Waar jeugdelftallen hun trainingen afwerken op veld 3 mag alleen het grote Oranje veld 1 van de KNVB Campus aftuigen met rubberen noppen die een Copa Mundial een Copa Mundial maken. Naast het veld staat een kleine tribune. Een tribune waar normaliter de pers kritisch naar de woorden van een iets te hard pratende Louis van Gaal luistert. Deze keer zit daar iemand anders. Geen Willem Vissers, Joep Schreuder of Sjoerd Mossou, maar Gabriel Misehouy. Het toptalent van Ajax kijkt neer op een leeg veld waar hij tracht ooit tussen de internationals te staan. "Wanneer zien we jou op dit veld?", trappen we het interview af. Zijn ogen glinsteren terwijl hij fantaserend naar het veld kijkt. "Ik kan geen jaar noemen, maar ik hoop zo snel mogelijk. Het is een droom voor mij om hier ooit te staan. Voor dit veld doe je het allemaal uiteindelijk."
In de tussentijd moet Misehouy zich nog even focussen op het heden. Maandag begint het jeugd-EK en daar moet hij samen met zijn landgenoten gaan schitteren. "We hebben een goede groep en zijn echt een team. Als we de lijn van nu doortrekken maken we een goede kans om ver te komen. Het is belangrijk dat we niemand onderschatten. Over landen als Polen en Bulgarije wordt makkelijk gedacht, maar ook zij hebben goede spelers." Welke spelers hij tegenover zich krijgt, weet hij niet precies."Ik weet tegen welke landen we spelen, maar niet exact welke spelers ze hebben. Ik heb wel wat foto's gezien. Bij Frankrijk spelen bijvoorbeeld niet de kleinste jongens, haha." Vertrouwen in zichzelf en het team heeft hij dus wel. Als hij zijn beste teamgenoot zou moeten aanwijzen, is het zoeken naar een naald in een hooiberg vol talent. "Ik zou niet snel één iemand kunnen kiezen. Dan zou ik de rest tekortdoen. Maar als ik iemand zou moeten kiezen is het Silvano Vos. Wij spelen al samen sinds de F'jes bij Ajax en tegen hem heb ik het het lastigst. Hij weet precies hoe ik speel, dus ik speel liever met dan tegen hem, haha."
Hoewel Gabriel Misehouy met een Ghanese vader ook voor Ghana zou mogen spelen, focust hij zich volledig op Nederland. "Mijn vader en moeder willen ook dat ik voor het Nederlands elftal kies, dus daar zit geen twijfel. Al moet je in het voetbal natuurlijk altijd zeggen dat je nooit weet wat er kan gebeuren. Maar mijn voorkeur ligt zeker bij Nederland."