Waar het eigenlijk niet mocht en kon, gebeurde het toch. In 2008, een volle Amsterdam ArenA, nadat Ajax net verloren had van sc Heerenveen. Een zwaar geëmotioneerde fan riep exact die woorden tegen hoofdcoach Marco van Basten, toen die de gang naar de spelerstunnel wilde maken.
Ajax dreigde het landskampioenschap te verspelen en dat werd de supporter te veel. En dus werd de heilige San Marco op een gietijzeren trapje gedegradeerd tot piepeltje.
De beelden kent inmiddels iedereen wel, maar ze blijven beklijven. Alsof je naar de gevolgen van een ernstig ongeluk zit te kijken. Daar stierf namelijk de grootheid die Van Basten al de jaren daarvoor had opgebouwd als speler.
De onaantastbare, beste centrumspits die Nederland ooit gekend heeft - ster van Ajax, Oranje en AC Milan, Europees- en Wereldvoetballer van het Jaar, brenger van het EK-goud in 1988 - was ineens een pannenkoek.
Helemaal treurig was het, dat Van Basten nog probeerde in discussie te gaan met de man ook. Maar als je als voormalige clubheld wordt uitgemaakt voor een lekkernij op kinderfeestjes, dan kun je beter zwijgen.
Zo werd maar weer eens duidelijk dat in de voetballerij een zorgvuldig opgebouwde status in een tel kan oplossen, zoals gemorst poedersuiker. Bert van Marwijk kan er inmiddels over meepraten.
Daarom was ik oprecht blij dat Van Basten gisteren - in zijn tweede leven als hoofdtrainer - een haast perfect debuut kende bij sc Heerenveen. Zonder centrumspits (hij zeurt er niet eens om) legde zijn leeggestroomde ploeg (Narsingh, Dost, Janmaat, Elm; allemaal pleite) op frisse wijze Rapid Boekarest over de knie.
Na de wissel van enfant terrible Filip Djuricic, die als valse nummer negen mocht opdraven, pakte Van Basten - die tijdens zijn sabbatical allerlei managementcursussen gevolgd heeft - de jonge Servië even beet. "Goed gespeeld." Toen de aanvaller vervolgens naar de bank wilde lopen, verharde hij de greep. "Hé! Goed gedaan."
Juist de menselijke behandeling die Van Basten als speler miste van zijn oude leermeester Rinus Michels, deelde de trainer Van Basten gisteren met zíjn sterspeler. Geweldig om te zien dat hij dat nu doorheeft en in de praktijk brengt.
Voordat de persconferentie begon, wilde Van Basten op een laptopje zwemster Ranomi Kromowidjojo goud zien winnen. Lekker. Niet als een pannenkoek bedoel ik, maar de nieuwe Van Basten bevalt me wel. Die gaat er in als Friese ketellapper.
