Aan de keukentafel van het ouderlijk huis in Helmond-West licht hij het reisschema toe dat Illidge naar de Amerikaanse Maagdeneilanden bracht. De plek waar de laatste twee duels van groep A van de C-divisie van de CONCACAF Nations League gespeeld worden. De ondergrond waar het negentienjarige talent zijn eerste speelminuten als international kan maken. "In de nacht van zondag 19 op maandag 20 maart verzamelden we om vier uur op Schiphol. Mijn familie bracht me weg om me uit te zwaaien. Ik arriveerde als tweede na Sergio Hughes (van Kozakken Boys, red.)."
Caribische eilanden
Om half acht gaat het vliegtuig de lucht in. Bestemming: Warschau. "We vlogen via Polen naar Miami. Een reis van bijna elf uur. Rechtstreeks vanuit Schiphol ging niet. Tegen zeven uur in de avond landden we en bleven we een nacht in een hotel dichtbij het vliegveld. De volgende ochtend reisden we met de bus naar Fort Lauderdale. Een halfuurtje. Vanuit daar vertrekken alle vluchten naar de Caribische eilanden. Die naar Saint Croix, een van de drie hoofdeilanden van de Amerikaanse Maagdeneilanden, nam 2,5 uur in beslag."
Op de eilandengroep, door de Verenigde Naties beschouwd als een niet-zelfregerend territorium, staat Sint Maarten voor de zware taak om een achterstand van vijf punten op koploper Bonaire goed te maken. Na vier van de zes wedstrijden gaat Bonaire, de eerste tegenstander, aan kop met tien punten. "Bondscoach Piet de Jong vertelde ik dat voor 99 procent zeker speeltijd zou krijgen. Alleen was de vraag waar. Als buitenspeler of als nummer tien? Smally (de naam voor Gerwin Lake, van SV Poortugaal, red.) is de onbetwiste spits van het team. Hij is niet voor niets topscorer geworden van de poulefase. Ik werd opgesteld als aanvallende middenvelder. Met mijn loopacties kon ik diepte maken achter de verdediging en daar lag het zwakke punt van Bonaire."
Terwijl zijn ouders bij zijn oma in Amersfoort op de laptop en tabloid ’s nachts om één uur toekijken, loopt Sint Maarten uit naar een 4-0 voorsprong als er een flink gejuich losbarst. Illidge kopt bij de tweede paal de 5-0 binnen. "In mijn herinnering had ik één keer eerder met het hoofd gescoord. Twee jaar geleden met Gemert O23 uit een voorgegeven corner. Toen kruislings. Nu hoefde ik met mijn hoofd alleen maar tegen de bal aan te springen. Na een combinatie op de linkerkant tussen Ties Kerssies en Chovanie Amatkarijo gaf Ties de bal perfect voor."
Xavi Simons-celebration
Zijn doelpunt laat hij volgen door een celebration. "Een dag eerder sprak ik Mahad Abdi, een vriend met wie ik samenspeel bij Gemert O23. ‘Wat ga je doen als je scoort?’, vroeg hij. Daar had ik niet over nagedacht. We kwamen tot de Xavi Simons-celebration. Nadat ik scoorde, was ik eerst in een soort trance en daarna schoot mijn belofte gelukkig snel binnen.” Sint Maarten wint het duel met 6-1. “Toen ik ’s avonds terug was in mijn hotel en daar weer Wifi had, zag ik het doelpunt terug. Meerdere mensen hadden die met hun mobieltje gefilmd en me toegestuurd. Het was echt top dat zoveel mensen meeleefden."
Vier dagen later is winst tegen het gastland noodzakelijk om de poule te winnen. Bonaire moet dan haar slotwedstrijd verliezen van de Turks- en Caicoseilanden. Speelt de concurrent gelijk, telt het doelsaldo. "Een gelijkwaardige wedstrijd. Ik speelde opnieuw als tien. Na ruim een uur moest ik naar de kant. Ik kreeg een tik op mijn linkerbovenbeen. Die speler kreeg geel, maar ik moest eraf. Smally (Gerwin Lake, red.) had net de 0-1 gemaakt. Gelukkig hoorden we dat Bonaire met 2-1 achterstond. In de 78e minuut werd het 1-1. Onze bondscoach bracht vijf minuten voor tijd Jeroen Cox (van tweedeklasser VV Maastricht West, red.) in. Twee minuten later maakte hij met zijn eerste balcontact 1-2. De ontlading was onbeschrijflijk. Ik ben ook het veld in gerend. De pijn voelde ik niet meer, haha. De promotie naar de B-divisie was daarmee helemaal zeker, want de stand bij Bonaire veranderde niet meer."
Volkslied
Illidge stapt de volgende dag voldaan in het vliegtuig. "We verbleven in Hotel Caravelle. In de plaats Christiansted, op de rand van de pier. Ik deelde een kamer met Elmer Jefta de Vries van GVV Unitas. Die indeling werd gemaakt door de teammanager. Elmer ken ik door de selectiewedstrijden waaruit de nationale ploeg werd samengesteld en kom ik dit seizoen tegen in de Derde Divisie. Een dag voor de eerste wedstrijd leerden we het volkslied (O Sweet Saint Martin’s Land, red.) goed door het op YouTube diverse keren achter elkaar af te draaien. Gelukkig is de tekst en de melodie niet zo moeilijk. We konden het gelukkig allebei probleemloos meezingen. De voertaal in de nationale selectie is Engels. Al wordt er ook vaak Nederlands gesproken. De jongens van daar willen graag naar Nederland komen om te studeren."
