Het puntenaantal is na vijftien speelronden precies hetzelfde als vorig seizoen, maar de tendens compleet anders. En dat met een selectie die hier en daar echt nog wel gelijkenissen vertoont aan die van toen. Jan van den Bergh is nog altijd de leider, Boy Kemper de aanjager, Fredrik Oldrup Jensen het cement tussen de stenen en Elías Már Ómarsson de voorste man.
D'n Hoef
De trainer is een andere en heet Carl Hoefkens. De Belg kan nu al niet meer stuk in Breda. Hij werkte zich na zijn profcarrière op tot het eerste elftal van Club Brugge, maar hield het daar als trainer van het eerste maar kort vol. Ook bij Standard Luik was hem maar een kort trainersleven gegeven. Het ziet ernaar uit dat de lengte van die dienstverbanden eraan gaan in zijn tijd bij NAC.
Met een systeem wat soms een 4-3-3 is en dan weer een 5-3-2 was D'n Hoef met zijn mannen al te sterk voor Ajax, Fortuna, NEC, PEC Zwolle, RKC, Almere City en Sparta. En dan is het nog geen eens winterstop. Nog twaalf punten en dan is de magische grens van 34 al bereikt. Het gat met de onderste twee plekken bedraagt na vijftien duels zestien punten.
Cruciale window
En dat na een transferperiode waarin er geen cent werd uitgegeven. Maar cruciaal was afgelopen window wel. Waar er dus nog flink wat namen corresponderen met die van de selectie die vorig jaar maar sporadisch presteerde in de KKD, kwam er afgelopen zomer toch ook een flink aantal nieuwe jongens naar Breda.
Met Leo Sauer, Leo Greiml en Max Balard als meest in het oog springende namen. Van de vaderlandse Eredivisie tot aan de andere kant van de wereld. De technisch verantwoordelijke Peter Maas haalde zijn spelers afgelopen zomer overal vandaan en dat heeft zijn vruchten afgeworpen.
