Fit
Vermeer was in afwachting om terug te keren naar de Verenigde Staten, maar dat pakte door de coronacrisis ander uit dan verwacht. Ondanks deze lastige situatie heeft hij zeker niet stilgezeten. "Na het afgelopen seizoen in Amerika kwam ik terug naar Nederland", vertelt de middenvelder in gesprek met ELF Voetbal. "Ik wilde de vakantieperiode goed en fit doorkomen om uiteindelijk weer terug te gaan. De competitie loopt daar anders dan in Nederland. Meestal beginnen ze in februari en eindigt het seizoen in november of december. Ik heb eerst even genoten van mijn vakantie en daarna heb ik contact gezocht met mijn oud-trainer Ernest Faber, die bij PSV zit."
"Drie maanden zonder voetbal vond ik wel heel erg lang, dus heb ik met hem besproken om mijn conditie op peil te houden bij PSV. Ik heb een week of zes met het team van onder meer Ruud van Nistelrooij en André Ooijer mee kunnen trainen. Daarna zou ik gaan kijken wat er voor mij voorbij ging komen, maar toen kwam het coronavirus. Qua timing was dat dramatisch, maar je moet toch proberen om alles goed in te vullen. De eerste periode ben ik voornamelijk thuis geweest, al bleef ik wel wat vrienden zien die toevallig ook voetballen. Zo konden we op gepaste afstand en met alle maatregelen toch lekker trainen."
"Uiteindelijk heb ik ook nog getraind met een personal trainer, maar door alle gebeurtenissen heb ik het verhaal Amerika wel even in de ijskast gezet. Een tijdje terug werd ik vervolgens benaderd door mijn oud-trainer Gery Vink, die nu assistent is bij Willem II. Zo heb ik bij de Wooter Academy van Nordin Wooter de training weer op kunnen pakken. Daar kwamen jongens vanuit PSV, Manchester United, Manchester City en AS Roma. Dus dat was echt fantastisch. Voor mij was dat een mooi platform om mijn ding te kunnen doen en lekker te trainen. Ik moet eerlijk zeggen dat de afgelopen periode slechter had gekund. We hebben er het beste van gemaakt."
Vermeer bij FC Eindhoven (boven) en NAC Breda (onder).
Nashville
Begin 2019 verdween de geboren Brabander van de Nederlandse velden om aan de slag te gaan in de Verenigde Staten. "Wat dat betreft heb ik qua stappen misschien wel een aparte carrière. Voor mij was Amerika geen onbekend terrein omdat ik daar al even bij Sporting Kansas City heb gespeeld. De technisch directeur van Kansas was in de tussentijd vertrokken naar Nashville SC. Hij heeft contact opgenomen met mijn zaakwaarnemer. Zo is het balletje gaan rollen en ben ik bij Nashville terechtgekomen. Uiteindelijk heb ik daar een lekker seizoen kunnen draaien. Amerika is erg ver van huis, maar het voetbal ontwikkelt zich snel."
"Nashville zelf staat niet echt bekend als sportbolwerk, maar is vooral beroemd vanwege de countrymuziek. Het voetbal is eigenlijk pas net geïntroduceerd en de club wilde zo snel mogelijk toetreden tot de Major League Soccer. Dat gaat komend seizoen al gebeuren. Toen ik in Nashville kwam, moest ik wel even kijken of ik die stap echt wilde zetten. In de eerste week was dat vervolgens wel geregeld, maar moest er nog van alles gebeuren met papieren en vergunningen. Dat nam veel tijd in beslag. In de eerste weken mocht ik al met de club mee op trainingskamp naar Florida. Daar speelden we onder meer een oefenwedstrijd tegen het DC United van Wayne Rooney."
"Daarna ben ik terug naar Nederland gegaan en had ik drie dagen om mijn spullen te pakken en naar Schiphol te gaan. Voorafgaand moest ik nog langs de Amerikaanse Ambassade voor het ondertekenen van documenten, een interview en het regelen van mijn werkvergunning en visum. Vervolgens heb ik het vliegtuig naar Amerika gepakt en een dag na mijn aankomst zat ik al bij de wedstrijdselectie. In de voorbereiding ging alles heel goed en heb ik bijna iedere wedstrijd gespeeld. Ik begon het seizoen als basisspeler, maar scheurde na twee wedstrijden mijn enkelband. Toen heb ik er een periode uit gelegen en was het lastig om terug te keren in het team. Ik moest toen minuten blijven maken en kwam toen bij Las Vegas Lights FC van trainer Eric Wynalda."
