The Addicks
Vanuit de bus van Londen naar Oxford belt Maatsen op. Met Charlton is hij onderweg naar de uitwedstrijd tegen Oxford United, waar Feyenoorder Liam Kelly dit seizoen op huurbasis speelt. Op de achtergrond is licht geruis te horen van pratende teamgenoten. Midden in het overvolle schema van de League One heeft de talentvolle linksback tijd gemaakt voor dit interview. Drie dagen eerder speelde Maatsen nog negentig minuten uit bij Wigan. “Inmiddels ben ik het gewend om meerdere wedstrijden in een week te voetballen en veel op pad te zijn, maar aan het begin was dat best zwaar. De League One is een fysieke mannencompetitie waarin ik veel aan het leren ben. Ik voel me momenteel fitter en sterker dan ooit. Ik ben dan ook blij dat ik deze kans heb gekregen van Chelsea en Charlton. Hier zijn alle mogelijkheden om mezelf van mijn beste kant te laten zien. De competitie past goed bij mij. Ik ben een felle, dynamische en fysieke speler. Ook ben ik er niet bang voor om af en toe hard een duel in te gaan of een overtreding te maken.”
Voor het eerst in zijn carrière maakt Maatsen dit seizoen volledig deel uit van een eerste elftal. Nadat hij de gehele voorbereiding tussen de wereldsterren bij Chelsea meedraaide besloot hij in oktober samen met zijn club om dit seizoen bij The Addicks af te maken. Charlton is gevestigd in het zuidoostelijke gedeelte van Londen. In lijn met zijn overstap van club volgde ook een verhuizing. Maatsen ruilde zijn vertrouwde Chelsea-gastgezin in voor een appartement. Daar woont hij nu op zichzelf in het grote Londen. “Het was fijn dat ik mijn eerste paar jaren in Londen in een gastgezin kon doorbrengen. Toen ik hier aankwam, was ik een stuk jonger en was alles nieuw voor mij. In het gastgezin zat ik samen met Pierre Ekwah, een Franse jongen die van Nantes was overgekomen. Wij hebben een hechte band voor het leven opgebouwd. In het gastgezin werd ik fantastisch opgevangen en daar ben ik die mensen heel dankbaar voor. Ze helpen mij nog steeds als ik iets nodig heb of als ik ergens mee zit. Buiten het voetbal om hebben zij veel voor mij gedaan.”
Maatsen ziet op zichzelf wonen als een grote stap richting volwassenheid. “Het is belangrijk dat ik voor mezelf leer te zorgen. Dat begint al bij de kleine dingen in het leven. Huishoudelijke taken. De eerste paar weken kwam ik er achter dat de was zichzelf niet doet en dat koken ook tijd kost. Ik ben er blij mee dat ik al die dingen zelf aan het leren ben nu. Ik wil zelfstandig op mijn benen kunnen staan, ook als mijn familie even niet in de buurt is. Dat kan alleen als ik volwassen word.”
Ook in de kleedkamer en spelersbus kwam Maatsen in een volwassen omgeving terecht. Tot dit jaar trainde hij af en toe mee bij het eerste van Chelsea, maar speelde hij in de jeugdteams van de Londenaren. “De verschillen tussen een jeugdelftal en een eerste elftal zijn best groot. Ik was gewend om met jongens van mijn eigen leeftijd te spelen en kwam terecht in een elftal vol ervaren spelers. Dat was best spannend want ik ben best een verlegen jongen. Gelukkig raakte ik al snel bevriend met een aantal oudere spelers die mij warm opnam in de groep. Ze zeiden dat ik gewoon mezelf moest zijn en dat heb ik gedaan. Het hielp daarbij dat mijn Engels inmiddels erg goed is. Ik voelde me al vrij snel op mijn gemak bij Charlton. Met de oudere spelers uit de groep praat ik over hele andere onderwerpen dan met jongens van mijn eigen leeftijd. Het is een stuk serieuzer.”
Volgens Maatsen is er qua voetbal een groot verschil tussen de jeugd van Chelsea of PSV en zijn huidige werkgever Charlton Athletic. “In de jeugd was het voor mij als speler van PSV normaal om veel aan de bal te zijn. Dan hoefde ik als linksback nauwelijks te verdedigen. Nu speel ik juist wedstrijden waarin ik soms amper de bal aanraak en alleen maar bezig ben met verdedigende taken. Ik krijg nu de andere kant van de medaille te zien. Daar leer ik van. In het grote mannenvoetbal kun je niet altijd dominant zijn.” Hoewel Maatsen andere opties had koos hij bewust voor een langer verblijf in Engeland. “Het allerliefst breek ik door op het hoogste niveau in Engeland. Mijn doel is een volwaardig Premier League-speler te worden. Daarom ben ik hier gebleven. De status en geschiedenis van Charlton sprak mij ook aan. Tot nu toe is alles goed gegaan en heeft het moeten zijn zoals het nu is. Ik hoop de komende maanden nog meer te leren en deze lijn door te trekken. Al deze ervaringen neem ik mee als ik komende zomer weer fit aansluit bij Chelsea.”
