Op zijn tiende vertrok Pieter-Taco Bierema samen met zijn ouders van Delfzijl naar de andere kant van de wereld. Het boerenbestaan werd in Nieuw-Zeeland voortgezet. "Mijn ouders verkochten de boel in Nederland en bouwden een nieuw bestaan op aan de andere kant van de planeet. Hier kochten ze een boerderij en een enorm stuk grond. Dat heb ik inmiddels van ze overgenomen. Af en toe helpen ze nog mee, maar het meeste werk doe ik."
Profvoetbal in Nieuw-Zeeland
Die ritjes op de graanmachine zijn maar wat nodig. In Nieuw-Zeeland is rondkomen van voetbal namelijk nap lastig. "Het is niet echt profvoetbal. Een aantal jongens combineren voetballen met het trainerschap bij dezelfde club. Maar als je niks ernaast doet, is het krap leven." En dat terwijl het juist alles weg heeft van professioneel voetbal: ver reizen, een kampioenscompetitie en zelfs kans op internationaal voetbal. "Je speelt hier eerst een regionale competitie. Als je in die competitie van het Zuidereiland bij de bovenste twee eindigt, mag je deelnemen aan de National League. Dan speel je soms wedstrijden waarvoor je eerst twee uur moet vliegen. Mis je de vlucht terug? Dan ben je het hele weekend kwijt!"
Succes met zijn club
Pieter-Taco Bierema heeft het er allemaal voor over, en met succes. Zijn Selwyn United plaatste zich vorig jaar voor het eerst in de geschiedenis voor de National League. "Ja, dat was heel speciaal. Mooi voor de club. Het was een enorm niveauverschil, we werden kansloos laatste, maar het was wel een unieke ervaring." Laatste worden, maar toch een prijs pakken. "Ik kreeg de MVP-award uitgereikt. Omdat we laatste werden, had ik extra veel te doen in goal. Blijkbaar was ik de beste speler van Nieuw-Zeeland" vertelt Bierema lachend.
Een unieke familienaam
De unieke naam kwam op het laatst kort nog ten sprake. "Het is een familienaam. Mijn opa was vliegtuigpiloot in de Tweede Wereldoorlog en hij heette ook Pieter-Taco. Ik ben naar hem vernoemd. Een bijzondere naam ja, maar ik vind het wel leuk.
