"Twaalf of dertien." Hij pakt zijn mobiele telefoon erbij en zoekt in zijn mailbox. "Onze chef Sport (Arno Vermeulen, red.) geeft elke commentator kleurtjes. Even kijken welke kleur ik heb. Vorige week (de derde week van oktober, red.) kregen we het overzicht toegestuurd. In de eerste week heb ik elke dag een wedstrijd. Het is hard werken. Maar ach, niemand hoeft medelijden met me te hebben. Ik ga knallen. Ik besef de bevoorrechte positie die ik bekleed. Deze keer zijn de reisafstanden gelukkig minder groot en duurt het toernooi vier weken. In Brazilië (in 2014, red.) was ik vijf weken van huis. Voor mijn thuissituatie met een vrouw en twee kinderen niet altijd prettig."
Opofferingen
Hij kijkt vooruit. "Ik ben niet graag lang weg. Ik mis deze keer de vijfde verjaardag van mijn zoontje. Die vieren we nu noodgedwongen al voor het eindtoernooi. Ook met Sinterklaas ben ik straks niet thuis. Maar nogmaals, ik wist dat dit het gevolg is van de baan toen ik hem koos." In Qatar is de stem van Elshoff te horen tijdens alle duels van het Nederlands elftal. Een gevolg van de afwezigheid van Jeroen Grueter, die vanwege privéomstandigheden heeft besloten in Nederland te blijven, werd medegedeeld tijdens de officiële WK-presentatie van de NOS in Beeld en Geluid in Hilversum. "Dat maakte de toewijzing er een met twee gezichten. Jeroen is mijn maatje. Iemand die ik alles gun. Maar uiteraard voelt het als een enorme eer Oranje te mogen verslaan. Mijn teller wat betreft het Nederlands elftal op een eindtoernooi staat nu op één. Nederland - Noord-Macedonië, de laatste groepswedstrijd van het EK vorig jaar."
De voorbereiding startte hij al snel. "De drie groepstegenstanders van Oranje heb ik als eerste aangepakt. Maar ik heb ook Australië af, België is af, Polen. Ik vlieg op 17 november naar Qatar en zal vanaf de 21e dagelijks te horen zijn. Na elke wedstrijd nemen we in de nacht nog een podcast op die de volgende ochtend via de NOS is te horen. Die maak ik met veel plezier. Dat voelt als een leuke manier om te ontladen. Tijdens een eindtoernooi zit ik in een tunnel. Het is belangrijk om elke wedstrijd fris en geconcentreerd plaats te nemen. Via de NOS zijn we ooit in gesprek geraakt met een coach, die ons tips geeft over de beste manier van slapen tijdens een toernooi met deze late aftraptijden. Dat zijn powernapjes tot een halfuur of langere slapen van minstens een anderhalf uur. Dat is voldoende om de batterij weer op te laden."
Eerste finale
Vier jaar geleden werd hij na de kwartfinale gebeld door Arno Vermeulen. Hij zei kort. "Bel maar naar huis dat je pas volgende week naar huis gaat. Daaruit leidde ik af dat ik de WK-finale kreeg toegewezen. Iedere commentator zou zeggen dat de WK-finale het ultieme doel is waarom hij in het vak is gegaan. Ik zou de eindstrijd deze keer graag opnieuw doen. Maar het heeft geen zin daar nu of tijdens het toernooi mee bezig te zijn. Dat leidt enkel af. Mijn streven is om elke wedstrijd geen fout te maken. Dat verandert niet. De grootste ramp voor een commentator is de verkeerde doelpuntenmaker te noemen. Dat is me gelukkig nog niet overkomen.”
Miljoenen mensen horen straks dagelijks zijn stemgeluid. “Ik besef het wel, maar ik denk er nauwelijks over na.” Na afloop bekijkt hij soms op social media een deel van de reacties. "Ik zit op Twitter. De ene keer krijg je de ernstigste verwijten om de oren. Het leert je om een olifantshuid te kweken. Maar gelukkig zijn er ook mensen die positieve reacties achterlaten. Over het algemeen hecht ik niet zoveel waarde aan reacties. Ik focus me liever op mijn eigen dingen. Probeer perfectionist te zijn in mijn commentaar. Dat is niet meer als gezond. Tijdens een wedstrijd sluit ik me helemaal af van de buitenwereld. Er is ook geen ruimte om te genieten. Dat komt vaak pas na afloop.”