Stamford Bridge
Doorbreken bij Chelsea blijft het doel voor Maatsen. Even rook hij er al aan. 25 minuten duurde het. Zijn debuut voor het eerste elftal van Chelsea. 25 september 2019. De vierde official deed het bord omhoog. Nadat de met nummer 3 spelende Spanjaard Marcos Alonso zijn aftocht had gemaakt was daar het moment. Met nummer 63 op zijn rug kwam Ian Ethan Maatsen voor het eerst tijdens een officiële wedstrijd het veld op in een stadion dat vele legendarische momenten kent. “Het gevoel van debuteren op Stamford Bridge is niet te omschrijven. Grimsby Town is geen topploeg, maar ik mocht op mijn zeventiende gewoon meedoen bij het grote Chelsea. Dat moment koester ik altijd. Toen ik op het veld stond en om mij heen keek zag ik allemaal lichten, zingende fans en mijn eigen familie. Alles schiet dan door je heen. De offers die je hebt gemaakt om op die plek te komen bijvoorbeeld. Het voelde als een beloning voor jarenlang hard werken. Toen ik mijn ouders daarna sprak zeiden ze mij gelijk dat dit een eerste beloning was, maar dat ik er nog lang niet ben. Ik ben blij dat zij er altijd voor zorgen dat ik op mijn benen blijf staan en niet ga zweven.”
De nacht voor de wedstrijd kwam Maatsen goed in slaap en viel het qua zenuwen mee. Op de dag van de wedstrijd was dat anders. “Ik wist al de hele week dat ik bij de selectie zat, maar dat verminderde mijn zenuwen niet. Alle trainingen gingen goed en ik meldde mij ’s ochtends op de club. Na een training en een stevige maaltijd gingen we allemaal naar onze eigen hotelkamer. Daar begonnen de zenuwen op te spelen. Ik was continu aan het bellen met familie en vrienden en liep alleen maar heen en weer in de kamer. Stilliggen op bed zat er niet in. Uiteindelijk zei mijn vader dat ik mijn telefoon weg moest leggen. Dat deed ik.” Tijdens de warming-up vergat Maatsen door de spanning bijna welke oefeningen hij moest doen. “Ik rende maar een beetje heen en weer. Eenmaal binnen de lijnen viel alle druk van mijn schouders af. Het stond toen gelukkig ook al 5-1 voor ons. Na de wedstrijd (die in 7-1 eindigde, red.) deed ik mijn telefoon aan en ontving ik prachtige berichten en veel aanvragen vanuit de media. Onvergetelijk.”
Champions League
Nog geen jaar later mocht Maatsen in augustus 2020 mee met Chelsea tijdens een Champions League trip naar München. “Ik maakte van dichtbij mee hoe grote spelers zich voorbereiden op de allerbelangrijkste wedstrijden van het jaar. Als je er dan tussen loopt voel je je al snel een van hen.” De heenwedstrijd was zes maanden eerder al gespeeld op Stamford Bridge (0-3, red.). “In München verloren we ook. Het werd 4-1 en ik speelde niet, maar ondanks de score was deze trip heel leerzaam. Antonio Rüdiger nam mij voortdurend onder zijn hoede die dagen. Ik heb veel van hem geleerd. Ook aanvoerder César Azpilicueta is heel zorgzaam en praat veel met de jongere spelers.”
Als absoluut hoogtepunt noemt Maatsen het moment dat hij voor de eerste keer mee mocht trainen met de selectie van Chelsea. “Zo indrukwekkend. Je ziet spelers die je alleen kent van FIFA en het kijken naar de Champions League. N’Golo Kanté en Eden Hazard bijvoorbeeld. Grootheden uit de voetbalwereld. Dat voelde als het begin van iets groots. Als je naar Chelsea vertrekt op jonge leeftijd heeft iedereen daar een mening over en dat is niet erg. Zelf weet ik waarom ik hiervoor gekozen heb en is dat het enige dat telt. Ik wilde mezelf ontwikkelen en dat ben ik aan het doen. Het gaat mij niet om geld of aandacht, ik wil een goede voetballer worden en mijn droom achterna gaan. Ik zal nooit spijt krijgen van die keuze en tot nu toe pakte het goed uit. Als ik bij PSV was gebleven, was ik nu misschien basisspeler, maar ook dat staat niet vast. Er kan van alles gebeuren in het leven, ook dingen waarop je zelf geen invloed hebt. Hier in Engeland heb ik mij ontwikkeld op vlakken die ik in Nederland, in mijn eigen omgeving, nog niet had kunnen leren. Die ontwikkeling zien mensen van buitenaf niet. Die ontwikkeling is misschien belangrijker dan de mooie beloningen die ik sinds mijn komst bij Chelsea heb gekregen,” vervolgt Maatsen, die op zijn achttiende verjaardag vorig jaar zijn contract tot en met 2024 verlengde.
