"Andere Nederlanders in de Premiership?" Kevin van Veen herhaalt vanuit Glasgow, waar de aanvaller sinds afgelopen zomer in een appartement woont, de vraag. “Volgens mij ben ik de enige?” Dat klopt. Waar de Schotse Premiership decennialang een omgeving was voor Nederlanders om zich fysiek te ontwikkelen en de Britse voetbalcultuur op te snuiven, is het aantal gedaald tot het meest minimale aantal. "Giovanni van Bronckhorst is hier nu als trainer, maar we hebben sindsdien nog niet tegen Rangers gespeeld."
De naam van het protestante Rangers valt. Een van de twee topclubs uit de grootste stad van Schotland. Het katholieke Celtic is natuurlijk de ander. "Als zij thuisspelen, staan alle wegen in en rond de stad vast. Daar zitten elke wedstrijd vijftig- tot zestigduizend fans op de tribune. Ik heb dat zelf nu ook ervaren. Het klinkt vreemd, maar ik vind het wel lekker als er zoveel mensen tegen je zijn in een stadion. Dat roept bij mij juist energie op. Bij Rangers speelden we met 1-1 (op 19 september, red.) gelijk. We waren de betere ploeg, hadden zelfs de kans om met 1-2 te winnen. Het hele stadion kregen we stil. Dat was een gaaf gevoel om te ervaren. Na afloop wilden we vertrekken. Met de bus legden we honderd meter in een uur af. Fans blijven daar na de wedstrijd massaal bij het stadion hangen. Dat had ik nog niet eerder meegemaakt."
Europa League
Met Motherwell FC bivakkeert Van Veen op de vierde plaats. "Dat zou nu Europa League betekenen, maar het seizoen duurt nog lang. De trainer drukt ook op ons hart om in de pers niet over een eindklassering te spreken. We bekijken het van wedstrijd tot wedstrijd. Zo probeert hij ook de druk bij ons weg te halen. Maar kijkende naar de begrotingen van de clubs doen we het hartstikke goed. We hebben een kwalitatief goed team, zijn heel moeilijk te verslaan. We creëren niet gigantisch veel kansen, maar zijn erg effectief. Bijna elke kans is kassa. Veel clubs onder ons hebben veel meer geld te besteden. Motherwell is een goed gestructureerde club. Een clubs van de fans. Zij bepalen mede het beleid en dat merk je op alle gebieden. Naar uitwedstrijden gaan er altijd honderden, soms duizenden, mee."
Your December player of the month ?@kevinvanveen@mypaycare pic.twitter.com/EzlNI586uY
— Motherwell FC (@MotherwellFC) January 4, 2022
"De mensen op de club stralen echt liefde uit. Als ik op het stadion ben, wordt er altijd schoongemaakt, geverfd, onderhoud gepleegd. De groundsmen zijn van ’s morgens tot ’s avonds bezig om het gras te verzorgen. Dat gevoel komt ook over op ons spelers. Daarnaast hebben we in Graham Alexander de beste manager die ik me kan wensen. Hij haalt het beste uit me. Hij beseft waar het om draait, traint superhard zodat iedereen topfit is, elke dag weer en weet de spelers op de juiste manier te motiveren. Heeft ook aandacht voor de jongens die buiten de basis vallen. Hij weet ons telkens zo te prepareren dat bij iedereen het beste bovenkomt. En we weten ook dat we elke wedstrijd duizend procent moeten geven om punten te pakken. In onze competitie steken Rangers en Celtic er met kop en schouders bovenuit. Die ploegen zijn veel te goed voor de Premiership. De andere clubs kunnen allemaal van elkaar winnen."
Volop interesse
Alexander speelde ook een grote rol in de transfer van Van Veen naar Motherwell. De twee werkten eerder bijna anderhalf jaar succesvol samen bij Scunthorpe United in de Engelse League One. "Na zijn vertrek probeerde hij me al eerder naar zijn clubs te halen. Die boot hield ik telkens af. Of de club vroeg een te hoge transfersom. Toen mijn contract afgelopen zomer afliep, klopte een aantal clubs op de deur. Scunthorpe deed een nieuwe tweejarige aanbieding, maar ik was toe aan een nieuwe uitdaging. Bovendien waren de prestaties minder geworden (gedegradeerd naar League Two en daarin net gehandhaafd, red.). Er lagen meerdere opties op tafel in Nederland. Dat was aantrekkelijk. Weer lekker in de omgeving van mijn familie spelen. Me in Nederland bewijzen. Ook kon ik naar exotische landen als Thailand, maar dat trekt me niet. Toen Alexander me polste voor Motherwell, zette ik alles op een rij. Voetballen tegen Celtic en Rangers, een nieuw land, een nieuwe competitie. Straks zou ik er spijt van krijgen als ik het niet deed," waarna een handtekening onder een tweejarig contract volgde.
