In het land waar het denken in hokjes in beleid wordt gegoten, valt de Rotterdamse wijk Schiemond begin deze eeuw in de categorie moeilijke buurt. In 2008 wordt Schiemond door het Verwey-Jonker-instituut bestempeld als kindonvriendelijkste wijk van Nederland. Voor het onderzoek is gekeken hoe wijken in 2006 scoren op jeugdcriminaliteit, jeugdwerkloosheid, tienermoeders, achterstandsleerlingen, kindermishandeling en kinderen in armoede. Ironisch, maar niet minder waar: rond dezelfde tijd staat een kind van diezelfde wijk op punt van doorbreken in de Eredivisie. Georginio Wijnaldum is groot geworden in Schiemond. Wanneer zijn moeder naar Amsterdam verhuist, trekt hij bij zijn oma in. De jonge Wijnaldum wil niets liever dan in Schiemond blijven.
Jeugdvriend Ivan Almeida is niet van Schiemond, maar kent net als Wijnaldum de wetten van de straat. Hij is van het iets noordelijker gelegen Spangen. Op dat moment ook niet de allerbeste wijk van Rotterdam. “In onze buurten was altijd iets te beleven”, vertelt hij. “Ruzies, drugs dealen, hoeren. Het hoorde erbij. Niet op onze leeftijd natuurlijk, maar het was makkelijk om mee in contact te komen. Als profvoetballer heb je een bepaalde discipline nodig en dat kon je toen al zien bij Gini. Je moet sterk in je hoofd zijn om niet bezig te zijn met wat in de wijken gebeurde. Wij vonden afleiding in de bal. Gini heeft nooit op een kruispunt gestaan. En mocht hij nagedacht hebben om het andere pad om te gaan, dan was hij sowieso gecorrigeerd door z’n oma. Zij heeft hem geweldig opgevoed. Streng maar rechtvaardig.”
Schiemond is niet meer te vergelijken met de wijk die het begin deze eeuw was, benadrukt Almeida. Het imago is opgepoetst en tegelijkertijd ondervindt Schiemond dezelfde ontwikkeling als het hele land. Er wordt minder gevoetbald op trapveldjes. “Vroeger belde je aan en zei je: kom mee, we gaan voetballen. Vaak hoefde dat niet eens in Schiemond, want er was altijd wel iemand op het veldje. Als de lichten aangingen dan moesten de meeste jongens naar binnen om te eten. Ik zat met Gini in de klas op de basisschool. Niet ieder jaar, maar we kwamen elkaar op het schoolplein sowieso tegen. Iedereen wilde bij hem horen, want dan wist je met zekerheid dat je zou gaan winnen. Op de pleintjes was dat minder het geval, want daar speelde hij tegen oudere jongens. Gini was niet iemand die de bal pakte en dacht: ik zal die oudere gasten eens laten zien wat ik kan. Hij wachtte af, maar het maakte hem niet uit of de tegenstander groot of klein was.”
De EK Special van ELF Voetbal telt deze keer 116 pagina's. Natuurlijk worden alle 24 deelnemers behandeld, maar ook interviews met Donyell Malen & Denzel Dumfries, Patrick van Aanholt, Ron Vlaar en EK 88-winnaar Adri van Tiggelen. Adrie van Kraaij vertelt over het tumultueuze EK van 1976, doelman Antonios Nikipolidis over de verrassende titel van Griekenland in 2004, Will Grigg over zijn hype in 2016, Bryan Roy over het EK van 1992 en zijn levensvisie en drie oud-Eredivisionisten lichten hun land door dat als groepstegenstander van Oranje op het EK dient: Ruslan Valeev (Oekraïne), Felix Gasselich (Oostenrijk) en Gorgi Hrisov (Noord-Macedonië).
De EK Special van ELF Voetbal ligt vanaf nu in de winkelschappen en is bovendien online gemakkelijk te koop. Via deze link besteld, betekent de extra dikke Special binnen twee à drie werkdagen in huis. Een abonnement nemen is helemaal handig. Vind hier de link. Stel je welkomstpakket samen en/of kies je welkomstgeschenk uit. Veel leesplezier.
