Het vertrek van sterkhouder Timo Werner naar Chelsea is niet zomaar op te vangen. Er lijden echter meer wegen naar Rome. Een afscheid van Julian Nagelsmann zou pas een aderlating zijn voor het commercieel project van de Oostenrijkse frisdrankgigant. Hij maakte van degradatiekandidaat TSG 1899 Hoffenheim een Champions League-deelnemer en daar wilde het ambitieuze RB Leipzig (eigenlijk RasenBallSport Leipzig) wel mee in zee. Nagelsmann vertrok naar Oost-Duitsland en zette het team naar zijn hand. Een halve finale plaats in het kampioenenbal is pas het begin van de aspiraties die Nagelsmann met zijn ploeg voor ogen heeft.
Want hoe groot het gemis van Werner ook zal zijn, het doel om serieus met Bayern om de titel te strijden verandert daar niets aan. Afgelopen seizoen mocht het zich nog Herbstmeister noemen en was de titel dichterbij dan ooit. Een zwaluw maakt echter geen lente en voor de titel Herbstmeister koop je niet eens een krentenbrood. Na de winterstop hield RB Leipzig het niet lang vol aan kop en floreerde Bayern Munchen als vanouds toen de oude stoomlocomotief onder Hansi Flick evolueerde in een razende TGV. Leipzig eindigde uiteindelijk op een derde plaats.
Europees drukte Nagelsmann wél door na de winterstop. Tottenham Hotspur werd met groot machtsvertoon opzij gezet (0-1 uit en (3-0 thuis) en in de kwartfinale van de Champions League rekende Leipzig op indrukwekkende wijze af met Atletico Madrid. Zou het dan toch? Leipzig moest nog één halte passeren: PSG. De finaleplaats was in het vizier en Nagelsmann droomde al van een Duits onderonsje in de eindstrijd. Die kwam er niet, omdat goede vriend Thomas Tuchel met zijn PSG het Leipzig van Nagelsmann een kopje kleiner maakte: 0-3. Met opgeheven hoofd nam Leipzig afscheid van Europees' meest prestigieuze clubtoernooi.
Yussuf Poulsen baalt na de uitschakeling tegen PSG (0-3).
Dit seizoen wil Nagelsmann die prestatie evenaren. De trainer is er een meester in om zijn elftal in meerdere systemen te laten renderen en om tegenstanders te verschalken met de Leipzig-pressing. Zijn speelstijl is bijzonder arbeidsintensief en daar komt veel loopwerk bij kijken. Met oud-PSV'er Angeliño en Nordi Mukiele heeft Nagelsmann twee energievreters die de flanken bestormen en een goede voorzet in huis hebben. Centraal is er plaats voor twee en soms drie; het hangt er maar van af met welke formatie Nagelsmann zijn spelers het veld opstuurt. Laten we voor het gemak uitgaan van een 5-3-2 opstelling. Upamecano staat in de belangstelling van de wereldtop en daarachter strijden Klostermann, Halstenberg, Konate én Orban om een basisplaats. Doelman Peter Gulacsi hoeft niet te vrezen voor zijn plaats onder de lat.
Op het middenveld is de concurrentie net als achterin erg sterk. Waar aanvoerder Marcel Sabitzer en Konrad Laimer niet meer weg te denken zijn uit de basis, is het voor de andere jongens geen uitgemaakte zaak. Christopher Nkunku is een loopwonder dat vorig jaar definitief overkwam van PSG en Dani Olmo is ook zo'n speler die perfect op het middenveld zou passen. Kampl, Adams en Haidara mogen achter hen aansluiten in de rij, maar hoeven niet te vrezen voor weinig speelminuten. Nagelsmann heeft de spelers in zijn selectie hard nodig en varieert niet alleen met het spelsysteem en de tactiek, maar ook met de samenstelling van zijn elftal.
Nagelsmann heeft keuzes te over, zo ook voorin. Red Bull bulkt van de aanvallende kwaliteit en zit goed in de breedte. Met Yussuf Poulsen als aanvalsleider en Marcel Sabitzer die eventueel van het middenveld af kan wijken, beschikt Nagelsmann over een gevaarlijk spitsenduo. Met het wegvallen van Timo Werner en Patrik Schick zijn de Duitsers op zoek naar een vervanger en daarbij lijken ze te zijn uitgekomen bij Alexander Sorloth. De spits van Trabzonspor kwam een paar jaar geleden totaal niet uit de verf bij FC Groningen, maar is via Trabzonspor op de radar verschenen van die Roten Bullen. Een opvallende move van RB Leipzig, dat in Sorloth de persoon ziet die Werner en Schick moet doen vergeten. Mocht Sorloth geen succes blijken, heeft Nagelsmann altijd nog de ervaren en gewaardeerde Emile Forsberg achter de hand, die een belangrijk onderdeel uitmaakte van de ploeg die promotie naar de Bundesliga afdwong. Hij is niet de enige met toegevoegde waarde. Wat te denken van de snelle Lookman en de nieuwe aankoop Hee-chan Hwang, die overkomt van opleidingsclub Red Bull Salzburg. Een aanvaller in de categorie 'Werner' lijkt vooralsnog niet de oversteek te maken naar de ploeg uit Oost-Duitsland.
De ogen blijven dit jaar gericht op RB Leipzig, dat met Nagelsmann een veelzijdige en onvoorspelbare coach in het midden heeft. Of het genoeg is om Bayern van zijn repliek te dienen blijft een groot vraagteken, maar dat de titelraces niet meer zo monotoon zijn als eerst, is een zekerheidje.
