaar kwijt door zijn vroegtijdige afscheid bij Huddersfield Town en Rode Ster Belgrado. Bij de Engelse club leek zijn rol na de degradatie van de Premier League naar de Championship uitgespeeld. "De nieuwe manager zag het niet in me zitten. Hij koos voor andere jongens. Zelfs enkele spelers uit het tweede elftal passeerden me in de hiërarchie. Voor hen ging ik niet op de bank of tribune zitten. Op de laatste dag van de zomerse transferwindow meldde Rode Ster Belgrado zich. Ze hadden zich geplaatst voor de groepsfase van de Champions League en wilden zich versterken. Spelen in de Champions League was voor mij een droom die nog leefde. Ik kon voor drie jaar tekenen. Uit het contract sprak veel vertrouwen uit, zag er supergoed uit."
Afscheid
De start in de Servische hoofdstad was veelbelovend. "Ik woonde mooi in het centrum. Een oude, maar zeer leuke en levendige stad op alle gebieden. Twee weken later stond ik tegen Bayern München in de basis en maakte ik de negentig minuten vol en mijn eerste maand salaris kreeg ik netjes overgemaakt. Maar dat bleek achteraf ook het enige geld dat ik tijdens mijn dienstverband daar ontving en de reden dat ik na een halfjaar vertrok. De club deed er na de uitschakeling in de Champions League ook alles aan om me naar de uitgang te loodsen. Ik mocht niet meer trainen met het eerste elftal en liep in mijn eentje rondjes op het trainingscomplex. Voor mij was er ook niets meer te behalen. De competitie stelt weinig voor, elk jaar wordt Rode Ster met twee vingers in de neus kampioen."
"Na onderhandelingen zijn we in april 2020 uit elkaar gegaan. Ik deed water bij de wijn en bood aan dat ze maar een jaar van mijn salaris hoefden mee te geven. Dat bespaarde hen weer twee seizoenen geld. Dat wilden ze niet. We bereikten een akkoord over acht maanden. De eerste termijn is daarvan uitbetaald. De tweede niet. De zaak ligt nu bij de FIFA."
Suriname
In Servië ontving Van La Parra, goed voor 26 interlands in de jeugdteams van Oranje, een telefoontje van Dean Gorré, de bondscoach van Suriname. Het land waar zijn ouders vandaan komen en de voetbalbond rondkijkt naar spelers met Surinaamse roots om haar nationale selectie te versterken. "Ik waardeerde het telefoontje, maar gaf tegelijk aan dat ik niet lekker in mijn vel zat. Ik zou nu niets extra’s toevoegen aan de ploeg. Dan gun ik die selectie liever aan andere jongens. Ik vertelde Dean eerlijk dat ik eerst het plezier in het spel terug wil vinden. Ik wil eerst weer de oude worden. Hopelijk staat de deur straks nog steeds open als ik me er klaar voor voel."
Een terugkeer in de Eredivisie sluit Van La Parra niet uit. "Deze winter lagen er al opties. Wie weet komende zomer? Waarom niet? Het lijkt me zeker leuk. Als er een aanbod komt, ga ik dat zeker over nadenken. Ik zie veel Eredivisievoetbal. Kijk daar graag naar. Ook ploegen als RKC Waalwijk en FC Emmen blijven voetballen. Leuk om te zien. Het moment komt steeds dichterbij om thuis te komen. Maar eerst ligt er hier bij Würzburger Kickers nog een mooie uitdaging. Handhaven en een basisplaats afdwingen. Dan kijken we daarna weer verder."
