"Deze zomer behaal ik mijn hbo-diploma Fysiotherapie en mag ik mijzelf officieel fysiotherapeut noemen. Ik kan me daarom vanaf nu volledig focussen op het voetbal", vertelt Van Dijk. "Ik had al gehoopt op een mooie buitenlandse club voor het komende seizoen, maar door de coronacrisis is het rustiger op de markt dan voorgaande jaren. Ik vermoed dat veel clubs niet op de hoogte zijn van mijn transfervrije status. Vooral over de grens heb ik geen bekende naam, maar ik kom graag een week meetrainen. Om me te bewijzen en te laten zien. De kosten neem ik graag voor eigen rekening."
Uithoeken van Europa
De Apeldoorner kan een aardige CV overleggen. Go Ahead Eagles, Vitesse, opnieuw Go Ahead Eagles, NEC, FC Den Bosch, FC Lienden en vorig seizoen HSC’21. "Afgelopen jaar is door de coronacrisis natuurlijk erg bijzonder verlopen. Na zes speeldagen is de competitie stilgelegd en nooit meer hervat. Veel clubs ondervinden de financiële gevolgen. Voor mij had het geen zin meer om vier keer in de week op en neer te rijden van Apeldoorn naar Haaksbergen. Nu ik klaar ben met mijn opleiding, wil ik graag nog eens een mooie stap wagen in de voetbalwereld. De derde divisie van Spanje, de tweede van Zweden, het maakt me niet uit. Ik sta open voor alle uithoeken van Europa, haha."
In de D1 van VV Beekbergen belandde Van Dijk per toeval onder de lat. "Ik ben nu 1,89 à 1,90 meter. Toen was ik ook al lang, rond de 1,78 à 1,80 meter. Ik speelde in de spits en scoorde volop. Mijn broer stond onder de lat. Hij was er een beetje klaar mee. Ik nam één wedstrijd zijn plek in het doel over. Dat potje beviel me zo goed dat ik ben blijven staan. Na een paar maanden toonden Go Ahead Eagles, Vitesse en De Graafschap al interesse. Omdat Go Ahead Eagles als eerste aanklopte, koos ik voor hen."
Foto's: Edwin van Haveren
De overstap viel samen met de stap van de lagere naar de middelbare school. "Elke ochtend werd ik om 7.00 uur opgehaald. Rond 19.15 uur was ik weer thuis. Zwaar, maar ik vind het nog steeds een fantastische tijd. Ik zou het zo overdoen. Ik vond en vind op het veld staan het mooiste wat er is. Op school in Twello kregen we huiswerkbegeleiding en de uren werden aangepast op de trainingen.” Na drie jaar ging Van Dijk naar Vitesse. “Daar heb ik een mooie periode beleefd. De internationale toernooien in Spanje, Letland en Italië sprongen daar bovenuit. Tottenham Hotspur, Chelsea, Zenit Sint Petersburg, Borussia Dortmund en Málaga CF, dat waren allemaal mooie wedstrijden om te spelen."
Keihard gewerkt
"Een bijzondere ervaring was het moment dat ik voor de eerste keer bij de selectie zat bij het eerste elftal van Go Ahead Eagles. In een vol stadion bij de club waar je als jeugdkeeper een groot deel van je leven had liggen. Het doel waarvoor ik tien jaar keihard had gewerkt. Aan het einde van dat seizoen nam Go Ahead Eagles afscheid van veel spelers in het beloftenteam. Ze wilden gaan werken met één grote selectie voor het eerste elftal. Een van de laatste wedstrijden speelden we tegen NEC. We verloren met 4-1, ik kreeg bij een strafschop nog een Panenka om mijn oren, maar het ging best aardig. NEC was dat ook opgevallen."
In 2017 stapte hij over naar Nijmegen. "Ik maakte daar mijn officiële debuut in het eerste elftal tijdens een oefenwedstrijd tegen De Graafschap. Ik kende mijn rol achter Maarten Paes. Al legde ik me daar niet bij neer. Elke training legde ik hem het vuur aan de schenen. Helaas heb ik daar nooit de kans gekregen." Een jaar later verkaste hij naar FC Den Bosch.""Het probleem van een keeper blijft dat bij veel clubs jongens rondlopen die al een aantal jaar bij de club zitten, vaak dertigers. Probeer daar maar eens als twintigjarig broekie tussen te komen."
Naar gevoel
"Bij FC Den Bosch heb ik een jaar flink in mezelf geïnvesteerd. Ik kwam op amateurbasis. Ik ging daar wonen en heb alles op alles gezet om me optimaal te tonen. Trainde dagelijks mee met het eerste elftal, zat er een handjevol keer op de bank en speelde mijn wedstrijden bij Jong FC Den Bosch, zat een keer of tien op de bank bij het eerste elftal, maar ik verliet de club met een naar gevoel. Ik raakte het plezier kwijt. In de Derde Divisie bij FC Lienden en vorig jaar HSC’21 trachtte ik dat terug te vinden. Ik merkte al snel dat ik het miste om elke dag op het veld te staan."
Ook buiten de officiële trainingen in Lienden en vorig seizoen Haaksbergen draait Van Dijk daarom veel extra oefensessies. "Elke woensdag en zondag extra trainen we met zes tot acht keepers in Nijmegen onder leiding van keeperstrainer Alwies Hendriks. Dat gaat er fel aan toe. Twee uur volle bak trainen. Ook jongens als Eloy Room en Zeus de la Paz zijn daarbij als ze in Nederland zijn."
Even sterk met links en rechts
Van Dijk noemt zichzelf ‘een echte Nederlandse keeper’. "Ik ben opgegroeid met meevoetballen. Ik kan met links en rechts trappen. Lange, korte ballen. Ik ben even sterk met beide voeten. Ik durf opbouwend voetbal te spelen. Maar ik heb ook geleerd dat ik niet ten koste van alles voor de voetballende oplossing moet kiezen. Bij Vitesse was het ‘not done’ om de lange bal te spelen. Daarnaast kan ik goed het overzicht bewaren, ben ik voor mijn gevoel een betrouwbare sluitpost en beschik ik over een goede reflex. Ik durf mijn goal uit te komen en kan de dieptes goed inschatten. Dat juist anticiperen, het wel of niet uitkomen, voel ik goed aan."
Zijn voorbeeld is en blijft de legendarische Italiaanse doelman Gianluigi Buffon. "Van kinds af aan al. Ik vind nu Ederson van Manchester City een geweldige keeper. Voetballend is hij erg sterk. Ook iemand met een prachtige uitstraling." Zich met hem vergelijken doet Van Dijk niet. "Daar houd ik niet van. Wat wel overeenkomt is onze ambitie om in het buitenland te voetballen. Het zou prachtig zijn als ik deze zomer de stap kan maken. Het gaat mij echt niet om geld. Het gaat voor mij puur om de ervaring en het avontuur. Laat me maar een week meetrainen, dan is het aan mijzelf om mijn kwaliteiten te laten zien. Ik ben een fijne jongen voor de groep, hoor ik van anderen. Ik wil dat graag laten zien. Maar dan moet ik wel die kans krijgen."