T E A M
— Kevin Van Veen (@kevinvanveen) November 7, 2021
?? https://t.co/bwsF9UyIAn
Een keuze die uitstekend is uitgepakt. Halverwege het seizoen bekleedt Van Veen een onbetwiste basisplaats en heeft hij zeven keer gescoord. “De nummer één op de topscorerslijst (Tony Watt, red.) heeft slechts twee doelpunten meer. Gekeken naar ratio tussen het aantal speelminuten (1.284, red.) en doelpunten sta ik zelfs tweede achter die spits van Celtic (Kyogo Furuhashi, red.). Vanwege een blessure miste ik dit seizoen vijf wedstrijden op rij. Ook stond ik langs de kant vanwege een schorsing. We kregen dit seizoen twee strafschoppen. Normaal neem ik ze. Maar de overtreding was op onze spits gemaakt. Ik ben hier een echte teamspeler geworden en gunde hem de eer. Daar krijgt hij ook meer zelfvertrouwen door. Vanaf nu ben ik weer de vaste strafschoppennemer. En ik neem de directe vrije trappen rond de zestien.” Mede door een rake free-kick op Tweede Kerstdag tegen Livingston werd hij uitgeroepen tot Speler van de Maand December. "Mijn hele carrière heb ik laten zien dat ik van afstand hard kan uithalen en vrije trappen kan binnentrappen. Ik oefen er vaak op. Ik ben als eerste op de training. Ga als laatste weg. Op het einde oefen ik altijd op vrije trappen."
Lange dagen
"Ik heb in mijn eerste halfjaar al best veel Awards gekregen. Die staan hier in mijn appartement in Glasgow." Hij woont er alleen. "Ik ben een lonely soldier, haha. De relatie met mijn Engelse vriendin, waarmee ik samenwoonde toen ik bij Scunthorpe en Northampton Town speelde, is gestrand." Heeft hij er niet over nagedacht om zich in Motherwell te vestigen? "Nee. Het is voor mij een kwartier, twintig minuten rijden naar het stadion. Uitstekend te doen. Veel tijd om buiten het voetbal iets te ondernemen is er toch niet. We maken lange dagen. Zijn meestal van negen uur tot vier uur op de club. Volle bak. En om de paar dagen staat er weer een wedstrijd gepland, mede door de meerdere bekertoernooien die ze hier kennen.” Zo staat morgen (zaterdag) de FA Cup-wedstrijd tegen Greenock Morton op het programma. “We spelen dertien wedstrijden in zes weken. Dat is pittig, maar vanuit Engeland ben ik dat gewend. Ik probeer mijn lichaam goed te verzorgen, mijn rust te pakken. Anders houdt geen speler dat vol."
— Kevin Van Veen (@kevinvanveen) December 26, 2021
Het Nederlandse voetbal volgt hij vanuit Schotland ook. "Ik kijk naar de uitslagen. Als Ajax Europees speelt, wil ik weleens kijken. Als oud-jeugdspeler ben ik nog steeds fan van PSV. Natuurlijk volg ik hen ook. Maar ik kijk eerlijk gezegd vaker naar de Engelse Premier League, in mijn ogen de beste competitie van de wereld." Contacten met de Nederlandse voetbalwereld zijn er ook nog. "Peter Bijvelds, de directeur van TOP Oss, spreek ik geregeld. Een charmante, goede man die me de kans bood voor een kickstart in het betaald voetbal (na zestien doelpunten in twintig wedstrijden in het seizoen 2015/16 vertrok hij naar Scunthorpe, red.). Afgelopen zomer poogde hij me opnieuw terug te halen. Ik twijfelde, maar dat was nog niet de juiste stap. Ook veel jongens vanuit mijn JVC Cuijk-periode spreek ik geregeld. Mehmet Dingil (speelt nu in Turkije, red.) stuurt me na elke wedstrijd een appje. Nick de Graaf, Jorrit Ritzen en trainer Hans Kraay, zo nu en dan onderhouden we contact. Wat we destijds bereikten, met de kwartfinale van de KNVB Beker, is uniek. De thuiswedstrijd tegen MVV, waarin ik via een solo vanaf de middenlijn scoorde, zal altijd in mijn achterhoofd zitten. Net als mijn doelpunt (prachtige vrije trap, red.) bij PEC Zwolle."
Toekomst
In de winterse transferperiode wil Van Veen Motherwell FC trouw blijven. "Volgens mijn manager hebben zich alweer clubs gemeld, maar dit seizoen blijf ik. In de zomer zien we wel verder." Denkt hij overigens in het Nederlands of Engels? "Ik zit alweer zeven jaar hier. Ik betrap me erop dat ik in gesprekken met familie soms plotseling een aantal Engelse woorden erin gooi. Denken gaat wisselend in taal." Hij valt even stil. "Het blijft bijzonder. Acht jaar geleden speelde ik bij Nuenen-uit, dat soort wedstrijden. Stond ik voor dag en dauw op om te gaan werken (als stukadoor, red.). Nu ben ik alleen maar met voetbal bezig, speel ik elke week in een prachtige omgeving en sta ik met mijn club zelfs op een Europa League-plek. Daarvan had ik toen nooit durven dromen. En dan bij zo’n fantastische club. Ik besef het ‘ik ben nog nergens’, maar deze uitdaging had ik absoluut niet willen missen."
