Een middelbare scholier was Van der Greft toen hij bij AFC door Almere City weggeplukt werd. Veertien jaar was hij. Hij doorliep de jeugdteams van de kersverse eredivisionist. Sinds 2019 toont hij zijn kwaliteiten weer op Sportpark Goed Genoeg, bij de club waar hij het voetbal weer leuk vindt. Vanuit de Onder 19 van AFC stroomde hij via de Onder 21 in 2022 door naar AFC Zaterdag. Afgelopen zomer volgde de bekroning van zijn inzet. Na jaren vol tegenslagen werd hij gepromoveerd naar de selectie van de voormalige zondagtak, die in de Tweede Divisie strijdt.
Veel tegenslagen
Voor Van der Greft mag dit misschien zijn eerste seizoen op het veld zijn, maar op mentaal vlak heeft hij al een hele route afgelegd. “De eerste jaren bij Almere zijn goed bevallen. Ik speelde alles, maar daarna werden mijn prestaties minder en kwam ik op de bank terecht, wat het voor mij veel minder leuk maakte. Ik ben uiteindelijk weggestuurd bij Almere, omdat ze mij niet goed genoeg vonden. Het was even naar, maar uiteindelijk was het voor mij de beste optie. Ik was niet meer gelukkig. Ik zou dan op den duur alsnog zijn weggegaan. Teruggaan naar AFC was elk jaar een optie. Ze stuurden mij telkens appjes met de vraag of ik wilde terugkeren."
Met open armen ontvangen
Waar bij Almere het vertrouwen ontbrak, werd hij bij zijn terugkomst bij AFC juist met open armen ontvangen. Van der Greft spreekt positieve woorden uit over de club die altijd vertrouwen in hem gehouden heeft. “Qua club heb ik alleen goede woorden over voor AFC. Vanaf de jeugd al. Wanneer ik op de club kom, krijg ik het gevoel alsof het mijn tweede thuis is. Ik weet niet hoe dit bij andere clubs is, maar ik word altijd goed ontvangen en de trainers staan altijd voor me open op het moment dat ik ergens mee zit. Ook de mensen die komen kijken zijn zo, dat is heel relaxed. Ik denk dat AFC daarin boven andere clubs uitsteekt. Ook in Amsterdam kunnen ze je een familiegevoel geven. Het verloopt allemaal heel gemoedelijk. Iedereen kent elkaar en iedereen kijkt naar elkaar om.”
Groot verschil tussen Almere en AFC
“Bij Almere ervoer ik een andere sfeer. De club had de ambitie om in de Eredivisie te spelen, maar dan kwam je daar en dan was het heel stil. Dat gevoel van thuiskomen, dat ik bij AFC krijg, heb ik bij Almere nooit echt ervaren. Misschien werkt het zo in het profvoetbal, maar voor mijn gevoel heerste in Almere een dode sfeer. Je komt daar om te trainen en bent daarna meteen weer weg. Nu is het: je hebt vrienden hier, gaat buiten het voetbal iets leuks ondernemen, na de wedstrijd stappen met zijn allen.”
Mentale gezondheid op één
Op hoog niveau voetballen is leuk, maar voor Van der Greft zijn andere dingen in het leven veel belangrijker. Zo staat voetbal bij hem niet altijd op één. “Voor mij is gezondheid veel belangrijker. Vooral als het om je mentale gezondheid gaat. Ik ben hierdoor zelf al het plezier in het voetbal kwijtgeraakt. Dan denk je bij jezelf: waar doe ik het eigenlijk voor? Ik kan net zo goed stoppen. Dit heb ik dan ook naar AFC meegenomen. Voetbal moet vooral leuk zijn en dat moet ook zo blijven. Het kan zomaar over zijn. Je mag iets doen dat heel veel jongens heel graag willen doen. Er staan genoeg jongens in de rij die ook op dit niveau willen voetballen. Ik probeer zo veel mogelijk te genieten. Dat wordt hier makkelijk gemaakt. De jongens, de trainers, het bestuur iedereen denkt met je mee. Het is een stuk makkelijker om binnen AFC mensen aan te spreken dan bij Almere het geval was. Daar ben ik AFC voor altijd dankbaar voor.’’
