Een béétje cultheld heeft een eigen wikipediapagina. Franck Grandel behoort tot het veel selecter gezelschap van culthelden die een plek in het voetbaljargon verwierven. Op de wikipedialijst van uitdrukkingen en gezegden uit de sport staat de doelman ergens tussen 'brilstand' en 'hand-van-god'.
Nog altijd, bijna tien jaar na zijn vertrek uit Nederland, klinkt de naam van Franck Grandel nog wekelijks over de amateurvelden. Altijd begeleid door hoongelach. Waar Antonín Panenka geëerd wordt om zijn creatieve strafschop, is de lading bij het Grandelletje veel minder vleiend van aard. Het is de erfenis van drie jaar schutteren bij FC Utrecht. De erfenis van een reeks fouten waarmee Hans Kraay jr. makkelijk een uitzending van zijn tenenkrommende videoshow had kunnen vullen.
Leuke keeper
Foeke Booy had naar eigen zeggen maar vijf minuten nodig om hem goed genoeg te bevinden. Het zou Booy heel wat langer kosten om Grandel weer te lozen. Hoofdtrainer Booy was in 2005 op advies van zijn scouts naar Troyes gereisd om de plaatselijke doelman aan het werk te zien. Laaiend enthousiast waren ze over de 1,84 meter lange krachtpatser uit Guadeloupe. Een atleet eerste klas, met stierenschouders en armen als boomstammen.
Een ontzettend leuke keeper om naar te kijken, zei keeperstrainer Maarten Arts nog toen Grandel eenmaal in Utrecht was neergestreken. Later vonden vooral de fans van de tegenstander Grandel een leuke keeper om naar te kijken. “Er staat een spits in de goal”, riepen de supporters van PSV in koor toen Grandel tot twee keer toe een Eindhovens doelpunt had ingeleid met een verkeerde uittrap.
Doorgaans geen goed teken, wanneer een speler veeleer geliefd wordt door supporters van de tegenstander dan door de eigen aanhang. Toch kon Grandel ondanks zijn foutenwaterval ergens ook rekenen op sympathie van de eigen fans. Voor menig Utrecht-supporter was Grandel als Paay in de Playboy. Vreselijk, maar toch kijk je.
Sympathiek
Het was bovendien niet eenvoudig om kwaad te blijven op Grandel. Daarvoor was hij te veel die welwillende goedzak die maandelijks het merendeel van zijn salaris naar Guadeloupe stuurde om vrienden en familie te onderhouden. Koud gearriveerd in Utrecht verbaasde Grandel al vriend en vijand door uit volle borst mee te zingen toen men op de traditionele open dag Herman Berkiens 'Als ik boven op de Dom sta' aanhief. Geen verkeerde methode om de harten te winnen van de Utrecht-supporters, die vaak nog meer van de stad dan van de club houden.
Keeperstrainer
Negen jaar na zijn vertrek uit Nederland staat Grandel nog altijd iedere week onder de lat, bij het tweede elftal van US Boulogne. Sinds dit seizoen werkt hij als keeperstrainer bij het eerste elftal van diezelfde club, uitkomend op het derde niveau van Frankrijk. Met dezelfde vastberadenheid, professionaliteit en liergierigheid die Booy al opmerkte toen zijn samenwerking met Grandel nog maar een paar dagen oud was. Vastbesloten om geen woord van de adviezen van zijn trainer te missen hield de inmiddels 39-jarige keeper voortdurend een woordenboek in de aanslag. Een woordenboek, toen nog zónder Grandelletje.