Avontuur bij Nashville SC.
The Strip
Halverwege het seizoen in de USL Championship verhuisde Vermeer naar het extravagante Las Vegas. "Dat was echt wel een gevalletje apart", aldus de avonturier over zijn periode in Nevada. "Ik was al in meerdere steden geweest, maar Las Vegas had ik nog niet bezocht. Ik wist niet zo goed wat me stond te wachten. In Las Vegas was mijn appartement op steenworp afstand van de Las Vegas Strip. Dat is de beroemde straat met alles casino's en hotels, dus dat is wel erg leuk. Als toerist moet je dat zeker gezien hebben, maar er zijn bijvoorbeeld ook mooie routes om te hiken. Het was echt een bijzondere ervaring."
"We speelden onze wedstrijden met bijna 43 graden, het is daar enorm droog. Las Vegas Lights is een leuke club. Iedere thuiswedstrijd zaten er 10.000 mensen op de tribune. Dat zorgt voor een goede sfeer, het lijkt een beetje Zuid-Amerikaans. Wat dat betreft heb ik daar erg veel plezier gehad en gelukkig heb ik ook veel minuten kunnen maken. Dat was het doel waarmee ik vooraf naar Las Vegas was gekomen. Ik moet wel zeggen dat we in Amerika een druk programma hadden. Iedere dag stonden we op het veld, waren we in de gym te vinden of zaten we in het vliegtuig onderweg naar onze volgende uitwedstrijd. De Amerikaanse mentaliteit is dat er gas gegeven moet worden zodra het seizoen begonnen is."
"De mogelijkheden en faciliteiten zijn in Amerika next nevel voor een sportman. Daarnaast waren we natuurlijk ook veel aan het reizen. In Nederland pak je de bus en ben je normaal gesproken niet langer onderweg dan een uurtje of drie. In Amerika ben je voornamelijk aan het vliegen en wordt er ook onder verschillende omstandigheden gespeeld. De ene keer speel je in de hoogte, de andere keer speel je in de hitte met enorme benauwdheid. En niet te vergeten speel je zo nu en dan met aardig wat tijdverschil. Gelukkig gaf de club ons de tijd om aan dit ritme te wennen. We kregen bij uitwedstrijden ook de tijd om het hotel uit te gaan en wat meer van de betreffende stad en omgeving te zien mits daar de gelegenheid toe was."
Periode bij Las Vegas Lights.
USL Championship
Vermeer speelde met Nashville en Las Vegas in de United Soccer League (USL), het tweede niveau van de Verenigde Staten. "Het voetbal is anders dan in Nederland. Amerikanen gaan vooral uit van fitheid en iedereen is dan ook topfit. Ze hebben allerlei systemen waar van alles in wordt bijgehouden. In Nederland speel je in de jeugd en wordt er bij iedere club een bepaalde visie geschetst. Dat is hier niet zo. Het niveau is vergelijkbaar met het rechterrijtje van de Eredivisie en de top van de Keuken Kampioen Divisie. In Amerika werken ze niet met promotie en degradatie. Als je een goed onderbouwd plan en financiële middelen hebt, kan je de procedure starten om een MLS-licentie te bemachtigen. Dat plan moet dan eerst goedgekeurd worden."
Avonturier
Het avontuur in de USL staat echter niet op zichzelf. De middenvelder maakte tijdens zijn loopbaan namelijk al bijzondere dingen mee. "Op jonge leeftijd maakte ik de overstap van PSV naar FC Eindhoven, waar ik onder trainer Ernest Faber op 16-jarige leeftijd debuteerde in het eerste elftal in de wedstrijd tegen BV Veendam. Daar heb ik drie mooie seizoenen gehad en het was de bedoeling om vervolgens naar het buitenland te gaan. Ik zou naar Sunderland AFC vertrekken, maar dat ging op het laatste moment niet door. Dat was erg zuur. Uiteindelijk ben ik toen bij NAC terechtgekomen. Daar hoopte ik op een kans in de Eredivisie, maar er werd vooral voor ervaring gekozen omdat de club niet goed presteerde."
