Na Luca Toni en Francesco Totti ben je de derde Italiaanse winnaar. Na twee (oud-)spelers van AS Roma mocht een lid van Lazio niet langer ontbreken op de erelijst?
"Beiden zijn wereldkampioenen en waren buitengewone spelers, wat me enorm trots maakt om mijn naam tussen die van hen te zien staan. En die tussen de andere geweldige voetballers die voor mij de prijs wonnen."
Was het ook een reactie op de bergen kritiek die je in je carrière moest ondergaan?
"Misschien zou je het een soort wraak kunnen noemen. Maar niet tegen iemand persoonlijk. In het voetbal krijgt iedereen zijn moment en vorig seizoen kreeg ik het mijne."
De huidige situatie is voor niemand ter wereld goed. Hoe heb je het COVID-jaar beleefd?
"Het was een moeilijke periode voor iedereen, ook voor mij. Ik mis het sociale leven, de ontmoetingen met vrienden of mijn familie, die ik vroeger veel vaker zag."
En hoe is COVID-voetbal?
"Het geeft je minder terug dan je gewend bent. Het ontbreken van fans zie ik als allerbelangrijkste gemis: de passie, de emotie, het gebrul in het stadion na een doelpunt, een overwinning vieren met de fans. Dat dat alles ontbreekt vind ik vreselijk. Daarom draag ik deze onderscheiding niet alleen op aan de club en mijn teamgenoten, maar ook aan de tifosi."

Heb je, doordat je vaker thuis bent, nieuwe passies ontdekt?
"Met name koken en tuinieren. En dansen met mijn vrouw en kinderen. De combinatie koken, tuinieren, dansen houdt me op de been."
Op 17-jarige leeftijd verliet je je huis in het zuiden, Torre Annunziata dichtbij Napels, om je bij Juventus in Turijn te voegen.
"Het was een moeilijke overgang tussen twee totaal verschillende werelden. Ik was jong en droomde ervan om de Serie A te halen. Om dat te bereiken, moet je offers brengen en een absolute liefde voor voetbal hebben. Ik heb hard gewerkt om de Gouden Schoen te mogen ontvangen. Ik weet dat veel jongeren deze dromen hebben, maar op dit moment een moeilijke tijd doormaken. Mijn advies? Zet je tanden op elkaar, geef niet op! Iedereen heeft de kans om zijn droom te realiseren."
Is het waar dat je moeder na je overstap ooit met krachtige woorden naar Turijn kwam?
"Oh ja. Ik denk dat het mijn verjaardag was en ze zei: 'Schiet op en kom terug naar huis. Wat doe je hier in Turijn?' (Lacht) Gelukkig heb ik een keer niet naar mama geluisterd."
Je komt uit een vrome familie. Ben je tot op de dag van vandaag gelovig?
"Vast en zeker. Een maand geleden mocht ik op privé-audiëntie bij de paus, samen met de president Claudio Lotito. Dat was een heel emotionele dag voor mij."
En wat heeft hij je verteld?
"Hij vond het leuk dat ik drie kinderen heb. Hij houdt van grote gezinnen en zei dat ik meer kinderen moest krijgen."

Je hebt momenteel genoeg tijd thuis...
"Ja, ik kan de paus maar beter niet tegenspreken."
Eerst acht clubs in acht jaar. Nu al onafgebroken bij Lazio sinds 2016. Waarom besloot je je hier te vestigen?
"We zijn overal gelukkig in Rome. Mijn familie vindt het hier geweldig. Met de club en coach Simone Inzaghi bouwen we al jaren samen aan een project dat ons veel successen heeft gebracht. En we willen aan meer werken."
Bij Lazio moest je de erfenis van je voorganger Miroslav Klose invullen...
"Dat was ongelooflijk moeilijk, want Miro was hier een idool. De situatie deed een beetje denken aan Dortmund toen ik Robert Lewandowski opvolgde. Het is onmogelijk om zulke uitzonderlijke spelers te vervangen, je kunt alleen proberen je eigen succesvolle pad te vinden."
Nou, je hebt Klose ingehaald in de term van doelen.
"Ik houd niet van deze vergelijkingen. Bovendien was Miro niet zo lang in Lazio als ik."
Je sprak over Dortmund. Je ervaringen in het buitenland waren niet zo sprankelend, toch?
"Ze waren niet zo erg als ze vaak worden verondersteld te zijn. Ik heb veel meegenomen uit Duitsland en Spanje. Het ervaren van andere culturen en denkwijzen is altijd een nuttig leerproces, zowel persoonlijk als qua voetbal. Ook al ging het sportief niet optimaal."
Je hebt veel interessante en verschillend coachende persoonlijkheden leren kennen. Hoe heb je bijvoorbeeld Jürgen Klopp ervaren?
"Iemand met veel vechtlust. De wil om voor elke bal te vechten, brandde vanuit zijn ogen in je als hij met je sprak. Dat was indrukwekkend."

Thomas Tuchel?
"Ik heb niet zo lang met hem samengewerkt, maar hij leek minutieus gedetailleerd. Een 'Italiaanse' coach, als ik hem kort moet beschrijven."
Zdnenek Zeman?
"Iemand van de snelle, eindeloze 'aanval, aanval, aanval'. Dat leverde me mijn eerste titel als topscorer op (in Serie B 2011/12 met Pescara, red.). Overigens in een team met Lorenzo Insigne en Marco Verratti."
Je werkt onder Roberto Mancini in het nationale team. Voordat hij het overnam, miste je het laatste WK...
"Nog altijd een van de donkerste en meest teleurstellende momenten uit mijn carrière. Zoals vaak het geval is in het leven, hebben we er onze lessen uit getrokken, zodat zo'n teleurstelling niet meer zal gebeuren. Onder Mancini leveren we sinds 2018 fantastisch werk en de resultaten spreken voor zich. Je voelt dat de tifosi weer enthousiast zijn over Italië."
Hoe beoordeel je de nieuwe generatie van de Azzurri na een lange periode zonder wedstrijden?
"We hebben echt een hele sterke ploeg met veel jonge honden die klaarstaan ??voor de nationale ploeg. Dit team heeft geweldige vooruitzichten."
Is dat goed genoeg voor het komende EK?
"We zijn erg optimistisch en de groepswedstrijden zullen hier in Rome plaatsvinden, wat ons extra motiveert."
Je hebt maar tien doelpunten gescoord in 42 wedstrijden. Is dat is een beetje weinig?
"Blijkbaar heb ik er zoveel gescoord bij de club dat ik mijn kruit bij de Azzurri had opgebruikt (lacht). Het is waar, ik moet aan mijn scoringspercentage werken."
En wat is je volgende persoonlijke doel naast het EK?
"Nog een Gouden Schoen winnen (glimlacht)."