Eind januari werd Frank Lampard ontslagen bij Chelsea. De trainer die Maatsen zijn eerste minuten als prof gunde en meenam op meerdere memorabele trips. Maatsen liet als blijk van waardering en dank via Whatsapp een bericht achter voor Lampard. Daarop volgde het mooiste compliment dat Maatsen in zijn carrière tot dusver kreeg. “Frank stuurde mij een uitgebreid bericht waarin hij schreef dat ik heel talentvol ben. Ook schreef hij dat, als ik zo doorga, ik een van de beste linksbacks van de wereld kan worden. Dat vond ik heel mooi. Hij gaf me als jonge speler de kans en het vertrouwen. Ik had dat graag aan hem willen tonen na mijn uitleenbeurt. Helaas mocht dat niet zo zijn.”
Ziyech
Maatsen bouwde in Londen vele hechte banden op. In het begin met Daishawn Redan en Juan Familia Castillo, twee andere Nederlandse talenten bij de club. Net als met andere Nederlandse talenten aan de andere kant van de Noordzee als Ki-Jana Hoever (Wolverhampton Wanderers) en Jayden Braaf (Manchester City, momenteel op huurbasis bij Udinese). “Je weet in welke situatie de ander zit en daardoor is het fijn om gesprekken te voeren met elkaar. Je bent in een ander land, zonder veel familie en vrienden om je heen. Dan zoek je elkaar als Nederlander toch snel op.” Nu heeft Maatsen bij Chelsea vooral contact met Hakim Ziyech, die afgelopen zomer van Ajax overkwam. “Ik spreek Hakim best vaak. Het gaat over voetbal, maar meer over andere dingen. Hij zit in dezelfde situatie als ik. Het afgelopen jaar zag ik mijn familie maar op twee dagen. Met kerst. Zoiets is niet altijd makkelijk. Hakim zegt altijd tegen me dat we dit samen moeten doen en dat we elkaar hebben hier in Londen. Daar ben ik hem heel dankbaar voor. Hij is een mooi mens.”
Doorbreken tijdens een lockdown
Sinds hij vorig jaar zijn contract verlengde, ziet de wereld er anders uit. In Engeland leeft iedereen tijdens de coronapandemie in een sociale bubbel. De lockdown is in Londen erg zwaar. “Dat is soms pittig ja. Normaal zou ik in vrije weekenden naar Nederland gaan maar dat is nu onmogelijk. Ook dit hoort bij mijn proces. Ik probeer veel thuis te blijven en te relaxen. Vanuit mijn appartement bel ik vaak naar Nederland. Het belangrijkste is dat ik fit blijf. Alles moet wijken voor het waarmaken van mijn droom. Buiten het voetbal om zie ik heel weinig mensen. Ik wil geen risico’s lopen.” Tijdens de vele uren die Maatsen thuis doorbrengt, denkt hij veel na over zijn toekomst. “Natuurlijk over mijn carrière, maar ook over daarna. Mijn grootste droom is om een succesvolle voetballer te worden bij prachtige clubs en het winnen van een eindtoernooi met Oranje. Mocht dat niet lukken moet ik een ander plan hebben. Dat zet me in een tijd als deze aan het denken. Via internet en gesprekken met teamgenoten probeer ik mezelf soms al te oriënteren op andere gebieden. Voetbal is niet voor altijd. Het lijkt me interessant om meer te weten te komen over vastgoed.”
Maatsen kan niet wachten tot de stadions weer vol zitten met juichende supporters “Dat ik nu doorbreek op een moment dat er geen publiek mag komen kijken is doodzonde. Ik ben een groot liefhebber van de Engelse voetbalsfeer. Toen ik als jeugdspeler van Chelsea bij de wedstrijden van het eerste ging kijken genoot ik volop. De beste sfeer die er is. Krachtig en dynamisch, net als mijn spel. Het past bij mij als speler.” Ondanks de lege stadions speelt Maatsen elke wedstrijd in de League One alsof het een finale is. "Met of zonder publiek. Gelukkig zit dat in mijn instelling. Dat had ik in de jeugd al. Juist nu moet je honderd procent geven voor de fans die vanuit huis meekijken. De betere tijden zullen komen en dan gaan we echt genieten.”