"Toen ben ik met Piet de Visser in contact gekomen en ben ik naar Ecuador gegaan. Hij heeft daar een internationale academie, waar Zuid-Amerikaanse talenten bij elkaar komen. Iedereen hoopt vanuit daar natuurlijk een nieuwe stap te maken. Ik heb er uiteindelijk niet zo heel lang gezeten, maar toch was het een mooie ervaring. Ik was op jonge leeftijd ver van huis in een land met een andere cultuur dan ik gewend was. Dat is goed geweest voor mijn ontwikkeling. Na mijn tijd in Ecuador ben ik nog gaan kijken bij het Amerikaanse Kansas City. Daar heb ik vervolgens het seizoen afgesloten."
Op de foto met 120-voudig Engels international Wayne Rooney.
Parel van het Zuiden
"Terug in Nederland kwam ik in contact met Hans Smulders", vervolgt Vermeer. "Ik kende hem nog uit mijn periode bij FC Eindhoven. Smulders was inmiddels werkzaam bij NAC en na dat buitenlandse avontuur wilde ik terug naar Nederland. Ik heb toen voor drie seizoenen getekend bij NAC. Tijdens die periode ben ik tegen twee vervelende knieblessures aan gelopen. Die hebben een beetje roet in het eten gegooid. Ik wilde mezelf graag laten zien bij NAC omdat mijn eerste periode in Breda vrij snel voorbij was. Ik baal ervan dat ik niet alles heb kunnen laten zien. NAC is een geweldige club met een fantastische achterban. Het stadion zit altijd vol en de sfeer is goed. Dan wil je graag op dat podium staan en jezelf laten zien. We zijn wel gepromoveerd, maar voor mijn gevoel heb ik er niet het maximale uit kunnen halen."
Aalsterweg
Inmiddels probeert Vermeer een contract te verdienen bij FC Eindhoven, waar hij tussen 2011 en 2014 al speelde. "Ik weet nog dat het toen even schakelen was omdat ik uit de jeugd van PSV kwam. Ik heb veel geleerd over de mannenwereld in het voetbal. We zijn twee seizoenen erg succesvol geweest (2e en 3e in de Jupiler League, red.), al hebben we helaas niet kunnen behalen wat we graag hadden gewild, promotie naar de Eredivisie. Eindhoven is toch een beetje mijn stad. Ik kom daar al van kleins af aan en heb er ook op school gezeten. FC Eindhoven is een warme en gezellige club. Nu ik terug ben, merk ik dat er niet veel veranderd is. Ik heb altijd een warm gevoel gehouden bij deze club."
"We hebben besproken dat ik de voorbereiding mee zal draaien. Daarna gaan we kijken wat de mogelijkheden zijn. Het is voor mij belangrijk om dagelijks op het veld te staan. Ik wil graag zoveel mogelijk aan spelen toe gaan komen en FC Eindhoven voelt als een goede optie. We zullen zien wat er de komende weken allemaal gaat gebeuren. Misschien komt er nog wel iets anders voorbij. Maar nu gaat het hier hartstikke goed en we zullen zien we er uit gaat komen. Het is ook leuk om weer oude bekenden tegen te komen zoals assistent-trainers Pascal Maas en Ivo Rossen en spelers als Jens van Son en Ruud Swinkels."
Toch blijft het avontuur altijd een optie voor Vermeer. "Ik ben teruggekomen uit Amerika met flink wat wedstrijden in de benen en heb een goed gevoel overgehouden aan dat avontuur. Een terugkeer was een goede mogelijkheid, maar ik sluit vooraf niets uit. Ik heb inmiddels al meer gezien dan ik vooraf had kunnen denken. Een aantal keuzes in mijn loopbaan heeft niet zo uitgepakt als ik had gehoopt. Maar daar wordt je als mens en speler beter van. Natuurlijk heb je dromen om bijvoorbeeld in Engeland, Spanje of Duitsland te spelen. Ik ga nu kijken waar ik goed tot mijn recht kan komen en veel wedstrijden kan spelen. Het is belangrijk om goede beslissingen te nemen en het maximale uit mijn carrière te halen. Ik kijk uit naar het nieuwe hoofdstuk in mijn voetbalavontuur!"
Genietend van het mooie Amerika.