"Vanuit onze kamer hadden we uitzicht op het zandstrand, het blauwe water en op Hotel On The Cay dat op het eiland ertegenover ligt. Met 27 graden was de temperatuur heerlijk. We werden met een open bus opgehaald op het vliegveld. In de gesloten bus werd het materiaal vervoerd. Het land kent veel mooie gebieden, maar we zagen ook de gevolgen van de twee orkanen (in 2017, eerst Irma, toen Maria, red.). Veel vervallen huizen. We passeerden verwaarloosde straten waar gedumpt afval lag, maar we voelden ons hartstikke veilig. De prijzen zijn laag op het eiland. Ik moest wel wennen dat het verkeer links rijdt. Het veld was best goed, een nieuwe kunstgrasmat."
Zijn vrije tijdsshirt van de nationale bond mag hij houden. Op zijn wedstrijdshirt moet hij tot juni wachten. "Ik kreeg het shirt met rugnummer 7 mee. Dat is van Chovanie Amatkarijo, die nu in Zweden bij Östersunds speelt. Hij vroeg het echter terug. Ik heb het naar zijn ouderlijke huis in Den Haag gestuurd. Onze reservekeeper Cartalino Joseph heeft mijn shirt. Hij keept op Sint Maarten en neemt het de volgende keer mee."
Gold Cup
Over twee maanden staat de kwalificatie voor de Gold Cup op het programma. Wedstrijden die worden afgewerkt in Las Vegas. "We behoren bij de zes niet-geplaatste landen bij de loting. Het zou mooi zijn als we Curaçao treffen. Of Suriname. Een sterk land. Het reizen maakt het spelen voor de nationale ploeg speciaal. Ik was voorheen nog nooit buiten Nederland, België en Duitsland geweest." Een bezoek aan Sint Maarten zit er voorlopig niet in. "Het stadion op het eiland is oud, niet goedgekeurd door de FIFA. Er liggen plannen om het volledig af te breken en weer op te bouwen. Daarvoor is geld nodig, maar dat is er helaas nog niet. We spelen voorlopig in andere landen."
In het begin van het seizoen wordt hij getipt door Mahad Abdi, ploeggenoot van VV Gemert O23, over zijn kans bij het nationale elftal van Sint Maarten. "Een vriend van hem (Duane Tjen-A-Kwoei van vv Spijkenisse, red.) was reeds international en hoorde mijn naam. Illidge is een bekende naam op Sint Maarten. Ik moest familie hebben daar. Mijn opa is net als mijn oma opgegroeid op Curaçao, maar bleek te zijn geboren op Sint Maarten. Ik was druk aan het PlayStationen, UEFA, met onze doelman (Romeo Okonkwo, red.) toen mijn telefoon ging. Een onbekend nummer. Stelde bondscoach Piet de Jong zich voor. Hij nodigde me uit voor de selectiewedstrijden. De eerste was op 8 november in Schiedam tegen het team van Prestige Sports, de laatste uiteindelijk op 14 maart in Spijkenisse. Daarna kregen we een mail waarin stond vermeld wie deel uitmaakten van de Nations League-selectie. Ik was superblij dat ik ertussen stond. Ik hoefde weinig moeite te doen om speelgerechtigd te geraken. Een foto maken van het paspoort van mijn opa was voldoende. De bond heeft alles voor me geregeld."
Derde Divisie
Het duel van VV Gemert met OJC Rosmalen in de Derde Divisie Zondag moet hij door zijn internationale trip missen. "Gelukkig wonnen we. Helaas gingen we afgelopen zondag onderuit tegen TOGB, maar dat was pas onze tweede nederlaag in 2023. We zijn aardig geklommen de laatste weken (nu dertiende, red.) en we streven handhaving na. Drie keer winnen in de laatste zeven wedstrijden moet voldoende zijn. Ik geloof daarin." Zaterdag ontvangen de zwartwitten op het eigen Molenbroek titelkandidaat VVSB. "Ik heb alle vertrouwen in een goede afloop."
Elke wedstrijd wordt hij aan de zijlijn gesteund door zijn vader Terry, moeder Angela, oudere zus Trinity en jongere zus Talisha. Vanaf de E-jeugd speelt T-Shawn al voor VV Gemert. "Op mijn vierde ben ik begonnen bij RKPVV hier in Helmond", vertelt hij over de club, die in 2020 na 92 jaar ophield te bestaan. “We speelden een uitwedstrijd tegen Gemert. Blijkbaar viel ik daar in positieve zin op. Na afloop vroegen ze of ik bij Gemert kwam voetballen. Dat speelde op een hoger niveau. Ik kon me goed verder ontwikkelen. In de D-jeugd liep ik stage bij FC Den Bosch. Vanwege een lichte blessure kon ik die dag helaas niet voluit gaan en redde ik het niet. Dit seizoen ben ik op stage geweest bij Willem II, maar was ik helaas niet door. Ik wil absoluut nog een volgende stap maken. Betaald voetbal zou top zijn.” Zijn contract bij Gemert verlengde hij net voor zijn interlanddebuut tot medio 2024. "Mocht een betaald voetbalclub komen, zou ik die stap mogen maken."
Met zijn opleiding Ruimtelijke Vormgeving, die hij volgde op het ROC Ter AA in Helmond, is hij in december gestopt. "Ik zat in mijn eerste jaar, maar dit paste niet bij me. Nu werk ik en na de zomer wil ik starten met een nieuwe studie. Waarschijnlijk Bouwkunde." Hij hoopt dat de nieuwe opleiding wil meedenken met zijn voetballoopbaan en natuurlijk zijn interlandloopbaan. "Ik hoop daarover afspraken te maken. Straks na de derde interland kan ik niet meer switchen van nationale ploeg, haha. Ik zal eerst hard moeten werken om deel uit te blijven maken van het team. Het voelt als een droom die ik meemaak. Hopelijk kunnen er nog velen volgen."