Zoals na Brazilië - Chili op het WK van 2014 toen de uitschakeling van gastland Brazilië dreigde. “Die wedstrijd werd in zo'n ongelofelijke ambiance gespeeld en de combinatie van fanatisme, stress en vreugde was zo bijzonder. Dat vergeet ik nooit meer. Ook het duel tussen België en Japan op het WK van 2018 schiet me binnen. België won na een 0-2 achterstand door een goal in de extra tijd met 3-2 (van Nacer Chadli, red.). Het doelpunt was ook de laatste bal van de wedstrijd. Het stadion stond op dat moment in vuur en vlam." Nu maakt hij zich op voor zijn zevende eindtoernooi. “Die ervaring merk je zeker.” Zoals? “Een leermoment is om tijdens de knock-out fase in de rust van de reguliere speeltijd altijd naar het toilet te gaan, haha."
Het WK van 1986 in Mexico is het eerste mondiale toernooi dat op het netvlies van Elshoff staat gebrand. "Ik vond het fantastisch om meerdere wedstrijden te zien voor een kleine televisie. Ik was negen jaar en ging met een bal momenten uit die wedstrijden naspelen. Twee jaar later kwam er tijdens en na het EK een bandje met het commentaar van de wedstrijden. Dat vond ik fantastisch. Ik ging toen met de bal naar een veldje in de buurt en leverde het commentaar bij mijn eigen acties. Voorzetten op mezelf die ik zogenaamd van lovend commentaar voorzag. Dan was ik vaak John van 't Schip. Of Gerald Vanenburg, die had toen een video uitgebracht met zijn levensverhaal en vele trucjes. Die probeerde ik ook na te doen."
Stickersysteem
Tijdens wedstrijden heeft hij een kleine map met aantekeningen voor zich liggen. "Ik schrijf heel veel op. Ik heb ook op aanraden van Arno Vermeulen een stickersysteem overgenomen. Als een speler is gewisseld, plak ik er een sticker overheen met de naam van zijn vervanger. Met vijf wisselmogelijkheden is het met de pen niet meer te doen. Mocht ik iets niet meekrijgen tijdens een wedstrijd, wat wel van cruciaal belang is, kan iemand vanuit de studio in Hilversum me in mijn oortje aanspreken."
Zijn grootste uitdaging ondervond hij tijdens het WK van 2014 in Brazilië. "Ik werd door een chauffeur naar Recife gebracht, daar speelden Italië en Costa Rica tegen elkaar. We stonden echter muurvast in het verkeer. De chauffeur zei eerlijk tegen me dat we niet gingen redden voor de aftrap. Ik ben uitgestapt en heb op de snelweg een motor aangehouden. Die jongen had een helm bij, die ik opdeed. Hij heeft me naar het stadion gebracht. Vijf minuten voor de aftrap zat ik op mijn plek. Nog helemaal onder het zand. Niemand heeft thuis iets gemerkt."
Naar Qatar reist hij niet met een prettig gevoel af, geeft hij toe. "De verhalen zijn bekend." Het Nederlands elftal ziet hij niet terug in de finale. "Ik zet ze niet bij het rijtje van drie topfavorieten. Maar dat betekent niet dat het niet kan. Dan moet wel alles meezitten. Iedereen zal op zijn top moeten presteren. Niemand moet de ruimte krijgen te verzaken. In de breedte hebben we meer kwaliteit dan de afgelopen jaren. We beschikken in ieder geval over een fantastische bondscoach (Louis van Gaal, red.) en een geweldig team. Het straalt in alle vormen eenheid uit. Het is moeilijk om van dit elftal te winnen. Dat kan goud betekenen. Maar wereldkampioen word je natuurlijk niet zomaar."
